Η πρώτη του επίσκεψη στον οδοντίατρο
Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιάτρων και την Αμερικανική Ακαδημία Παιδικής Οδοντιατρικής, το παιδί πρέπει να επισκεφθεί οδοντίατρο όταν γίνει ενός έτους. Σχετική έρευνα έδειξε ότι η έγκαιρη προληπτική φροντίδα εξοικονομεί χρήματα μακροπρόθεσμα, διαπιστώνοντας ότι το κόστος για τη στοματική υγεία ήταν περίπου 40% χαμηλότερο σε περίοδο 5 ετών για παιδιά που πήγαιναν στον οδοντίατρο ήδη από τον πρώτο χρόνο, συγκριτικά με τα υπόλοιπα.
Οδοντόβουρτσα και νήμα: Ξεκινήστε τη στοματική υγιεινή από νωρίς
Πιο σημαντικό και από τον οδοντίατρο, είναι το βούρτσισμα των δοντιών. «Πολλοί πιστεύουν ότι δεν χρειάζεται να βουρτσίζουν τα δόντια του μωρού», λέει η Beverly Largent, οδοντίατρος και πρώην πρόεδρος της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδικής Οδοντιατρικής. Αν το μωρό σας έχει βγάλει το πρώτο του δόντι, τότε ήρθε η ώρα να αρχίσετε το βούρτσισμα. «Αν είναι μόνο ένα δόντι, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μία γάζα». Ακόμη και πριν βγάλει δόντια, μπορείτε να πλένετε απαλά τα ούλα του, με νερό σε μια μαλακή οδοντόβουρτσα για μωρά, ή να τα καθαρίζετε με μία απαλή πετσέτα.
Μόλις υπάρξουν επιπλέον δόντια, η Largent συμβουλεύει τους γονείς να αγοράσουν κάποια βρεφική οδοντόβουρτσα που είναι πολύ μαλακή. Το βούρτσισμα πρέπει να γίνεται δύο φορές την ημέρα, με τη χρήση φθοριούχου οδοντόκρεμας.
Το νήμα πρέπει να ξεκινήσει όταν το παιδί βγάλει τα πρώτα δύο δόντια δίπλα-δίπλα, συνεχίζει η Largent. Ζητήστε από τον οδοντίατρο να σας δείξει τον σωστό τρόπο χρήσης του νήματος.
Επιπλέον, ρωτήστε τον οδοντίατρο για το πότε μπορεί να ξεκινήσετε να χρησιμοποιείτε στοματικό διάλυμα. «Συμβουλεύω τους γονείς να περιμένουν έως ότου το παιδί μπορεί να φτύνει καλά το στοματικό διάλυμα», προσθέτει η Mary Hayes παιδο-οδοντίατρος και σύμβουλος στην Αμερικανική Ένωση Οδοντιάτρων. «Το στοματικό διάλυμα είναι για να ξεπλένεται, όχι για να πίνεται».
Άρα πότε μπορεί το παιδί να αναλάβει να πλένει μόνο του τα δόντια; «Οι γονείς πρέπει να καθαρίζουν τα δόντια έως ότου τα παιδιά είναι ικανά να δένουν τα κορδόνια τους», διευκρινίζει η Largent.
Αποφύγετε το μπιμπερό στο κρεβάτι
Εδώ και χρόνια, οι παιδίατροι και οδοντίατροι εφιστούν την προσοχή στους γονείς ώστε να μην βάζουν το παιδί για ύπνο μαζί με ένα μπουκάλι χυμό ή γάλα. Παρ’ όλα αυτά, λέει η Largent, πολλοί γονείς δεν συνειδητοποιούν ότι αυτό μπορεί να επιβαρύνει τη στοματική υγεία του παιδιού.
