«Η απόφαση του αν θα κάνεις ή δεν θα κάνεις τρίτο παιδί είναι πολύ αγχωτική.
Αυτό είναι το σημείο που εγώ θα πω ότι δεν θα το άλλαζα με τίποτα στο κόσμο, και όλα τα σχετικά κλισέ, τα οποία όμως είναι άκρως αληθινά.
Γιατί τώρα που έχω να φροντίσω τρία μικροσκοπικά πλασματάκια, ειλικρινά δεν μπορώ να πω ποιο από όλα θα επέστρεφα αν μπορούσα. Και γιατί αυτά τα πέντε λεπτά κάθε εβδομάδας, κατά τα οποία όλοι είναι συγχρονισμένοι στην απόλυτη ευτυχία, μπορώ να κοιτάζω την οικογένειά μας και να νιώθω απόλυτα ικανοποιημένη. Γεμάτη και υπερήφανη.
Είναι τα υπόλοιπα 10.075 λεπτά που πρέπει να παλεύω.
Αν δεν έχετε ακόμα αποφασίσει για το αν θα βάλετε ή όχι ένα τρίτο παιδί στο «μίγμα» σας, αφήστε με να σας βοηθήσω. Ίσως είναι προτιμότερο να μην κάνετε τρίτο παιδί, αν:
ΔΕΝ αντέχετε την έλλειψη ύπνου. Γιατί προσθέτοντας ένα τρίτο παιδί στο μίγμα, έχετε αυξήσει τις πιθανότητες κατά 33,3% κάποιο από τα τρία να ξυπνά κάθε βράδυ επαναλαμβανόμενα. Και πιστέψτε με, κάποιο θα ξυπνά. Κάθε μα κάθε βράδυ.
ΔΕΝ έχετε επαγγελματικό πλυντήριο ρούχων τεραστίων διαστάσεων. Γιατί, όπως και η έλλειψη ύπνου, έτσι και το πλύσιμο αυξάνεται κατά 33,3%. Και όσο μεγαλώνουν τα παιδιά, παράλληλα μεγαλώνουν και τα ρούχα.
ΔΕΝ έχετε ένα τεράστιο αυτοκίνητο. Ή ένα mini bus. Γιατί ακόμα κι όταν θα καταφέρετε να πάρετε ένα μεγάλο αμάξι, θα συνεχίσει να υπάρχει κάποιος που θα πρέπει να καθίσει στη μέση. Και πώς δένεις ένα παιδί στο μεσαίο κάθισμα; Προσωπικά έχω δοκιμάσει να «πετάξω» τη μικρή μου κόρη μέσα, από την πλαϊνή πόρτα, ελπίζοντας να προσγειωθεί κάπου κοντά στο κάθισμά της, και στην συνέχεια να σκαρφαλώσω και να περάσω μέσα από την ηλιοροφή, για να την δέσω. Και εννοείται πως όταν θα έχεις καταφέρει να τους βάλεις όλους μέσα και θα έχεις ξεκινήσει, θα ακούσεις μία ψιλή φωνούλα από πίσω να λέει «μαμά, ξέχασες να με δέσεις». Και πάμε πάλι από την αρχή.
ΔΕΝ σας αρέσει ο θόρυβος. Πολύς θόρυβος. Πολύ μπλα-μπλα. Πολλές ερωτήσεις. Γκρίνια. Κλάμα. Γιατί ξαφνικά κανείς δεν θα κάνει αυτό που έχετε ζητήσει, όσο ευγενικά κι αν το έχετε ζητήσει. Το μωρό θα χαράζει τον δικό του ακανόνιστο τρόπο ζωής, δεδομένου ότι και εσείς θα λειτουργείτε αλλοπρόσαλλα. Και τα μεγαλύτερα παιδιά θα εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι εσείς ασχολείστε με το μωρό και θα βρίσκουν την ευκαιρία να επαναστατούν. Δυνατά.
ΔΕΝ σας αρέσει να περνάτε ΠΟΛΥ χρόνο με τον σύντροφό σας. Γιατί το να έχεις τρία παιδιά είναι ομαδικό παιχνίδι. Ένα παιχνίδι που κανείς από τους δύο δεν κερδίζει, αλλά τουλάχιστον χάνετε μαζί. Το άλλο σας μισό μπορεί να ξαναβγεί για μπύρες σε τέσσερα-πέντε χρόνια. Σε περίπτωση που αναρωτιέται.
ΔΕΝ σας αρέσει ο σύντροφός σας. Γιατί διαφορετικά δεν θα αντέξετε ούτε στιγμή.
ΔΕΝ ζουν κοντά σας οι παππούδες. Και όταν λέω κοντά σας, εννοώ στην ίδια πολυκατοικία. Αν ζουν παραπάνω από 50 χιλιόμετρα μακριά μην διανοηθείτε να κάνετε τρίτο παιδί.
ΔΕΝ είστε αγοραφοβική και αντικοινωνική. Γιατί όχι μόνο η εξαντλητική διαδικασία του να βγείτε και οι 5 μαζί έξω θα σας αποτρέψει από το να το κάνετε πολύ συχνά, αλλά πιθανώς και να μην σας ξανακαλέσουν πουθενά ως οικογένεια. Οι περισσότερες τραπεζαρίες είναι φτιαγμένες για 8 άτομα και θα βγάζετε τον κόσμο εκτός προγραμματισμού. Όχι, βέβαια, ότι κανένα από τα παιδιά σας κάθεται ποτέ κανονικά στο τραπέζι.
ΔΕΝ χρειάζεστε χρόνο για τον εαυτό σας. Αυτό το 33,3% που λέγαμε παραπάνω; Σωστά το μαντέψατε! 33,3% λιγότερος χρόνος για τον εαυτό σας. Κάτι που σας αφήνει με ένα έλλειμμα της τάξης του... 963%.
ΔΕΝ έχετε νταντά, καθαρίστρια και σοφέρ πλήρους απασχόλησης. Ένας εσωτερικός ψυχίατρος, επίσης, θα ήταν καλή ιδέα.»
