Ερώτηση:
Καλησπέρα σας! Είμαι πατέρας ενός μικρού αγοριού 4 χρονών και πολλές φορές ανησυχώ για το αν είμαι καλός γονιός. Αισθάνομαι πολλές φορές, όταν βάζω όρια, ότι με βλέπει σαν «κακό» γονιό. Θέλω να το προστατεύσω και να του διδάξω κανόνες, αλλά παράλληλα δεν θέλω να χαλάσει η σχέση μας ή να νιώσει απόρριψη. Υπάρχει κάποια μέθοδος για να το διαχειριστώ με πιο θετικό τρόπο; Σας ευχαριστώ πολύ!Απάντηση:
Αγαπητέ αναγνώστη,
το μεγάλωμα ενός μικρού παιδιού είναι μία απαιτητική συνθήκη γεμάτη ερωτήματα και ανησυχίες. Είναι υπέροχο το ότι αναρωτιέστε για το πώς θα οριοθετήσετε με θετικό τρόπο το γιο σας και συνάμα κατανοείτε ότι η οριοθέτηση είναι απαραίτητη για το μεγάλωμά του. Αυτή η διαδικασία συχνά δεν είναι ευχάριστη για το παιδί, ωστόσο λειτουργεί προστατευτικά για εκείνο και τη σχέση σας. Η καλή σχέση που έχετε με το παιδί σας και η προσπάθειά σας να αφουγκραστείτε τις ανάγκες του, θα βοηθήσουν σταδιακά να μπορεί να δεχθεί καλύτερα ο γιος σας τα όρια. Ένα παιδί δεν μπορεί να ακολουθήσει κανόνες και όρια αν νιώθει ότι δεν το έχουν ακούσει, αν δεν υπάρχει καλή σχέση.
Είναι, λοιπόν, μέρος του ρόλου σας κάποιες φορές να μην είστε αρεστός στο γιο σας, καθώς θέτετε όρια που θα τον ζορίσουν. Να θυμάστε, όμως, ότι η αγωνία για το πώς σας βλέπει το παιδί σας σας εμποδίζει να ασκείται πιο ελεύθερα τον γονεϊκό σας ρόλο και να θέσετε τους κανόνες που εσείς κρίνετε ότι είναι απαραίτητοι.
Στόχος σας δεν θα πρέπει να είναι να σας συμπαθεί το παιδί σας, αλλά να νιώθει ασφάλεια, σταθερότητα, αποδοχή και να υπάρχει το έδαφος για περαιτέρω αυτονόμηση. Ένας γονέας που θέτει όρια με αγάπη, παραμένει σταθερός σε αυτά που λέει και κατανοεί τις ανάγκες του παιδιού του, τότε είναι ένας αρκετά καλός γονέας.
Εύχομαι να χαίρεστε το μεγάλωμά του!
*Η Αγγελική Κολοκυθά είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.