Τα σακχαρώδη ροφήματα στο μπουκάλι προσκολλώνται στα δόντια του μωρού, δημιουργώντας ευνοϊκό περιβάλλον για τα βακτήρια που υπάρχουν στο στόμα. Αυτά τα βακτήρια προκαλούν οξέα που χαλούν τα παιδικά δόντια. Χωρίς έγκαιρη θεραπεία, μία οδοντική ασθένεια μπορεί να επιδράσει αρνητικά στην ανάπτυξη και μαθησιακή εξέλιξη του παιδιού, ενώ μπορεί ακόμη και να επηρεάσει την ομιλία.
Αν πρέπει να δίνετε στο παιδί ένα μπουκάλι μαζί του στο κρεβάτι, βεβαιωθείτε ότι περιέχει μόνο νερό, συνιστά η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιάτρων.
Η παγίδα με το εκπαιδευτικό ποτηράκι
Το μπουκάλι στο κρεβάτι δεν είναι το μόνο πρόβλημα, λέει η Hayes. Το άλλο; «Ο χυμός που δίνεται στο παιδί κατά τη διάρκεια της ημέρας ως υποκατάστατο του νερού ή του γάλακτος».
Συχνά, αυτός ο χυμός είναι στο εκπαιδευτικό κυπελλάκι (η πλαστική κούπα που κλείνει και χρησιμοποιείται κατά το μεταβατικό στάδιο από το μπιμπερό στο κανονικό ποτήρι). Οι γονείς έχουν την λανθασμένη εντύπωση ότι ο χυμός είναι μια υγιεινή επιλογή όσον αφορά στο τι θα πιει το παιδί τους. Η Largent λέει ότι βλέπει συχνά τα παιδιά να περιφέρονται όλη τη μέρα πίνοντας χυμούς ή άλλα σακχαρώδη ποτά από το εκπαιδευτικό κυπελλάκι, κάτι που είναι επικίνδυνο για την υγεία των δοντιών τους. «Η παρατεταμένη χρήση του εκπαιδευτικού ποτηριού μπορεί να χαλάσει το πίσω μέρος των μπροστινών δοντιών», αν τα ροφήματα περιέχουν ζάχαρη, εξηγεί.
Η κατανάλωση χυμού έχει συνδεθεί με την παιδική παχυσαρκία και την εμφάνιση ασθενειών των δοντιών, γι’ αυτό η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιάτρων συμβουλεύει τους γονείς να περιορίσουν την ημερήσια πρόσληψη 100% φυσικού χυμού σε όχι περισσότερο από 115 γραμ. Τα σακχαρώδη ποτά και φαγητά πρέπει να περιορίζονται στα γεύματα.
Πιπίλα μέχρι τα 2-3
Οι πιπίλες κατά τον πρώτο χρόνο μπορούν να αποτρέψουν τον κίνδυνο αιφνίδιου θανάτου, σύμφωνα με την Αμερικανική Εταιρεία Παιδίατρων, η οποία συνιστά τη χρήση της πιπίλας όταν το παιδί πάει για ύπνο, αλλά όχι ενώ κοιμάται. Η μακροχρόνια χρήση της, όμως, μπορεί να αποδειχθεί μπούμερανγκ για την οδοντική υγιεινή. Το υπερβολικά δυνατό ρούφηγμα της πιπίλας, για παράδειγμα, μπορεί να επηρεάσει το πώς ευθυγραμμίζεται η πάνω με την κάτω σειρά δοντιών ή μπορεί να επηρεάσει το σχήμα της στοματικής κοιλότητας.
Η Largent εξηγεί στους γονείς: «Οι πιπίλες είναι για βρέφη, όχι για νήπια που τριγυρνούν παντού με την πιπίλα στο στόμα», ενώ διαφωνεί ακόμη και με τη μακροχρόνια χρήση πιπίλας για ορθοδοντική διόρθωση. Σύμφωνα με την ίδια, η πιπίλα πρέπει να εγκαταλείπεται στην ηλικία των 2. Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδίατρων συνιστά την παρέμβαση γιατρού αν η πιπίλα συνεχίζεται και πέρα από την ηλικία των 3 ετών.
