Ανατροπές στο πρόγραμμα ύπνου ενός μικρού παιδιού συμβαίνουν σε διάφορα στάδια της ανάπτυξής του – κάθε μερικούς μήνες. Αλλά καθώς πλησιάζει τα 2, το παιδί μοιάζει να έχει κατασταλάξει στη ρουτίνα που με κόπο του έχουμε μάθει. Εκεί είναι που, συνήθως, επαναπαυόμαστε και λογαριάζουμε χωρίς τους ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες που μπορεί να φέρουν τη ραγδαία αλλαγή.
Ένας από αυτούς είναι, πρώτα πρώτα, η ίδια η ηλικία – το στάδιο ανάπτυξης.
Στα 2 ένα νήπιο αρχίζει να διερευνά τα όρια της αυτονομίας του και να διεκδικεί την ανεξαρτησία του για πρώτη φορά. Είναι, λοιπόν, πιθανό, η ρουτίνα του ύπνου να μην του αρέσει και να νιώσει ότι πρέπει να αντιδράσει στις μέχρι τώρα επιτυχείς προσπάθειές μας να το κοιμίσουμε.
Κοινώς, αρχίζουν οι βραδινές μάχες και οι ατελείωτες αφηγήσεις αυτοσχέδιων παραμυθιών που, πολλές φορές, κοιμίζουν εμάς τους ίδιους ενώ το παιδί μας διατηρεί μάτι… γαρίδα! Τα αδικαιολόγητα ξυπνήματα μέσα στη νύχτα που μας κρατάνε όλους άγρυπνους για αρκετή ώρα. Αλλά και τα πρωινά ξυπνήματα… με τις κότες, με αποτέλεσμα το παιδί να κοιμάται λιγότερο και να έχει περισσότερη γκρίνια μέσα στην ημέρα λόγω κούρασης.
Πέρα από την ηλικία, όμως, στη διατάραξη του προγράμματος που με κόπο είχαμε εδραιώσει μπορεί να παίζουν ρόλο και μια σειρά από άλλα πράγματα.
Για παράδειγμα, μπορεί να περνάει μια φάση προσκόλλησης και να φοβάται μήπως φύγετε αν κοιμηθεί. Έτσι, δεν αποκοιμιέται εύκολα γιατί θέλει να είναι σίγουρο ότι θα μείνετε δίπλα του όσο περισσότερο γίνεται.
Ίσως πάλι να κουράζεται πλέον υπερβολικά, αφού περπατάει, τρέχει, παίζει, κινείται και αντιδράει σε πολύ περισσότερα ερεθίσματα σε σχέση με προηγούμενα στάδια ανάπτυξης. Αυτό του δημιουργεί μια υπερένταση που, ειδικά εάν χαθεί το παράθυρο εκείνο που το παιδί νυστάζει πολύ, μπορεί να το κρατήσει ξύπνιο για ώρες ακόμη.
Οι φοβίες είναι ένας ακόμα λόγος που το 2χρονό σας μπορεί να ταλαιπωρείται εκ νέου για να κοιμηθεί. Αυτή είναι μια ηλικία που το παιδί αρχίζει να αποκτά μεγαλύτερη αντίληψη των πραγμάτων που μέχρι τώρα δεν το απασχολούσαν. Η διαχείριση πιο πολύπλοκων σκέψεων και συναισθημάτων μπορεί να του προκαλέσει φόβους και ανησυχίες που το κρατάνε σε μια ασυνήθιστη εγρήγορση λίγο πριν τον ύπνο.
Ένας άλλος λόγος για το πισωγύρισμα στον ύπνο του παιδιού, μπορεί να είναι μια μεγάλη αλλαγή στην οικογενειακή ζωή – π.χ. ένα αδερφάκι. Φανταστείτε πόσο αλλάζει η ζωή ενός μωρού πριν τα 2, με τον ερχομό ενός βρέφους λίγων ημερών στο σπίτι. Από το ότι μοιράζεται πλέον τη μαμά μέχρι τη ανησυχία ότι δεν είναι πια το χαϊδεμένο του σπιτιού, το παιδί έχει πολλά να κατανοήσει και να διαχειριστεί.
Μοιραία, μεταβάλλονται τα πάντα στην καθημερινότητά του και ο ύπνος πρώτος πρώτος.
Ευτυχώς, η διαταραχή στο πρόγραμμα ενός 2χρονου είναι περαστική, όπως τα περισσότερα πράγματα σ’ αυτές τις ηλικίες, και δεν κρατάει υπερβολικά πολύ. Αρκεί, φυσικά, να το βοηθήσουμε κι εμείς διατηρώντας με υπομονή το πρόγραμμά του όσο κοπιαστικό και αν είναι, δείχνοντας κατανόηση σε ό,τι και αν περνάει και καθησυχάζοντάς το, ώσπου να νιώσει και πάλι ασφάλεια δίπλα μας.