«Υπάρχουν μέρες που είμαι πραγματικά καλή στο να είμαι μαμά.
Όταν ξυπνάω απ’ τις 5 το πρωί και κάνω λίγη γυμναστική, όταν φτιάχνω υγιεινό, σπιτικό πρωινό, όταν παίζω χαρούμενα με τα παιδιά όλο το πρωί και παράλληλα καθαρίζω το σπίτι, όταν όλη η οικογένεια κάνει παρέα χαρούμενη χωρίς κανείς να τραβάει τα μαλλιά κανενός, όταν δεν χάνω καθόλου την ψυχραιμία μου ακόμη κι αν η ενέργεια μού έχει τελειώσει και κάποιο απ’ τα παιδιά μου σηκώνεται για χιλιοστή φορά απ΄ το κρεβάτι του.
Υπάρχουν μέρες που πραγματικά πιστεύω ότι κάνω πολύ καλή δουλειά σαν μαμά.
Σήμερα, όμως, δεν ήταν μία απ’ αυτές τις ημέρες.
Αντί για κάποιο ενθαρρυντικό άρθρο που αποτελεί πηγή έμπνευσης για νέες μαμάδες, επιτρέψτε μου να σας πω όλους τους τρόπους με τους οποίους απέτυχα εντελώς σαν μητέρα τις τελευταίες 24 ώρες της ζωής μου.
Απέτυχα να πείσω τα παιδιά μου να φάνε οτιδήποτε άλλο εκτός από ζάχαρη
Για κάποιο λόγο, το πρώην πολύ βολικό στο φαγητό παιδί μου που αγαπούσε τα αυγά και τις υγιεινές τροφές, αρνείται να φάει οτιδήποτε που δεν μυρίζει ζάχαρη.
Μίσησα τον άντρα μου –αλήθεια!
Σήμερα δεν είχε καλό καιρό στη χώρα του Γάμου. Φαντασιώθηκα να ζητάω διαζύγιο περισσότερες από μία φορές και εκνευρίστηκα με το απλό γεγονός ότι ο άντρας μου μαγειρεύει καλύτερα από εμένα.
Έκανα στην κόρη μου μια άσχημη κοτσίδα τη μέρα που στο σχολείο έβγαζαν φωτογραφίες
Σήμερα ήταν μέρα φωτογράφησης για τα κορίτσια μου στο σχολείο. Και, δυστυχώς για όλους μας, δεν μπορώ να κάνω τέλεια χτενίσματα στην κόρη μου!
Τάισα το 3χρονο μου «έτοιμο» φαγητό
Συμβαίνει καμιά φορά και δεν είμαι περήφανη γι’ αυτό. Το πλήρωσα το τίμημα αργότερα…
Ξέχασα να βοηθήσω την κόρη μου με την εργασία της
Η κατάσταση είναι η εξής: η κόρη μου έπρεπε να διαβάσει ένα βιβλίο online για ένα μάθημα στο σχολείο της. Κι εγώ αυτό το διάστημα, ίσως (λέω ίσως) έτυχε να χρησιμοποιώ τον μοναδικό υπολογιστή του σπιτιού για να δουλέψω και –ίσως- να ξέχασα εντελώς να διαβάσουμε το βιβλίο μαζί, τους τελευταίους δύο μήνες.
Ευχήθηκα ο άντρας μου να έχει επιστρέψει σπίτι πριν αλλάξω την πάνα του μωρού
Πόση ώρα μπορώ να προσποιηθώ ότι δεν προσέχω ότι η πάνα της δεν είναι καθαρή; Προφανώς όχι πολλή…
Έπεσε το πρώτο δοντάκι της κόρης μου και το ‘χασα
Με πήρε ο ύπνος στον καναπέ και δεν ξύπνησα ούτε όταν εκείνη και τ’ αδέρφια της κουτρουβάλησαν με ενθουσιασμό τις σκάλες για να με βρουν. Σηκώθηκα ίσα-ίσα για να τη βγάλω μια φωτογραφία κι αυτό ήταν…
Δούλευα όλο το πρωί και αγνόησα τα παιδιά μου
Κυριολεκτικά αγνόησα και τα δύο μου παιδιά σήμερα το πρωί, για να προλάβω κάτι προθεσμίες για την δουλειά. Ήταν αγχωτικό και απαίσιο από μέρους μου. Συν του ότι ακόμη προσπαθώ να καθαρίσω τα συντρίμμια που προκάλεσαν.
Είχα νεύρα κι έστειλα στον άντρα μου ένα μήνυμα που τον έβριζα
Με μια λέξη που δεν μπορώ να γράψω…
Δεν καληνύχτισα τα παιδιά μου –επίτηδες
"Κατά λάθος» το βραδινό μου μπάνιο μου πήρε λίγη περισσότερη ώρα. «Συγγνώμη, αγάπη μου! Κοιμήθηκαν; Κρίμα που δεν πρόλαβα να τις φιλήσω!".»
Καμία μαμά που ανησυχεί πολύ δεν είναι «κακή μαμά»
Αν ψάξεις μπορείς να βρεις χιλιάδες λόγους για να αυτό-χαρακτηριστείς «κακή» ή ανεπαρκής μαμά. Όμως, κανείς δεν είναι τέλειος, κανείς δεν μπορεί να ανταποκρίνεται με την ίδια αποτελεσματικότητα, υπομονή και κέφι στις υποχρεώσεις του. Όλοι έχουμε καλές και κακές μέρες. Και οι κακές μέρες μπορούν να γίνουν η αφορμή και η κινητήριος δύναμη να γίνουμε καλύτεροι.
Βρήκαμε το κείμενο στο babble.com.