Προσοχή στα παιδικά φάρμακα
Πολλές φαρμακευτικές αγωγές για παιδιά έχουν προσθετικά γεύσης και ζάχαρη, σημειώνει η Hayes που προσθέτει ότι τα παιδιά που ακολουθούν αγωγή για χρόνιες αρρώστιες, όπως το άσθμα, συχνά έχουν χειρότερη οδοντική υγεία.
Τα αντιβιοτικά και ορισμένα φάρμακα για το άσθμα μπορεί να προκαλέσουν υπερβολική ανάπτυξη μυκητών, οι οποίοι προκαλούν μυκητώδη στοματίτιδα. Το παιδί υποφέρει από άφτρες, αν δείτε άσπρα σημάδια στη γλώσσα ή μέσα στο στόμα.
«Αν το παιδί παίρνει φαρμακευτική αγωγή για μεγάλο χρονικό διάστημα, ρωτήστε τον οδοντίατρο πόσο συχνά πρέπει να πλένει τα δόντια του», καταλήγει.
Κρατήστε χαρακτήρα
Οι γονείς συχνά λένε ότι τα παιδιά τους φέρνουν τον χαμό όταν έρχεται η ώρα να πλύνουν τα δόντια τους, με αποτέλεσμα πολλοί να τα παρατάνε και να μην ασχολούνται με τη στοματική υγιεινή όσο εντατικά θα έπρεπε.
Η συμβουλή της Hayes στους γονείς είναι να μην επιτρέπουν στα παιδιά να πιστέψουν ότι έχουν τη δυνατότητα να διαλέξουν για το αν θα πλύνουν τα δόντια τους ή όχι. «Πρέπει να γίνει», λέει η Hayes. Αλλά επειδή καταλαβαίνει ότι τα παιδιά μπορούν να γίνουν δύσκολα και γκρινιάρικα, δίνει τις παρακάτω συμβουλές για όσα παιδιά αρνούνται να κρατήσουν την οδοντόβουρτσα.
- Προετοιμαστείτε να βοηθήσετε το παιδί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα απ΄ όσο κρίνετε απαραίτητο. «Τα παιδιά δεν έχουν καλές κινητικές ικανότητες να πλύνουν μόνα τους τα δόντια μέχρι την ηλικία των 6» τονίζει η Hayes. Η ικανότητα να χρησιμοποιούν σωστά το νήμα δεν είναι καλή, παρά μόνο μετά τα 10.
- Φροντίστε ώστε το βούρτσισμα, το νήμα και το στοματικό διάλυμα να μην γίνεται σε ώρες που το παιδί είναι υπερβολικά κουρασμένο, ώστε να εξασφαλίσετε ευκολότερα τη συνεργασία του.
- Εμπλέξτε το παιδί ανάλογα με την ηλικία του. Για παράδειγμα, μπορείτε να αφήσετε ένα 5χρονο παιδί να διαλέξει μόνο του την οδοντόκρεμα, μεταξύ αυτών που εσείς εγκρίνετε. Μπορείτε να αγοράσετε 2 ή 3 διαφορετικές οδοντόκρεμες και να αφήνετε το παιδί να επιλέγει ποια θέλει να χρησιμοποιήσει κάθε φορά. Μπορείτε επίσης να του προσφέρετε επιλογές και στην οδοντόβουρτσα, διαλέγοντας αυτές που είναι κατάλληλες για παιδιά, με ζωηρά χρώματα ή σχέδια.
- Βρείτε το κατάλληλο κίνητρο για το παιδί σας. Ένα μικρό παιδί μπορεί να πλύνει τα δόντια του μετά χαράς με αντάλλαγμα ένα αυτοκόλλητο χρυσό αστεράκι…
Πηγή: WebMD
