«Κάποιοι άνθρωποι επιμένουν να βλέπουν το ποτήρι πάντοτε μισοάδειο.
Κάποιοι άνθρωποι επιμένουν γκρινιάζουν για τα πάντα στη ζωή τους με το παραμικρό.
Κάποιοι άνθρωποι, εγκλωβίζονται μέσα στον μικρόκοσμό τους, όσες φορές και αν τους απλώσεις το χέρι για βοήθεια…
Ό,τι και αν τους δίνεις, δεν είναι αρκετό ποτέ. Θυσία γίνεσαι και δεν το εκτιμούνε.
Παλεύεις για ένα τους χαμόγελο, μα παίρνεις μόνο μούτρα για ευχαριστώ. Μιλάς, λες, μα κάνουν πως δεν ακούνε.
Κάποιοι άνθρωποι δε θέλουν να βοηθηθούν…
Δε θέλουν, γιατί τους βολεύει να μένουν στο σκοτάδι τους.
Κάποιοι άνθρωποι, χρειάζονται κάποιον να τους φωνάξει: ''Σύνελθε. Σύνελθε, πάρε την ευθύνη της ζωής στα χέρια σου και ζήσε’''.»