Ο James Crombie, όπως είπε, ασχολούνταν με αθλητικές εκδηλώσεις ώσπου η πανδημία επηρέασε την καθημερινότητα και τους αγώνες, με αποτέλεσμα η άγρα ζωή να κεντρίσει το ενδιαφέρον του. Με την πανδημία να επηρεάζει λοιπόν, σημαντικά γεγονότα, ωστόσο, ο φωτογράφος βρέθηκε σε αδιέξοδο. «Πάντα ασχολιόμουν πάρα πολύ με τον αθλητισμό για να σκεφτώ την άγρια ζωή», είπε ο Crombie, ο οποίος έχει καλύψει τρεις Ολυμπιακούς Αγώνες.
Όταν ένα οικείο του πρόσωπο τού πρότεινε να επισκεφτούν μια λίμνη για να δουν ψαρόνια να πετούν, ο Crombie πήρε μαζί του τη φωτογραφική μηχανή του. Άλλωστε, ήταν κατάλληλη για τη δουλειά. «Χρειάζεσαι ένα κλάσμα του δευτερολέπτου», είπε σχετικά με τις ομοιότητες μεταξύ της φωτογραφίας αθλητικών events και φύσης. «Κινούνται και οι δύο σε σχετικά υψηλές ταχύτητες».
Το πρώτο εκείνο βράδυ, στα τέλη του 2020, είδαν περίπου 100 ψαρόνια να ανεβαίνουν στον ουρανό πριν το σούρουπο. Μαζί με την παρέα του, ο φωτογράφος επέστρεψε- για διαδοχικές νύχτες- στη λίμνη Lough Ennell στην κομητεία Westmeath της Ιρλανδίας, επιλέγοντας διαφορετικές ώρες κάθε φορά για να έχουν ανάλογα πλεονεκτήματα ώστε να δουν τα πουλιά. Αυτή η ρουτίνα έγινε μια μορφή θεραπείας για το οικείο του πρόσωπο και μια πηγή γοητείας για τον Crombie.
Ο Crombie έβλεπε συχνά τα πουλιά να σχηματίζουν σχέδια και αφηρημένα σχήματα. Ο φωτογράφος πείστηκε ότι, με αρκετή υπομονή, θα μπορούσε να απαθανατίσει ένα τέτοιο σχηματισμό.
Γύρω στο 50ο βράδυ, συνέβη κάτι αξιοσημείωτο. Χιλιάδες ψαρόνια εμφανίστηκαν σαν να πετούν σε σχηματισμό πουλιού που αντανακλάται στο νερό. «Έμοιαζε με πουλί! Και ήξερα πως είχα το κλικ που ήθελα. Αμέσως σκέφτηκα πως έχω κάτι πολύ ιδιαίτερο εδώ» σχολίασε ο φωτογράφος ο οποίος απαθανάτισε την στιγμή σε πάνω από 60 εικόνες, επτά από τις οποίες έδειχναν τον τεράστιο σχηματισμό. Ωστόσο, υπήρχε ένα που ξεχώριζε από τα υπόλοιπα.