Ήρθε η ώρα να πούμε ένα μεγάλο «ναι» στον δημόσιο θηλασμό, γιατί δεν πρόκειται ούτε για κάτι προκλητικό, ούτε για «ιδιωτική υπόθεση», αλλά για μια απόλυτα φυσιολογική και αναγκαία πράξη φροντίδας προς το μωρό μας.
Θηλασμός: μια φυσική ανάγκη του μωρού
Το μωρό δεν έχει συγκεκριμένο... πρόγραμμα διατροφής. Ούτε ξέρει από «κατάλληλες στιγμές» ή «σωστά μέρη». Ξέρει μόνο πότε πεινάει, πότε διψάει, πότε έχει ανάγκη να νιώσει τη μαμά του κοντά του. Άλλωστε, ο θηλασμός δεν αφορά μόνο το τάισμα του μωρού. Όταν μια μαμά θηλάζει το μωρό της, επικοινωνεί μαζί του, προσφέροντάς του ένα αίσθημα ασφάλειας και σιγουριάς. Κάθε φορά που το μωρό θηλάζει, δεν παίρνει μόνο γάλα από τη μαμά του: παίρνει αγάπη, στοργή και παρηγοριά. Και όλα αυτά δεν μπορούν να περιμένουν μέχρι μια μαμά να γυρίσει σπίτι ή να μέχρι να βρει ένα ήσυχο μέρος, χωρίς κόσμο.
Ο δημόσιος θηλασμός είναι δικαίωμα της κάθε μαμάς
Πολλές μαμάδες διστάζουν να θηλάσουν εκτός σπιτιού γιατί φοβούνται τα βλέμματα ή τα σχόλια του κόσμου. Άλλες νιώθουν ενοχές, σαν να κάνουν κάτι «ακατάλληλο». Όμως δεν υπάρχει τίποτα ντροπιαστικό ή απρεπές στον θηλασμό. Η κοινωνία συχνά σεξουαλικοποιεί το γυναικείο σώμα, ξεχνώντας ότι το στήθος έχει ως πρωταρχικό ρόλο να παρέχει τροφή στα παιδιά μας. Ο δημόσιος θηλασμός είναι δικαίωμα κάθε μητέρας και ανάγκη κάθε παιδιού. Και κάθε φορά που μια μαμά θηλάζει δημόσια, ανοίγει τον δρόμο ώστε η επόμενη να το κάνει με λιγότερο φόβο και περισσότερη αυτοπεποίθηση.
Πώς να νιώσεις πιο άνετα όταν θηλάζεις εκτός σπιτιού
Αν νιώθεις αμηχανία ή άγχος, δεν είσαι η μόνη. Ορίστε μερικές απλές ιδέες για να νιώσεις πιο σίγουρη:
- Επίλεξε ρούχα που σε βολεύουν, όπως μπλούζες ή φορέματα με εύκολη πρόσβαση για θηλασμό.
- Χρησιμοποίησε ένα λεπτό φουλάρι ή κασκόλ, αν σε κάνει να αισθάνεσαι πιο άνετα – όχι επειδή «πρέπει».
- Πήγαινε με το ένστικτό σου. Αν το μωρό πεινάει, προτεραιότητα έχει εκείνο, όχι τα σχόλια γύρω σου.
- Στήριξε άλλες μαμάδες. Ένα χαμόγελο ή μια ενθαρρυντική κουβέντα μπορεί να κάνει τεράστια διαφορά.
Ας αλλάξουμε την κουλτούρα γύρω από τον θηλασμό
Για να θεωρείται ο δημόσιος θηλασμός κάτι απολύτως φυσιολογικό, χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας. Χρειάζεται να σταματήσουμε να αντιμετωπίζουμε τον θηλασμό ως μια «ιδιωτική στιγμή» ή ως κάτι «απρεπές». Όταν βλέπουμε μια μαμά να θηλάζει, πρέπει να σταματήσουμε να αποστρέφουμε το βλέμμα, λες και βλέπουμε κάτι περίεργο και αποκρουστικό.
Θα έπρεπε να το αντιμετωπίζουμε σαν το πιο φυσικό και αγνό πράγμα στον κόσμο. Και ας μην ξεχνάμε ότι κάθε μητέρα που θηλάζει δημόσια κάνει ένα μικρό βήμα για όλες μας: για να μεγαλώσουν οι επόμενες γενιές γυναικών χωρίς ταμπού, έχοντας μια πιο καλή σχέση με το σώμα τους, μια πιο θετική εικόνα για την ίδια τους τη θηλυκότητα αλλά και για την ιδέα της μητρότητας.
Γιατί, τελικά, λέμε «ναι» στον δημόσιο θηλασμό;
Γιατί κάθε φορά που μια μαμά επιλέγει να θηλάσει το παιδί της, ανεξαρτήτως με το που βρίσκεται, λέει «ναι» στην αγάπη, στην αποδοχή και στη δύναμη της μητρότητας. Λέμε «ναι» στον δημόσιο θηλασμό, γιατί είναι το πιο όμορφο, αγνό και... ανθρώπινο πράγμα του κόσμου!