Ο άντρας μου αδιαφορεί για την κοινωνική μας ζωή και έχει γίνει νωχελικός

Ερώτηση:

Ζούμε στο εξωτερικό και έχουμε μια κόρη. Ο άντρας μου είναι εδώ μεγαλωμένος και εγώ ζω εδώ 5 χρόνια. Παρόλο που όλα κυλούν καλά από οικονομικής άποψης, η ζωή μας δεν έχει τη ποιότητα που θέλω ή που θα ήθελα. Ο άντρας μου ζει με το όνειρο της επιστροφής στη πατρίδα, κάτι το οποίο προφανώς επιθυμώ και εγώ. Η επιθυμία του αυτή τον επηρεάζει στη καθημερινότητα μας καθώς δεν δείχνει καμία διάθεση για κοινωνική ζωή, δραστηριότητες με οικογένεια ή φίλους με τη δικαιολογία ότι τα έχει δει-ζήσει όλα πια εδώ και δεν υπάρχει λόγος να βγαίνει από το σπίτι Φυσικά και εμένα με ενδιαφέρει ο επαναπατρισμός, αλλά μέχρι τότε η μόνη επιλογή που έχουμε είναι να μένουμε σπίτι; Και σπίτι που μένουμε τις καθημερινές είναι κουρασμένος από τη δουλειά και τα Σαββατοκύριακα του βγαίνει η κούραση της εβδομάδος καθώς λέει. Και εγώ εργάζομαι και εγώ κουράζομαι, έχουμε και το παιδί που θέλει και αυτό χρόνο και προσοχή αλλά θα ήθελα να δείχνει λίγη περισσότερη διάθεση και ενέργεια για ζωή. Δεν απαίτησα ποτέ ούτε να βγω βράδυ ούτε κάτι άλλο, αλλά θα ήθελα να μου προτείνει έστω και μια φορά να πάμε ένα περίπατο. Μια Κυριακή να μου πει πάμε να φάμε έξω μη μαγειρεύεις σήμερα. Πάμε τη μικρή στη πλατεία. Τίποτα δυστυχώς! Και αν τολμήσω και παραπονεθώ τότε επαναφέρει όλα τα μεταξύ μας προβλήματα (παλιά και νέα) στο προσκήνιο και καταλήγουμε σε αδιέξοδο. Κάνω προσπάθειες να τον βοηθήσω να αποκτήσει ζωή αλλά όλες αποτυγχάνουν. Τον παροτρύνω να βγει με φίλους, να γραφτεί γυμναστήριο, κάνω κρατήσεις για σινεμά, για φαγητό ,αλλά όλα τα ακυρώνω τελικά. Έχω κουραστεί πολύ και έχω γίνει και κουραστική πιστεύω. Βαρέθηκα.

 

Αγαπητή αναγνώστρια,

Η οικονομική κατάσταση και η μιζέρια, είναι δύο διαφορετικές έννοιες οι οποίες δεν συνυπάρχουν απαραίτητα. Υπάρχουν άνθρωποι που η ζωντάνια τους αναβλύζει διαρκώς, ανεξαρτήτως της οικονομικής τους κατάστασης, και άνθρωποι οι οποίοι έχουν όλα εκείνα τα μετρίσιμα αγαθά ώστε να μπορούν να είναι ζωντανοί, αλλά η χαρά δεν αποτελεί πρωταρχική αξία στη ζωή τους.

Περιγράφετε λοιπόν μια χρόνια καθημερινότητα με τον σύντροφο σας  η οποία δε θα σας ευχαριστεί και δε σας ταιριάζει. Όπως κατηγορείτε τον σύντροφο σας ότι δεν κινητοποιείται κι ότι μιλά διαρκώς για κούραση, κινδυνεύετε να βρεθείτε στην ίδια θέση και εσείς. Κλείνοντας το μήνυμά σας μιλάτε επίσης για κούραση και για βαρεμάρα. Αυτό που σας κούρασε είναι η στασιμότητα, ο βάλτος. Εάν παραιτηθείτε, την πορεία μπορείτε να την προβλέψετε. Δε χρειάζεται να μαντέψετε. Εάν δεν παραιτηθείτε υπάρχουν περιθώρια να ευοδωθεί μια νέα, διαφορετική δυνατότητα συνάντησης με τον σύντροφο σας.

Το να μην παραιτηθείτε δε σημαίνει να επισημαίνετε διαρκώς το τι δεν κάνει εκείνος, χρεώνοντας του την πορεία της σχέσης σας αλλά και της ζωής σας. Το να μην παραιτηθείτε σημαίνει να αξιοποιήσετε τον δικό σας τρόπο σκέψης υπέρ της σχέσης σας! Βάλτε τη ζωντάνια σας στην καθημερινότητα σας! Χαμογελάστε, βγείτε από το σπίτι για περίπατο, φάτε ένα παγωτό στο παγκάκι! Ανοίξτε το σπίτι σας σε φίλους εφόσον το επιθυμείτε και επισκεφθείτε κι εσείς πρόσωπα με τα οποία περνάτε καλά.

Το να ανταποκρίνεστε στο κλείσιμο επειδή αυτό προτείνει ο σύντροφός σας δε θα σας φέρει πιο κοντά. Βγείτε στη ζωή και τραβήξτε τον με ωραίες προτάσεις και όνειρα! Κάντε όνειρα για το πώς θα ζείτε όμορφα την κάθε ημέρα σας, όπου κι αν βρίσκεστε!

Γνωρίζω ότι αυτό που σας λέω δεν είναι κάτι εύκολο. Ωστόσο δεν υπάρχει κάτι πιο δύσκολο από την παραίτηση. Μην παραιτηθείτε από τη ζωή!

Σας ευχαριστώ