Ερώτηση:
Καλησπέρα σας! Έχω μια κόρη 4 ετών, η οποία από τη γέννηση του αδερφού της και μετά (18 μηνών είναι ο μικρός) συμπεριφέρεται σαν αγόρι. Κλαίει σαν το μικρό, θέλει να φοράει τα ρούχα του και παίζει με αγορίστικα παιχνίδια! Στην αρχή δεν της έδινα σημασία αλλά τώρα τελευταία το κακό έχει παραγίνει. Μου λέει συνέχεια ότι θέλει να γίνει αγόρι, θέλει να κόψει τα μαλλιά της και όταν μας βρει κάποιος γνωστός στο δρόμο και της πει π.χ. «Καλέ τι όμορφο κοριτσάκι που είσαι;», εκείνη του απαντά: «Είμαι αγοράκι»! Έχω φτάσει στο σημείο να σκεφτώ να την πάω σε παιδοψυχολόγο. Πείτε μου, πρέπει να ανησυχώ; Θα της περάσει; Περιμένω με ανυπομονησία την απάντησή σας. Ευχαριστώ εκ των προτέρων!Απάντηση:
Διστάζω να απαντήσω στην ερώτησή σας: εύκολα θα πήγαινε το μυαλό του ειδικού στη διαταραχή φύλου, στην άρνηση του παιδιού δηλαδή για το φύλο του και την επιθυμία του να ανήκει στο άλλο φύλο.
Ωστόσο, θα ήμουν επιφυλακτική για αυτήν την ερμηνεία, γιατί αυτή η διαταραχή στην πραγματικότητα πολύ πολύ σπάνια έχει έναρξη στην παιδική ηλικία, παρά συνήθως εμφανίζεται στην εφηβεία και εκδηλώνεται με έντονη δυσφορία για τα χαρακτηριστικά του ιδίου φύλου.
Αντίθετα, μου φαίνεται πιο πιθανό η συμπεριφορά του παιδιού να είναι αποτέλεσμα εμμονής σε σχέση με το άλλο φύλο.
Για να γίνω πιο σαφής, μερικά παιδιά, που περιγράφονται από τους γονείς τους ως "πολύ έξυπνα, αλλά δύσκολα", παιδιά που μπορεί να είναι άκαμπτα και πεισματάρικα, μπορεί να εκδηλώσουν εμμονές με συγκεκριμένες θεματικές. Κάποιες φορές μπορεί και το ζήτημα του φύλου να γίνει εμμονή, και το παιδί για λόγους που πιθανόν να μην έχουν και ιδιαίτερη σημασία, να "κολλήσει" και να εκδηλώνει επίμονα επιθυμία να ανήκει στο άλλο φύλο. Στην περίπτωση αυτή δεν παρατηρεί κανείς.
Επειδή οι εμμονές είναι ανθεκτικές και όπως περιγράφεται στην ερώτηση της μητέρας μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα στην καθημερινότητα του παιδιού και της οικογένειας, θα πρέπει να αντιμετωπιστούν. Επιπλέον, στην παιδοψυχιατρική πρακτική παρατηρούμε ότι οι εμμονές συχνά συνοδεύονται και από ήπιες ή σοβαρότερες αναπτυξιακές ιδιαιτερότητες, όπως για παράδειγμα ανωριμότητα στην κοινωνική αλληλεπίδραση ή άλλου τύπου δυσκολία συμπεριφοράς.
Απαντώ στην ερώτησή σας κάνοντας μια υπόθεση, ωστόσο, θα πρέπει να απευθυνθείτε σε έναν παιδοψυχίατρο ειδικό για θέματα της ανάπτυξης, προκειμένου να ερμηνευτεί σωστά η συμπεριφορά της μικρής σας και να οργανωθεί ο σωστός τρόπος αντιμετώπισης.
Η Έλενα Γιουρούκου είναι Νευροψυχολόγος της Ευρωκλινικής Παίδων.