«Η κοινωνία μας αποδεσμεύτηκε από μια σειρά δεδομένων που ήταν η οικογένεια ως πρωταρχικός κοιτώνας για τη ζωή των παιδιών και η σχολική κοινότητα ως ένας μεγάλος χώρος γνώσεων και κοινωνικής συμπεριφοράς. Ξέρετε καλά ότι τα τελευταία χρόνια η κοινωνία μας είναι σε μια κρίση με οικογένειες που διαφοροποιήθηκαν στο αξιακό σύστημα, το τι είναι μητέρα, τι είναι πατέρας, τι είναι οικογένεια», ανέφερε χαρακτηριστικά ο γνωστός ψυχίατρος, και συνέχισε:
«Η παραβατικότητα των νέων υπήρχε πάντα απλά τώρα είναι πιο επιθετική και πολύ πιο επικίνδυνη ως προς τη συμπεριφορά γιατί λείπει η ενσυναίσθηση. Σκεφτείτε δύο παιδιά που θέλουν να δολοφονήσουν τη μητέρα. Αντιλαμβάνεστε ότι δεν υπάρχει πια ενσυναίσθηση, δεν υπάρχει το συναίσθημα της επικοινωνίας, δεν λειτουργεί κανένας ηθικός φραγμός. Όλα έχουν μπει σε ένα καζάνι, ο θυμός είναι άκρατος, η βία θεωρείται δικαιωματικό μήνυμα του καθενός. Άρα πρέπει να γυρίσουμε σε σχολικές αξίες, να ξαναβάλουμε τον δάσκαλο στο έδρανο της τάξης, να κάνουμε τον μαθητή να νιώσει ότι είναι μαθητής, να φέρουμε τον γονιό κοντά στο σχολείο».
«Μετά το ’80 η κοινωνία μας έγινε εγωπαθητική. Τη δεκαετία του ’80 ο πλούτος που μπήκε ανώριμα στην Ελλάδα χάλασε θεσμούς και μείωσε μηνύματα αξίας» πρόσθεσε.
«Σήμερα, αν σκεφτείτε πως μεγαλώνει μια οικογένεια ένα παιδί, θα τρομάξετε. Βλέποντας την πλήρη απόσταση δύο ανθρώπων που θα έπρεπε να είναι σύμμαχοι, με κοινή στρατηγική απέναντι στο παιδί τους. Ο ένας να φέρνει τις ενοχές στον άλλο. Να πηγαίνουν θυμωμένοι στο σχολείο και να βρίζουν, ακόμα και να απειλούν τη ζωή ενός καθηγητή. Ένα σχολικό σύστημα που αδυνατεί να επιβάλλει την τήρηση της αξίας. Δεν γίνεται ένα παιδί 8χρονών να παίρνει ένα κινητό στα χέρια του. Το IQ και το EQ μειώνονται, τα smartphone διαλύουν τον εγκέφαλο των παιδιών».