***Κάντε τη δική σας ερώτηση στην ειδικό, αν κάποιο πρόβλημα στη σχέση σας, σας απασχολεί!***
Είμαι 27 χρονών και αφού χώρισα από μια σχέση 5 χρόνων πέρσι τον Μάιο, γνώρισα τυχαία ένα αγόρι που είναι 20 ετών. Βγήκα μαζί του για να αναπτερωθεί το ηθικό μου που ήταν αρκετά πεσμένο, όμως πέρασα πολύ όμορφα. Το αγόρι αυτό (που παρεμπιπτόντως φαίνεται αρκετά μεγαλύτερος) μου έβγαλε μια τρέλα κι ένα πάθος που είχα χρόνια να νιώσω , εάν όχι και ποτέ! Τον πρώτο καιρό περνούσα απλά καλά μαζί του, και όσο πάει... Έλα όμως που πήγε σε κανονική σχέση (διότι αυτές οι τύπου ελεύθερες σχέσεις δεν μου αρέσουν γενικότερα) και τώρα κλείνουμε ένα χρόνο μαζί. Τον αγάπησα πολύ και με αγαπάει κι εκείνος πραγματικά πολύ. Είναι πολύ τρυφερός και γλυκός μαζί μου. Με έχει γνωρίσει σε όλο τον περίγυρό του με ιδιαίτερη περηφάνεια! Έχουμε πει πως θα αφήνουμε τη διαφορά της ηλικίας μας πίσω, ξεχνώντας τις περισσότερες φορές ότι υπάρχει κιόλας, μιας κι εκείνος είναι αρκετά ώριμος (συναισθηματικά)! Εγώ όμως, όσο χαρούμενη κι αν είμαι , αγχώνομαι... ο χρόνος περνάει, εγώ κάποια στιγμή γύρω στα 30 θέλω να κάνω το επόμενο βήμα στη ζωή μου. Εκείνος μου έχει αναφέρει ότι σκέφτεται τον γάμο στα 30 του. Τα δικά του 30 όμως είναι τα δικά μου 37... Δε μπορώ να τον περιμένω τόσο πολύ, ακόμη κι αν αυτός μου λέει πως θα ήθελε να είναι μαζί μου μέχρι τότε και δεν τον προβληματίζει αν θα κάνει σχέσεις με άλλες κοπέλες (εχει κανει 3 μικρές ολοκληρωμένες σχέσεις μέχρι τώρα). Ο περίγυρός μου, μού λέει να το ζήσω όσο πάει αν και δε θα κρατήσει πολύ. Εγώ νιώθω πολύ ερωτευμένη μαζί του και το ότι υπάρχει ημερομηνία λήξης σε όλο αυτό με πνίγει πολύ και εν τέλει δεν ευχαριστιέμαι στο φουλ αυτή την υπέροχη σχέση! Δε ξέρω τί να κάνω! Υπάρχει άραγε ελπίδα να κρατήσει;; Κι αν δεν κρατήσει , θα μπορέσω εγώ να βρω κάτι αξιόλογο μετά απ' αυτό και στην ηλικία που θα είμαι; Οι εποχές έχουν αλλάξει και οι άντρες δεν φλερτάρουν πια τόσο όσο παλαιότερα. Φοβάμαι μην μείνω μόνη, γεροντοκόρη, χωρίς να έχω τον έρωτα και δική μου οικογένεια στη ζωή μου!
Αγαπητή αναγνώστρια,
Ομολογώ ότι χρειάζεται να διαβάσετε εκ νέου το μήνυμα σας, ώστε να προσπαθήσετε εσείς η ίδια πρώτα από όλους να καταλάβετε ποιο είναι το ερώτημα τελικά το οποίο θέτετε.
Αφορά τη συγκεκριμένη σχέση, ή η σχέση αυτή αποτελεί μια αφορμή ώστε να εκφράσετε μια βαθύτερη αγωνία σας;
Μια πρώτη, και σαφώς επιφανειακή προσέγγιση στο αρχικό ερώτημα σας, είναι ότι βεβαίως αυτή η σχέση μπορεί να προχωρήσει καλά, μόνον εφόσον οι δύο σύντροφοι την υποστηρίξετε. Εάν ξεκινάτε προδιαγράφοντας τη λήξη της και με τόση αγωνία, δε θα το πάτε καλά. Όπως και να έχει, η πορεία της σχέσης σας είναι ξεκάθαρα στο χέρι σας. Θα πάει όπως την πάτε. Τόσο απλά.
Σε ένα βαθύτερο επίπεδο ωστόσο, εγείρονται πολλά θέματα για επεξεργασία. Θα πρότεινα να αξιοποιήσετε αυτά τα ερωτήματα ώστε να δουλέψετε κάποια σημαντικά θέματα, τόσο για τη σχέση σας, όσο τελικά και για εσάς την ίδια, την προσωπική σας πορεία ζωής.
Μη διστάσετε να δώσετε χώρο και χρόνο στον εαυτό σας. Πιστέψτε με, θα σας κάνετε ένα πολύτιμο δώρο, το οποίο καθώς προχωράτε θα χαίρεστε καθημερινά στις μικρές και μεγάλες αποφάσεις της ζωής σας!
Σας ευχαριστώ.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
.jpg)
