Οι τοίχοι αυτοί έχουν ακούσει γέλια και κλάματα, έχουν γίνει μάρτυρες στιγμών γεμάτων ελπίδα, φόβο, αλλά και ανείπωτη αγάπη. Εδώ, οι αληθινές αξίες της ζωής παίρνουν σάρκα και οστά: η υγεία, η αγάπη, η πίστη, η ίδια η ύπαρξη.
Για όσους περνούν αυτές τις πόρτες, η καθημερινότητα δεν είναι δεδομένη, αλλά ένας θρίαμβος. Κάθε έλεγχος, κάθε θεραπεία, κάθε αγκαλιά είναι ένας σταθμός σε ένα ταξίδι που κανείς δεν διάλεξε, αλλά όλοι παλεύουν να κερδίσουν. Και κάθε καλό νέο είναι ένας μικρός θρίαμβος, ένα βήμα πιο κοντά στη ζωή που αξίζει σε κάθε παιδί. Αυτά τα χρόνια αλλάζουν τα πάντα—αλλάζουν τον τρόπο που βλέπει κανείς τον κόσμο, τις προτεραιότητες, την έννοια της ευτυχίας.
Και όμως, μέσα σε όλα αυτά, το χαμόγελο παραμένει. Ένα χαμόγελο που έχει τη δύναμη να φωτίσει ακόμα και τις πιο δύσκολες μέρες, να γεμίσει ελπίδα όχι μόνο αυτούς που παλεύουν, αλλά και όλους όσοι στέκονται δίπλα τους. Γιατί στο τέλος της ημέρας, η ζωή είναι ένα ταξίδι, και κάθε βήμα, όσο δύσκολο κι αν είναι, αξίζει να το διανύσεις με δύναμη και χαρά. Όπως ακριβώς αναφέρει και το παρακάτω κείμενο που διαβάσαμε στη σελίδα «Εθελοντές Δότες Μυελού των Οστών Σητείας-ΜΑΧΟΥ!»:
«Εδώ μέσα είναι τα πραγματικά προβλήματα... όλα τα υπόλοιπα είναι προβληματισμοί. Στον ετήσιο επανέλεγχο μας με τέλεια αποτελέσματα. Ραντεβού του χρόνου πάλι, στο Ελπίδα με την ελπίδα να πηγαίνουν όλα καλά... για εμάς και για όλα τα παιδιά του κόσμου.
9 χρόνια , 9 διαφορετικά χρόνια, 9 χρόνια με διαφορετική ματιά για την ζωή.
Συνέχισε να περπατάς τα βήματα της ζωής και χαμόγελα, γιατί σου αξίζει».