Γιατί δεν πρέπει ποτέ να μιλάμε άσχημα σε ένα παιδί

Γιατί δεν πρέπει ποτέ να μιλάμε άσχημα σε ένα παιδί

Όταν τα παιδιά είναι μικρά, εξαρτώνται 100% από εμάς. Θα φάνε ό,τι τους δώσουμε, θα φορέσουν ό,τι τους αγοράσουμε και θα ασχοληθούν με τις δραστηριότητες που θα τους υποδείξουμε. Κάπως έτσι λειτουργεί και η ψυχολογία τους.

Εάν, για παράδειγμα, πεις σε ένα παιδί πως είναι ευγενικό και έξυπνο, θα αρχίσει να συμπεριφέρεται έξυπνα κι ευγενικά. Εάν του πεις πως το αγαπάς, θα αγαπήσει τον εαυτό του. Εάν, όμως, του επαναλαμβάνεις πόσο ανόητο και ζωηρό είναι, θα πειστεί πως έτσι πρέπει να συμπεριφέρεται. Και μάλιστα, οι παιδικές πεποιθήσεις που χτίζει για την προσωπική του εικόνα, θα το ακολουθούν και στην ενήλικη ζωή του.  

Γιατί; Επειδή όλα αυτά που ακούει από εμάς, τους γονείς του, θα γίνουν μία μικρή φωνούλα που θα την ακούει στο κεφαλάκι του για πάντα – αυτή η φωνή θα τον επηρεάζει στις επιλογές του, θα διαμορφώνει τα συναισθήματά του και θα τον ορίζει ως ενήλικα. Γι΄ αυτό, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί όταν μιλάμε για εκείνο σε κάποιον τρίτο ή στο ίδιο το παιδί!

Σ αγαπώ – με πράξεις και με λόγια

Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να διδάξεις σε ένα παιδί να αγαπά τον εαυτό του, από το να νιώθει αγαπητό! Μην ξεχνάτε να του το δείχνετε με τις πράξεις σας, αλλά και να του το λέτε σε κάθε ευκαιρία! Μην το χρησιμοποιείτε μόνο ως επιβράβευση μια καλής του πράξης, αλλά να το τονίζετε ακόμα κι όταν το παιδί παραβαίνει κάποιον κανόνα: «Σ’ αγαπώ πολύ αλλά όταν πετάς το μπουφάν σου στο πάτωμα, θυμώνω».

Αυτό που σας προκαλεί άσχημα συναισθήματα είναι μία πράξη ή μια συμπεριφορά του παιδιού, και όχι το ίδιο το παιδί! Εάν αυτό γίνει ξεκάθαρο και το αγγελούδι σας αντιληφθεί πως το αγαπάτε έτσι κι αλλιώς, όχι μόνο θα αρχίσει να τηρεί τους κανόνες και τα όρια που του βάζετε, αλλά θα μάθει να αγαπά (και άρα να προσέχει) τον εαυτό του ακόμα και όταν κάνει λάθη!

Φτάσε εκεί που δεν μπορείς…

Μία φράση που καταβάθος αγαπάμε όλοι! Μία ενθάρρυνση που, εάν την επαναλαμβάνουμε συχνά στο παιδί, θα την ακούει νοερά κάθε φορά που θα θέτει στόχους ή θα συναντά δυσκολίες. Είναι διαφορετικό να ξεκινάς με κομμένα τα φτερά και χαμηλούς στόχους από φόβο μην αποτύχεις, και διαφορετικό να ονειρεύεσαι και να βάζεις τα δυνατά σου για να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου!

Το «φτάσε εκεί που δεν μπορείς», μάλιστα, όταν συνοδεύεται από μεθοδικότητα, αυτοπειθαρχία και σωστή οργάνωση, μπορεί να φτάσει ακόμα πιο μακριά και να εξελίσσεται συνεχώς! Η φωνούλα μέσα τους θα τους φωνάζει να προσπαθήσουν κι άλλο, ενώ ο σωστός τρόπος που θα τους έχετε διδάξει θα απογειώσει τα όνειρά τους.

Ό,τι έγινε, έγινε

Άλλη μια μικρή φρασούλα που τα παιδιά πρέπει να ακούν συχνά. Για δύο πράγματα δεν πρέπει να στεναχωριόμαστε: για αυτά που διορθώνονται και για αυτά που δεν διορθώνονται. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να μην αυτομαστιγώνονται σε κάθε τι που πήγε λάθος, αλλά να κοιτάζουν μπροστά και να συνεχίζουν με περισσότερη ωριμότητα.

Η εσωτερική τους φωνή θα τους ψιθυρίζει πως το ποτάμι πίσω δεν γυρνά, κι έτσι, αφού θα κάνουν τον απολογισμό τους και θα αποκτήσουν εμπειρία από τα λάθη τους, θα σηκώνουν ψηλά το κεφάλι και θα κοιτούν μπροστά. Στη ζωή δεν βοηθούν ούτε οι τύψεις, ούτε η άσκοπη θλίψη. Διορθώνουμε ό,τι μπορούμε και προσπαθούμε να μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη.

Σε σέβομαι και σε εκτιμώ γι’ αυτό που είσαι

Η φράση κλειδί που ανοίγει την πόρτα της αυτοεκτίμησης ενός παιδιού! Δυστυχώς, οι περισσότεροι άνθρωποι, ακόμα κι αν διαθέτουμε ατσάλινη αυτοπεποίθηση, δεν εκτιμούμε τον εαυτό μας αρκετά. Νομίζουμε πως μόνο αν είμαστε πετυχημένοι ή καλοί κι ευγενικοί αξίζουμε. Η πραγματικότητα, όμως, είναι πως για να μας εκτιμήσουν οι άλλοι ουσιαστικά, πρέπει πρώτα να εκτιμήσουμε εμείς τον εαυτό μας.

Ο σεβασμός είναι απόρροια του αυτοσεβασμού. Κι ο αυτοσεβασμός διδάσκεται και αποκτάται συν τω χρόνω. Μάθετε, λοιπόν, στα παιδιά σας να ακούν την εσωτερική τους φωνούλα να φωνάζει δυνατά: σε σέβομαι και σε εκτιμώ γι’ αυτό που είσαι!

Είμαι περήφανη για σένα

Όσο πιο συχνά μπορείτε, με αφορμές που δεν έχουν να κάνουν με μία σχολική επιτυχία ή ένα μεγάλο κατόρθωμα, να τους λέτε πόσο περήφανη νιώθετε για εκείνα. Για παράδειγμα, μπορεί να νιώσετε υπερηφάνεια που φύλαξαν το μπουφάν στη ντουλάπα χωρίς να τους το ζητήσετε, ή που μοιράστηκαν το γλυκό τους με κάποιο φίλο. Μικρές, καθημερινές συμπεριφορές που ενισχύουν τις αρχές και τις αξίες που θέλετε να τους μάθετε, και που ενισχύουν την αυτοπεποποίθησή τους.

Όσο περισσότερη υπερηφάνεια νιώθετε για τα παιδιά, τόσο να τους το λέτε. Κι όσο τους το λέτε, τόσο θα το ακούν στο κεφαλάκι τους για πάντα – ακόμα κι όταν εσείς δεν θα είστε κοντά για να τους το θυμίζετε!

 

v