Ο άντρας μου ασκεί σωματική και λεκτική βία μπροστά στο παιδί

Ερώτηση:
Ο σύζυγός μου ασκεί σωματική και λεκτική βία ενώπιον του παιδιού. Οι προσβολές έχουν γίνει αφόρητες, με πνίγουν. Είμαι άνεργη και εξαρτώμαι οικονομικά από εκείνον. Οι γονείς μου είναι σε φάση που αδυνατούν να με βοηθήσουν. Έχω καταλάβει ότι ενοχλείται πολύ που καλύπτει τις ανάγκες μου. Έχω σκεφτεί πολλές φορές να χωρίσω αλλά δεν ξέρω γιατί δεν το αποφασίζω. Ίσως το οικονομικό αδιέξοδο... Ίσως ο φόβος μην καταλήξω τελείως μόνη γιατί στη ζωή μου υπήρξα μοναχοπαίδι και έχω βιώσει έντονα τη μοναξιά... Έπειτα φοβάμαι μην χάσω την επιμέλεια του παιδιού λόγω του ότι δεν έχω την οικονομική δυνατότητα να το συντηρήσω. Είμαι στη φάση εύρεσης εργασίας τώρα που το παιδί έχει λίγο μεγαλώσει. Γενικά δεν εισπράττω ποτέ την αγάπη και την αναγνώριση των όσων προσφέρω μέσα στο σπίτι γιατί η αλήθεια μπορεί να μην εργάζομαι αλλά κάνω τα πάντα- όλες τις δουλειές της οικογένειας. Φοβάμαι για το μέλλον. Είχα όνειρα για μια ευτυχισμένη, γεμάτη αγάπη οικογένεια αλλά δυστυχώς η ζωή με αδίκησε. Θα ‘θελα μια συμβουλή γι’ αυτή την κατάσταση που βιώνω και πώς μπορώ να πάρω τη δύναμη και το κουράγιο να αλλάξω αυτή τη μίζερη ζωή που ζω. Έπειτα λυπάμαι και το παιδί - δεν ξέρω πως το λαμβάνει η ψυχή του όλο αυτό.

Απάντηση:

*Φωτογραφία: huffingtonpost.com

Αγαπητή αναγνώστρια,

Κατανοώ απόλυτα τη δυσκολία που περιγράφετε. Αναρωτιέμαι γιατί όλη αυτή η δυσκολία σάς δημιουργεί φόβο για το μέλλον κι όχι για το παρόν. Το σήμερα, το τώρα είναι που θα οδηγήσει και στο αύριο. Επομένως μαγικά αλλαγές δεν γίνονται. Ωστόσο, παράγονται! Εάν επιθυμείτε να αλλάξετε τη ζωή σας, τότε κάθε μέρα θα βρίσκετε χιλιάδες λόγους και τρόπους για να στηρίξετε την απόφασή σας. Χρειάζεται, όμως, πρωτίστως απόφαση.

Δυσκολία υπάρχει, φυσικά. Όσο η δυσκολία γίνεται άλλοθι για την αποδοχή της κατάστασης, τόσο η μιζέρια θα επικρατεί και θα γίνεται ο κυρίαρχος τρόπος στη ζωή σας. Έχετε κάτι πολύ σημαντικό στο οποίο μπορείτε να στηριχθείτε. Το όνειρό σας! Αυτή την όμορφη ζωή που τολμήσατε κάποτε να φανταστείτε και που τελικά εγκαταλείψατε την πιθανότητα πραγματοποίησής της. Τι θα λέγατε να δημιουργούσατε ξανά το όνειρο; Τι θα λέγατε να βάλετε στόχο να το ζήσετε έτσι; Τι θα λέγατε να εμπιστευτείτε τον εαυτό σας;

Υποθέτω ότι η κατάσταση την οποία περιγράφετε είναι χρόνια, κι όχι μια τωρινή συνθήκη. Η ανοχή που έχετε αναπτύξει μέσα σε αυτήν την κατάσταση είναι που τώρα πια σας δυσκολεύει να προχωρήσετε παρακάτω. Θα ήταν πολύτιμο να κάνετε δουλειά με τον εαυτό σας ώστε να αναγνωρίσετε εκ νέου τις δυνάμεις σας και να ονειρευτείτε νέα όνειρα, όχι εφιάλτες. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι το δικαιούστε και το αξίζετε. Εκείνο που μένει να απαντηθεί από εσάς είναι εάν το θέλετε.

Σας ευχαριστώ.

*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.

Κάντε τη δική σας ερώτηση στους ειδικούς του Mama365.gr