Οι ανιψιές μου είναι οι κόρες που ονειρευόμουν πάντα ν' αποκτήσω

Οι ανιψιές μου είναι οι κόρες που ονειρευόμουν πάντα ν αποκτήσω

Εμείς που είμαστε θείες παίζουμε πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή των παιδιών. Δεν είμαστε τόσο αυστηρές ή «εκνευριστικές» σαν τη μαμά τους. Μοιάζουμε μάλλον με την καλή νεράιδα του παραμυθιού που λατρεύει το παιχνίδι και να κάνει τα χατίρια τους. Δεν θα ήταν καθόλου υπερβολικό να ισχυριστούμε ότι τα βλέπουμε σαν παιδιά μας γι' αυτό και το παρακάτω κείμενο είναι αφιερωμένο σε όλες που λιώνουμε για τα ανίψια μας.

 

«Είστε η πρώτη μου αγάπη. Και οι δυο σας! Το μητρικό μου ένστικτο ''ξύπνησε'' την ημέρα που γεννηθήκατε. Ίσως να φταίει ο τρόπος που κρατούσατε το μικρό μου δαχτυλάκι ή τα μικροσκοπικά σας χεράκια γύρω από τον λαιμό μου κάθε φορά που σας έπαιρνα αγκαλιά. Δεν μέναμε κοντά αλλά η απόσταση έκανε την αγάπη μου να μεγαλώνει. Δεν αμέλησα ποτέ να παρευρεθώ σε κάποιο οικογενειακό σουαρέ, γιατί δεν ήθελα με τίποτα να μην χαζέψω τις χαμογελαστές φατσούλες σας.

Καθώς περνούσαν τα χρόνια, σας έβλεπα να μεγαλώνετε και σας καμάρωνα με όλη μου την καρδιά. Ήμουν μικρή και είχα το δικό μου μέλλον να σχεδιάσω, όμως ήμουν πάντα δίπλα σας. Όταν συνάντησα τον άντρα που θα παντρευόμουν, του είπα για τα πρώτα μου μωρά. Έπρεπε να περάσει το τεστ και να κερδίσει και την δική σας εμπιστοσύνη.

Όταν ήμουν έγκυος πίστευα ότι θα έφερνα στον κόσμο ένα γλυκό κοριτσάκι σαν τις ανιψιές μου. Βλέποντάς σας, ένιωθα ότι θα ήμουν καλή κοριτσομαμά. Όταν όμως κάνεις σχέδια, ο θεός γελά...

Αυτό που μας δένει είναι τόσο μοναδικό, ώστε δεν μπορούσα να έχω άλλα κορίτσια στη ζωή μου και έτσι, η ζωή μου χάρισε δυο υπέροχους γιους.

Σύντομα αφιερώθηκα στο μεγάλωμα των παιδιών μου. Μάθαινα όμως για σας καθώς η αδερφή μου με ενημέρωνε καθημερινά για τα κατορθώματά σας. Όχι όμως όλα! Ποτέ δεν μου είπε για τους επαίνους ή τα βραβεία σας. Έβλεπα μόνο φωτογραφίες από ρεσιτάλ χορού ή σας άκουγα να παίζετε πιάνο μέσω τηλεφώνου. Πόσο ήθελα να είμαι κοντά σας! Παρά την απόσταση όμως ποτέ δεν αμφέβαλλα για το δέσιμό μας.

Καθώς τα χρόνια περνούν όλα αλλάζουν, μαζί και εσείς. Στα μάτια μου όμως παραμένετε τα μικρά κοριτσάκια που τραβούσατε την άκρη του φορέματός μου για να παίξουμε και που σας άφηνα να τρώτε σοκολάτες στα κρυφά. Τώρα τελειώνετε το πανεπιστήμιο και κάνετε όνειρα. Ταξιδεύετε, γνωρίζετε κόσμο και απολαμβάνετε τη ζωή. Είμαι τόσο περήφανη για σας.

Στην τελευταία σας επίσκεψη, δεν μπορούσα παρά να συγκινηθώ (όταν δεν με κοιτούσατε). Γιατί; Μα φυστικά επειδή είστε υπέροχες. Και επειδή μου λείπει τότε που χωρούσατε και οι δυο σας στην αγκαλιά μου.

Είστε οι κόρες που πάντα ονειρευόμουν να αποκτήσω.»

Ελεύθερη μετάφραση από herviewfromhome.com

v