Ο Τάσης Χριστογιαννόπουλος που θα ερμηνεύσει μαζί με τη Σαβίνα Γιαννάτου, τον Δώρο Δημοσθένους και τη Λένια Ζαφειροπούλου τα τραγούδια που μεγάλωσαν γενιές και γενιές, μας ξεναγεί στον παραμυθένιο κόσμο της Λιλιπούπολης και μας αποκαλύπτει το αγαπημένο του τραγούδι!
Πώς νιώθει ένας καλλιτέχνης όταν συμμετέχει σε ένα θρυλικό έργο όπως η
Λιλιπούπολη;
Πώς νιώθει ένα παιδί όταν παίζει, τραγουδάει, ταξιδεύει και ονειρεύεται;
Τα μηνύματα της Λιλιπούπολης παραμένουν επίκαιρα μετά από 45 χρόνια. Ποιο θεωρείται πως είναι το σημαντικότερο για ένα μικρό παιδί;
Δεν ξέρω ποια είναι τα μηνύματα της Λιλιπούπολης, ξέρω ότι σε εκείνη τη χώρα παρά τις δυσκολίες και τα προσωπικά πάθη είναι όλα ανοιχτά, όλα πιθανά. Κάθε διαφορετικό από αυτό που ξέρουμε, κάθε διαφορετικό από το οικείο και ασφαλές είναι μία καινούρια πιθανότητα και δυνατότητα ονείρου, είναι ένας πλούτος της ζωής μας.
Σήμερα υπάρχουν καλλιτέχνες (στο παιδικό τραγούδι) που μπορούν να συνεχίσουν το έργο της Πλάτωνος, του Κυπουργού, του Μαραγκόπουλου, του Χριστοδούλου ή της Κριεζή;
Κάθε εποχή έχει τους καλλιτέχνες που της χρειάζονται και που της αναλογούν. Την εποχή της Λιλιπούπολης υπήρχε πρώτα πρώτα ένας Χατζιδάκις που είχε το σθένος, την ευγένεια, τη γενναιοδωρία, το μέγεθος να διακινδυνεύσει και να προτείνει, να δώσει χώρο σε νέους ταλαντούχους ανθρώπους. Σήμερα υπάρχει κάποιος ανάλογος; Ίσως... Στο παιδικό τραγούδι πάντως μόλις κάναμε έναν ακόμη δίσκο με την Τατιάνα Ζωγράφου που είναι πολύ γοητευτικός και ειλικρινής και πολύ ποιητικός. Επίσης έχουμε δουλέψει με τον Τάσο Ιωαννίδη στη σειρά "λάχανα και χάχανα" όπου κι εκεί υπάρχει αμεσότητα, καθαρότητα και ομορφιά.
Τι εντύπωση σας έκαναν τα τραγούδια της Λιλιπούπολης όταν τα ακούσατε πρώτη φορά; Ήταν ένα από τα «όνειρά» σας να τα τραγουδήσετε μια μέρα;
Τα τραγουδούσα όταν τα άκουγα στο ραδιόφωνο όταν ήμουν παιδί και ήταν
τα όνειρά μου τα ίδια...
Ο Χατζιδάκις είχε πει για την Λιλιπούπολη ότι «πρώτη φορά κάποιοι μιλούσαν στα παιδιά υπεύθυνα, με καθαρή ποιητική γλώσσα, θίγοντας θέματα που βασανίζουν και πονάν τον τόπο». Μήπως ήταν και η τελευταία;
Θα ήταν άδικο και μάλλον ζοφερό για όλους μας να ήταν η τελευταία φορά. Όχι δεν ήταν. Υπάρχει και σήμερα έστω και αν σπανίζει, έστω κι αν κανείς χρειάζεται να ψάξει να την βρει, και η υπευθυνότητα και η ποίηση.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι από τη Λιλιπούπολη; Υπάρχει κάποιο που σας έχει σημαδέψει;
Το «Χοντρό Μπιζέλι» που χορεύει τσιφτετέλι, υποθέτω λόγω του σουρεαλισμού του, του ρυθμού του και της υπέροχης εναλλαγής του με το ταγκό.
.jpg)
