Η βαρεμάρα δεν είναι αποτυχία γονεϊκότητας
Πολλές μαμάδες νιώθουν ενοχές όταν το παιδί τους λέει «βαριέμαι». Το εκλαμβάνουν σαν προσωπική αποτυχία. Σαν να μην έκαναν αρκετά. Στην πραγματικότητα όμως, η βαρεμάρα είναι σημάδι ψυχικής ασφάλειας. Ένα παιδί που βαριέται δεν είναι παιδί παραμελημένο. Είναι παιδί που έχει χώρο να στραφεί προς τα μέσα.
Σύμφωνα με παιδοψυχολόγους, όταν το παιδί δεν κατακλύζεται από εξωτερικά ερεθίσματα, ενεργοποιείται η εσωτερική του δημιουργικότητα. Μαθαίνει να αντέχει το κενό, να το γεμίζει μόνο του και να μην εξαρτάται διαρκώς από ενήλικες ή οθόνες για να νιώσει καλά.
Τι συμβαίνει στον εγκέφαλο όταν το παιδί βαριέται
Ο παιδικός εγκέφαλος χρειάζεται παύσεις. Όχι μόνο δράση. Όταν το παιδί βαριέται, ενεργοποιείται το λεγόμενο default mode network. Πρόκειται για ένα δίκτυο του εγκεφάλου που σχετίζεται με τη φαντασία, την αυτογνωσία και τη συναισθηματική επεξεργασία.
Η βαρεμάρα βοηθά το παιδί να οργανώσει τα συναισθήματά του, να επεξεργαστεί εμπειρίες και να αναπτύξει ανθεκτικότητα. Σε έναν κόσμο όπου όλα είναι γρήγορα και έντονα, αυτή η δεξιότητα είναι ανεκτίμητη.
Χριστούγεννα χωρίς πρόγραμμα ώρα με την ώρα
Τα Χριστούγεννα είναι ιδανική περίοδος για να αφήσουμε λίγο χώρο. Όχι να εξαφανίσουμε τις δραστηριότητες, αλλά να μην τις στοιβάξουμε. Δεν χρειάζεται κάθε μέρα να είναι γεμάτη.
Ένα παιδί που ξυπνάει χωρίς συγκεκριμένο πλάνο έχει την ευκαιρία να ακούσει τον εαυτό του. Να σκεφτεί τι θέλει να κάνει. Να βαρεθεί. Και μέσα από αυτή τη βαρεμάρα, συχνά γεννιούνται τα πιο αυθεντικά παιχνίδια. Κουβέρτες που γίνονται σκηνές. Χαρτιά που μεταμορφώνονται σε ιστορίες. Σιωπές που οδηγούν σε βαθιές ερωτήσεις.
Η ελευθερία χρόνου είναι δώρο ψυχικής υγείας.
Όταν εμείς οι γονείς φοβόμαστε τη σιωπή
Ας είμαστε ειλικρινείς. Πολλές φορές δεν φοβάται το παιδί τη βαρεμάρα. Τη φοβόμαστε εμείς. Η σιωπή μάς αγχώνει. Νιώθουμε ότι κάτι πρέπει να κάνουμε, να οργανώσουμε, να γεμίσουμε.
Όμως, ένα παιδί δεν χρειάζεται διαρκώς απασχόληση. Χρειάζεται παρουσία. Χρειάζεται έναν γονιό που δεν πανικοβάλλεται μπροστά στο «δεν κάνω τίποτα». Που αντέχει να καθίσει δίπλα του χωρίς να το διασκεδάζει.
Αυτή η στάση χτίζει ασφάλεια και εμπιστοσύνη.
Τι κερδίζει το παιδί όταν βαριέται
Η έρευνα είναι σαφής. Παιδιά που έχουν χρόνο χωρίς δομημένες δραστηριότητες αναπτύσσουν καλύτερα τη φαντασία τους, την αυτονομία τους και την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων.
Η βαρεμάρα καλλιεργεί την αυτορρύθμιση. Το παιδί μαθαίνει να διαχειρίζεται το συναίσθημα του κενού χωρίς να καταφεύγει άμεσα σε εξωτερικές λύσεις. Μαθαίνει ότι μπορεί να αντέξει.
Επιπλέον, μειώνεται το άγχος και η υπερδιέγερση. Κάτι ιδιαίτερα σημαντικό στις γιορτές, όπου όλα είναι πιο έντονα.
Πώς να αφήσετε χώρο χωρίς ενοχές
Δεν χρειάζονται μεγάλες αλλαγές. Αρκούν μικρές συνειδητές επιλογές. Μην απαντάτε αμέσως στο «βαριέμαι» με προτάσεις. Μην ανοίγετε αυτόματα την τηλεόραση. Πείτε απλώς «το ξέρω» και μείνετε εκεί.
Η αντοχή στη βαρεμάρα είναι δεξιότητα ζωής.
Τα Χριστούγεννα δεν είναι μόνο γέλια και δώρα. Είναι και χρόνος. Χρόνος αργός. Χρόνος χωρίς στόχο. Χρόνος που επιτρέπει στο παιδί να είναι απλώς παιδί.
Και τελικά, ίσως το μεγαλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε φέτος δεν είναι κάτι που τυλίγεται σε χαρτί. Είναι ο χώρος να μη συμβαίνει τίποτα. Και μέσα σε αυτό το τίποτα, να ανθίσουν όλα όσα έχουν πραγματική σημασία.