***Κάντε τη δική σας ερώτηση στην ειδικό, αν κάποιο πρόβλημα στη σχέση σας, σας απασχολεί!***
Γεια σας. Πριν πέντε χρόνια γνώρισα τον άντρα μου. Τότε, ήμουν οικονομικά ανεξάρτητη, είχα το διαμέρισμα, το αυτοκίνητο και την δουλειά μου. Όταν τον γνώρισα ήταν κάθε βραδύ έξω με την παρέα του να τα πίνουν. Σιγά σιγά άρχισε να κάθεται όλο και περισσότερο στο σπίτι, αλλά οπότε έβγαινε και γυρνούσε σπίτι είχαμε ομηρικούς καβγάδες. Πριν δυο χρόνια παντρευτήκαμε. Μας ενδιέφερε η δουλειά και το σπίτι μας. Πριν πέντε μήνες έμεινα έγκυος μετά από διάφορες δυσκολίες και άρχισαν πάλι οι καβγάδες. Δεν έχω χαρεί στιγμή την εγκυμοσύνη μου. Μέχρι που έφυγα για λίγες μέρες όταν μου είπε σε κατάσταση μέθης να φύγω από το σπίτι και ότι δεν ξέρει αν το παιδί είναι δικό του. Να σημειωθεί ότι δεν έχω πια φίλους, παρέες, δουλεύουμε μαζί, δεν πάω πουθενά χωρίς να ενημερωθεί κ οι παρέες του, μου έχουν κηρύξει πόλεμο, γιατί δεν τον αφήνω ανεξέλεγκτο να βγαίνει και να πίνει όσο γουστάρει. Οφείλω να ομολογήσω, όμως, ότι δεν μου λείπει τίποτα. Θα στερηθεί για μένα, αλλά δεν με ενδιαφέρει αυτό. Σκέφτομαι πλέον ότι δεν είναι περιβάλλον για μένα και το παιδί μου να ζήσουμε μαζί του και να πρέπει να φύγω. Λέω συνέχεια ότι δεν θα παραιτηθώ τόσο εύκολα, αλλά νιώθω ότι παλεύω μόνη μου πια. Αξίζει να κρατήσεις έναν γάμο για ένα παιδί και να ρισκάρεις την ψυχική σου υγεία; Όταν είμαστε μαζί με φέρνει σε ένα σημείο που δεν μπορώ να χειριστώ και θέλω να κάνω σε κάποιον από εμάς τους δυο κακό. Απλά δεν ξέρω τι να κάνω. Τον αγαπάω, αλλά ίσως να μην είναι αρκετό πια.
Αγαπητή αναγνώστρια,
Αναφέρεστε σε έντονα προβλήματα στη σχέση σας τα οποία υπάρχουν από την αρχή της γνωριμίας σας και διατηρούνται μέχρι σήμερα, ίσως αλλάζοντας ένταση και μορφή, αλλά χωρίς καμία ουσιαστική θετική εξέλιξη.
Το ερώτημα σας είναι εύκολο να απαντηθεί. Τι όφελος θα έχει το υπέροχο μωρό σας εάν γεννηθεί μέσα σε μια σχέση με καβγάδες, με πρόσωπα εξαντλημένα ψυχικά αλλά και όχι τόσο ώστε να αναζητήσουν μια άλλη λύση; Νομίζω ότι μπορείτε μόνη σας να απαντήσετε ότι όφελος έτσι δεν υπάρχει για κανέναν από εσάς, κατ΄επέκταση ούτε και για το μωρό σας. Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να φύγετε απαραίτητα από τη σχέση, εφόσον δεν είναι αυτή η λύση που σας ικανοποιεί. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πάρετε και οι δύο σας ευθύνη και να αποφασίσετε εάν επιθυμείτε να προχωρήσετε έτσι, ή μπορείτε να βρείτε και να στηρίξετε άλλους τρόπους που θα σας πάνε μπροστά ευτυχισμένους, χαρούμενους και όχι εξουθενωμένους.
Η σχέση σας χρειάζεται επεξεργασία, χρειάζεται δουλειά. Εφόσον το επιθυμείτε οι αλλαγές είναι στο χέρι σας. Μην αφήνεστε στις καταστάσεις, ορίστε το κλίμα μέσα στο οποίο θέλετε να ζείτε και να φέρετε ζωή! Κατανοώ ότι μπορεί να σας ακούγεται δύσκολο. Είναι δύσκολο, αλλά είναι δυνατό και μπορείτε να λάβετε πολύτιμη βοήθεια για να πάτε προς αυτήν την κατεύθυνση. Το μωρό σας ήδη σας κινητοποιεί να αλλάξετε τα δεδομένα μέσα στα οποία θα το υποδεχθείτε!
Με το καλό!
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
.jpg)
