Αυξημένα κατά 50 φορές είναι φέτος τα κρούσματα κοκκύτη στην Ελλάδα. Έως την 1η Δεκεμβρίου, είχαν καταγραφεί 438, έναντι μόλις 9 ολόκληρο το 2023.
Καταγράφηκαν, επίσης, δύο θάνατοι, οι οποίοι αφορούν βρέφη κάτω των 2 μηνών με ανεμβολίαστες μητέρες, όπως προκύπτει από στοιχεία που ανακοινώθηκαν σε πρόσφατη ημερίδα του ΕΟΔΥ με θέμα "Επίκαιρα Θέματα Δημόσιας Υγείας".
Το 32,3% των κρουσμάτων αφορούν βρέφη κάτω του 1 έτους, το 16% παιδιά και εφήβους 10 - 17 ετών και το 15,6% βρέφη έως 2 μηνών.
Η έξαρση αυτή είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων κενών στην πρόληψη, με βασικότερο αυτό της ανεπαρκούς εμβολιαστικής κάλυψης εγκύων και βρεφών.
Ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Λοιμώξεων, Νίκος Σύψας, προειδοποίησε: «Βλέπουμε παλιά νοσήματα να επιστρέφουν επειδή η εμβολιαστική κάλυψη δεν είναι επαρκής. Ο κοκκύτης, ο οποίος μπορεί να αποβεί θανατηφόρος για τα νεογνά, είναι πλέον ξανά εδώ».
Τι είναι
Σύμφωνα με τους επιστήμονες του ΕΟΔΥ, ο κοκκύτης είναι οξεία μικροβιακή λοίμωξη του αναπνευστικού συστήματος. Οφείλεται στον αιμόφιλο του κοκκύτη (Bordetella pertussis) που είναι αρνητικό κατά Gram βακτηρίδιο.
Η μετάδοση γίνεται αερογενώς με σταγονίδια ή με άμεση επαφή με εκκρίσεις από το αναπνευστικό σύστημα νοσούντων ατόμων. Σε εμβολιασμένους πληθυσμούς, τα βακτήρια συχνά μεταφέρονται στο σπίτι από ένα μεγαλύτερο σε ηλικία αδερφάκι ή μερικές φορές από έναν ενήλικα.
Ο χρόνος επώασης κυμαίνεται συνήθως από 7 έως 10 ημέρες, με εύρος 4-21 ημέρες (και σπανίως έως 42 ημέρες).
'Εχει υψηλή μεταδοτικότητα με ποσοστό δευτερογενούς προσβολής 80% μεταξύ επίνοσων ατόμων (ατόμων που δεν έχουν ανοσοποιηθεί).
Οι πάσχοντες από κοκκύτη είναι περισσότερο μεταδοτικοί κατά τη διάρκεια του καταρροϊκού σταδίου, καθώς και τις δυο πρώτες εβδομάδες από την έναρξη του βήχα (περίπου 21 ημέρες), ενώ κάποια άτομα ιδιαίτερα παιδιά που έχουν θετική καλλιέργεια για αρκετές εβδομάδες παραμένουν μεταδοτικά για μεγαλύτερη περίοδο.
Σταδιακά, η μεταδοτικότητα μειώνεται και γίνεται ασήμαντη σε 3 εβδομάδες περίπου παρά την επιμονή παροξυσμικού βήχα με συριγμό.
Συμπτώματα
Οι κλινικές εκδηλώσεις διακρίνονται 3 στάδια της νόσου:
- Το πρόδρομο ή καταρροϊκό, που διαρκεί 1 - 2 εβδομάδες, κατά τις οποίες ο ασθενής έχει καταρροϊκά φαινόμενα και άτυπο ερεθιστικό ξηρό βήχα αρχικά νυκτερινό.
- Το παροξυσμικό, που διαρκεί 1 - 6 εβδομάδες και ο βήχας γίνεται προοδευτικά εντονότερος, επέρχεται κατά παροξυσμούς και παίρνει σπασμωδικό (κοκκυτικό) χαρακτήρα.
- Οι παροξυσμοί του βήχα φθάνουν κατά μέσο όρο τους 15 το 24ωρο. Χαρακτηριστικά μετά από βαθιά εισπνοή επέρχονται κατά την ίδια εκπνοή πολλές βηχικές ώσεις, τις οποίες ακολουθεί βαθιά, ηχηρή, συριγμώδης εισπνοή (εισπνευστικός συριγμός).
- Ο παροξυσμός περιλαμβάνει επεισόδια βήχα που διαδέχονται το ένα το άλλο με αυξανόμενη ένταση που συχνά τελειώνουν με εμετό.
- Στην αιχμή των παροξυσμών του βήχα προκαλείται άπνοια που οδηγεί σε κυάνωση η οποία παρέρχεται μετά από εισπνευστικό συριγμό.
- Το στάδιο της αποδρομής, που διαρκεί 2 - 3 εβδομάδες και οι παροξυσμοί γίνονται ηπιότεροι και αραιότεροι και τελικά σταματούν.
- Ο πυρετός κατά τη διάρκεια της νόσου όταν υπάρχει είναι συνήθως ήπιος.
Οι επιπλοκές είναι συχνότερες στα βρέφη και εξασθενημένα παιδιά και αφορούν κυρίως το αναπνευστικό και το κεντρικό νευρικό σύστημα. Η συχνότερη επιπλοκή είναι η δευτεροπαθής πνευμονία η οποία αποτελεί και τη συχνότερη αιτία θανάτου.
Πηγή: iatronet.gr