Τι σημαίνει γονεϊκό Burnout
To γονεϊκό Burnout είναι ένα πρόβλημα που συναντάμε όλο και περισσότερο τον τελευταίο καιρό. Οι σημερινοί γονείς, πρέπει να είναι αποτελεσματικοί στη δουλειά τους ώστε να ανταποκρίνονται στις οικονομικές απαιτήσεις της οικογένειας, να φροντίζουν τις ανάγκες του σπιτιού, να κρατούν ασφαλή και ικανοποιημένα τα παιδιά και να έχουν τα πάντα υπό έλεγχο και σε τάξη.
Γιατί δεν μπορώ να ευχαριστηθώ τα παιδιά μου
Όλα αυτά, φυσικά, είναι μία απασχόληση full time η οποία δεν σταματά ποτέ - ούτε καν στις διακοπές! Η καθημερινότητα τρέχει αμείλικτη, κι εμείς δίνουμε καθημερινά όλο μας τον εαυτό για να την προλάβουμε. Το αποτέλεσμα είναι να βάζουμε «τον αυτόματο πιλότο», να τηρούμε κατά γράμμα το πρόγραμμα και τελικά να νιώθουμε συναισθηματικά αποστασιοποιημένοι από τα παιδιά μας.
Οι στιγμές που περνάμε μαζί τους δεν μας γεμίζουν, ούτε έχουν ποιότητα. Απλά τρέχουμε να προλάβουμε τις απαιτήσεις της εποχής και αρκούμαστε στο μισάωρο που θα τους αφιερώσουμε λίγο πριν κοιμηθούν - όταν οι ρυθμοί χαλαρώνουν, τα παίρνουμε αγκαλιά και απολαμβάνουμε για λίγο την ζεστασιά και την μαγεία του να είσαι γονιός. Τις περισσότερες από τις υπόλοιπες ώρες νιώθουμε εξαιρετικά κουρασμένοι και απλά δίνουμε εντολές για να γίνουν όλα όπως πρέπει.
Τα σημάδια του γονεϊκού Burnout
Τα σημάδια που υποδηλώνουν πως έχετε φτάσει στα όριά σας, μάλλον θα φανούν γνώριμα στους περισσότερους από εσάς:
- Συνεχής εξάντληση
- Αίσθημα αναποτελεσματικότητας
- Αίσθημα συναισθηματικής απόστασης από τα παιδιά (και άλλα μέλη της οικογένειας)
- Δυσκολία αποφάσεων
- Εκνευρισμός για ασήμαντες αφορμές
- Αίσθημα μη αυτοεκτίμησης ή αξίας ως γονέα
- Αυτο-αμφιβολία
Με λίγα λόγια, παρόλο που κάνουμε τα πάντα για τα παιδιά μας, νιώθουμε ανεπαρκείς και αναποτελεσματικοί ως γονείς. Συχνά αισθανόμαστε τύψεις που βάλαμε τις φωνές, που δεν τα αγκαλιάσαμε περισσότερο μέσα στην ημέρα ή που δεν καταφέραμε να λύσουμε με ηρεμία μία διαφωνία. Ό,τι κι αν κάνουμε, όσο κι αν προσπαθούμε, αισθανόμαστε «λίγοι».
Οι αιτίες που μας οδηγούν εκεί
Όταν ένας γονιός φτάνει σ' αυτό το σημείο, ίσως δεν είναι ο ίδιος ικανοποιημένος από την καθημερινότητά του ή αν οι απαιτήσεις του είναι ρεαλιστικές και πραγματοποιήσιμες.
Για να βρείτε τις αιτίες που σας εξαντλούν, αρκεί να αναρωτηθείτε:
- Μήπως κάτι σας προκάλεσε περισσότερο άγχος τελευταία;
- Οι προσδοκίες σας είναι ρεαλιστικές;
- Μήπως κάνετε πολύ σκληρή αυτοκριτική;
- Προσαρμόζεστε εύκολα στις αλλαγές της οικογενειακής ζωής;
- Έχετε βοήθεια;
- Είστε πρόθυμοι να δεχτείτε βοήθεια από την οικογένειά σας;
Τα στερεότυπα μας θέλουν πάντα τέλειους!
Πολλές φορές, η αντίληψη πως πρέπει να είμαστε τέλειοι και πάντα (μα πάντα!) δίπλα στα παιδιά μας, ανεβάζει τον πήχη τόσο ψηλά που δυσκολευόμαστε να τον φτάσουμε. Η υπερπροσπάθεια που καταβάλουμε, λοιπόν, μας κουράζει τόσο που τελικά κερδίζει η εξάντληση και όχι η επιθυμία μας να είμαστε πλάι στα μικρά μας αγγελούδια.
Τί μπορούμε να κάνουμε ώστε να αποφορτιστούμε
Το πρόβλημα με το γονεϊκό burnout είναι πως δεν μπορούμε να πάρουμε μία άδεια όπως με τη δουλειά και να πάμε διακοπές για να ξεκουραστούμε. Το να είσαι γονιός δεν σταματά ποτέ - δεν μπορεί να σταματήσει ποτέ! Κι αυτό, κάνει ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη να βρούμε τους κατάλληλους μηχανισμούς που θα μας αποφορτίσουν και θα μας βοηθήσουν να μην ξεπερνάμε τα προσωπικά μας όρια εξάντλησης.
Δυστυχώς, στην πράξη, δεν είναι εύκολο να βρούμε «χρόνο για τον εαυτό μας», παρόλο που είναι μία λύση. ωστόσο, μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο που αφορά τον τρόπο που σκεφτόμαστε και αντιμετωπίζουμε την καθημερινότητά μας!
Με λίγα λόγια, μπορούμε απλά να είμαστε «πιο ευγενικοί με τον εαυτό μας». Κι αυτό σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να αυτομαστιγονόμαστε κάθε φορά που κάτι βγαίνει εκτός προγράμματος, ούτε να θέτουμε ανέφικτους στόχους. Μερικές φορές αρκεί να θυμίσουμε στον εαυτό μας πως κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε και πως αυτό είναι αρκετό!
Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να τρεφόμαστε σωστά, να κοιμόμαστε καλά και να ασκούμαστε! Όλα αυτά μπορούμε να τα κάνουμε χωρίς να στερήσουμε χρόνο από τις υπόλοιπες υποχρεώσεις μας και να νιώσουμε όμορφα που κάνουμε κάτι και για τον εαυτό μας.
Εν κατακλείδι...
Για επίλογο αφήσαμε κάτι χιλιοειπωμένο μα πολύ σημαντικό: αν δεν είμαστε εμείς καλά, δεν μπορεί να είναι κανείς στην οικογένεια καλά! Αγαπήστε λοιπόν τον εαυτό σας ως γονιό, επιβραβεύστε τις προσπάθειές σας και κάντε μικρά αλλά σταθερά βήματα. κανείς δεν κατέκτησε το φεγγάρι από την μία μέρα στην άλλη....
