«Τα παιδιά μου δεν είναι η ευκαιρία, να διορθώσετε τα λάθη σας.» το γράμμα που απευθύνεται σε όλες εκείνες τις καλοπροαίρετες μεν, κουραστικές δε, πεθερές.

«Και προτού αρχίσετε να κρίνετε και να κατηγορείτε μια μαμά, να θυμάστε ότι πρώτα πρέπει να μπείτε στη θέση της και να κάνετε τη δική της διαδρομή.»

«Ας θεωρούμε απαράδεκτο να βάζουμε ταμπέλα σε ένα ολόκληρο φύλο, χαρακτηρίζοντάς το ανεπαρκές.» η δημοσίευση μιας μαμάς σπάει το στερεότυπο που θέλει τους μπαμπάδες... ανίκανους στο μεγάλωμα των παιδιών.

Μπροστά στην τραγωδία και στις δυσκολίες οι άνθρωποι νιώθουν αβοήθητοι, η αλληλεγγύη, όμως, είναι απ'τα λίγα πράγματα που μας δίνουν ελπίδα.

«Αν το κράτος μας έχει γίνει τροχονόμος ατομισμών, ας γίνει η κοινωνία μας τόσο δυνατή μέχρι που να γίνει εκείνη κράτος.»