*Φωτογραφία: zero-to-three.s3.amazonaws.com
Αγαπητή αναγνώστρια,
Στις ηλικίες αυτές, τα παιδιά βιώνουν έντονο άγχος αποχωρισμού από τη μητέρα. Η παρουσία της είναι εξαιρετικά σημαντική για να ησυχάσουν, έτσι την αναζητούν διαρκώς με το βλέμμα τους, αλλά και με όλες τους τις αισθήσεις. Στην φάση αυτή γίνονται αμέτρητες αλλαγές σε όλα τα επίπεδα της ψυχικής ζωής του βρέφους, όπως στην αντίληψη, στη μνήμη, στις σχέσεις με τα πρόσωπα και στην έκφραση συναισθηματικών καταστάσεων. Μέσα λοιπόν στις αλλαγές αυτές, αναδύεται ένα ακόμη έντονο άγχος, αυτό που ονομάζεται «άγχος προς τον ξένο». Το άγχος αυτό εμφανίζεται περίπου κατά τον 8ο μήνα, και δεν αφορά πρόσωπα άγνωστα μέχρι τότε, αλλά ακόμη και πρόσωπα οικεία, εκτός της μητέρας ή των γονέων. Η δυσφορία αυτή που εκδηλώνει το βρέφος διατηρείται περίπου μέχρι τον 18ο μήνα, οπότε και αρχίζει να υποχωρεί.
Στα πλαίσια, λοιπόν, της φυσιολογικής ανάπτυξης, είναι αναμενόμενη η αντίδραση της κόρης σας και είναι πολύ όμορφο που μπορείτε να είστε δίπλα της, παρέχοντάς της ασφάλεια και σιγουριά να γνωρίσει τον κόσμο, να ανοιχτεί με τον δικό της ρυθμό. Είναι σημαντικό που συνολικά τη βλέπετε να αναπτύσσεται καλά και να έχει διάθεση να προσεγγίσει άλλα παιδιά. Εάν νιώθετε ότι εντείνεται η δυσκολία της ή ότι δεν υποχωρεί σταδιακά σε μετέπειτα χρόνο, μιλήστε με τον παιδίατρό σας για μια πιο σφαιρική αντιμετώπιση. Η δική σας στάση, ωστόσο, είναι πολύτιμη στο να κατευνάσει τη δική της φυσιολογική αγωνία. Φροντίστε την!
Σας ευχαριστώ.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
