Σύμφωνα με ειδικούς στη συστημική ψυχοθεραπεία, οι καβγάδες σπάνια έχουν να κάνουν με αυτό που λέγεται εκείνη τη στιγμή. Συνήθως πίσω από μια διαφωνία για τα σκουπίδια ή τα οικονομικά, κρύβεται κάτι πιο βαθύ: ανάγκη για αναγνώριση, απογοήτευση, φόβος ή αίσθηση αδικίας. Και όσο αυτά μένουν ανομολόγητα, το ίδιο έργο επαναλαμβάνεται.
Ας δούμε, λοιπόν, τα 5 πιο συνηθισμένα λάθη που σαμποτάρουν τη σχέση και πώς μπορεί να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος.
1. Δεν ακούμε πραγματικά ο ένας τον άλλον
Το πρώτο και πιο ύπουλο λάθος. Την ώρα του καβγά, αντί να ακούμε τι λέει ο άλλος, συνήθως ετοιμάζουμε μέσα μας την επόμενη ατάκα. Έτσι, η συζήτηση παύει να είναι επικοινωνία και γίνεται αγώνας επιχειρημάτων.
Η ενεργητική ακρόαση, το να αφήνεις τον άλλο να μιλήσει χωρίς να τον διακόπτεις, να του δείχνεις ότι τον ακούς και προσπαθείς να καταλάβεις πώς νιώθει, όχι μόνο τι λέει, είναι η πιο απλή και ταυτόχρονα πιο δύσκολη δεξιότητα στις σχέσεις. Δεν σημαίνει ότι συμφωνείς. Σημαίνει ότι αναγνωρίζεις πως ο άλλος έχει τη δική του οπτική.
Δοκίμασε: Την επόμενη φορά που ξεκινά μια ένταση, πες «θέλω να σε ακούσω, μίλησέ μου λίγο». Μπορεί να αλλάξει όλο το κλίμα.
2. Μπαίνουμε στη μάχη για να “κερδίσουμε”
Πόσες φορές έχεις νιώσει πως, αν δεν “πάρεις το δίκιο σου”, έχεις χάσει; Η αλήθεια είναι πως στις σχέσεις δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι, μόνο δύο άνθρωποι που άλλοτε πληγώνουν κι άλλοτε πληγώνονται.
Όταν ο καβγάς γίνεται πεδίο μάχης, χάνεται η ουσία. Δεν έχει σημασία ποιος έχει δίκιο, αλλά πώς μπορείτε να επικοινωνήσετε αυτό που σας πονάει. Η εμμονή στη «νίκη» τρέφει τον εγωισμό, όχι τη σχέση.
Σκέψου: Θέλω να αποδείξω κάτι ή να μας φέρω πιο κοντά; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα μπορεί να αλλάξει ολόκληρη τη συζήτηση.
3. Αφήνουμε τα μικρά να συσσωρεύονται
«Δεν είναι τίποτα, δεν αξίζει να το συζητήσω», λες. Και το καταπίνεις. Μία, δύο, δέκα φορές. Μέχρι που μια μέρα εκρήγνυσαι για κάτι ασήμαντο και δεν καταλαβαίνεις ούτε εσύ πώς έφτασες εκεί.
Η καταπίεση συναισθημάτων δημιουργεί απόσταση. Όσο δεν εκφράζεις όσα σε ενοχλούν, τόσο αυτά διογκώνονται και μετατρέπονται σε θυμό. Η επικοινωνία δεν είναι μόνο για τα μεγάλα. Είναι και για τα μικρά, καθημερινά που σε τρώνε σιωπηλά.
Μικρό βήμα: Μίλα εγκαίρως, ήρεμα και καθαρά. Δεν χρειάζεται να γίνει καβγάς για να εκφράσεις κάτι.
4. Περιμένουμε από τον άλλον να «μας καταλάβει από μόνος του»
Πόσες φορές έχεις πει μέσα σου «αν με αγαπούσε, θα το καταλάβαινε»; Αυτή η φράση είναι παγίδα. Οι σύντροφοι δεν είναι αναγνώστες σκέψεων. Ο καθένας κουβαλάει τη δική του αντίληψη, τα δικά του βιώματα, και βλέπει τα πράγματα μέσα από αυτά.
Η μη έκφραση προσδοκιών οδηγεί σε παρεξηγήσεις, απογοήτευση και απομάκρυνση. Όταν περιμένουμε να «μαντέψει» ο άλλος τι νιώθουμε ή τι θέλουμε, καταδικάζουμε τη σχέση σε διαρκή ασυνεννοησία.
Λύση: Πες τι χρειάζεσαι. Όχι με επίθεση («ποτέ δεν με προσέχεις»), αλλά με σαφήνεια («θα ήθελα να με ακούς όταν γυρίζω κουρασμένη»). Είναι άλλο πράγμα το παράπονο κι άλλο η επίθεση.
5. Ξεχνάμε γιατί είμαστε μαζί
Όταν η καθημερινότητα, το στρες, τα παιδιά ή τα οικονομικά μπουν στη μέση, είναι εύκολο να χαθεί το “μαζί”. Να δείτε ο ένας τον άλλο σαν αντίπαλο αντί για σύμμαχο. Να μετράτε ποιος κάνει τι, ποιος δίνει περισσότερο, ποιος κουράζεται πιο πολύ.
Κι όμως, η βάση μιας σχέσης δεν είναι η ισορροπία στα καθήκοντα, αλλά η σύνδεση. Το να θυμάσαι τι σε έκανε να αγαπήσεις τον άνθρωπο αυτό, ποια πλευρά του σε άγγιξε, τι δημιουργήσατε μαζί. Αν χαθεί αυτό, όλα τα υπόλοιπα μοιάζουν ασήμαντα.
Κάνε το εξής: Πες του κάτι θετικό κάθε μέρα. Μια μικρή φράση όπως «ευχαριστώ που με άκουσες», «χάρηκα που γελάσαμε πριν», μπορεί να γίνει ο πιο δυνατός κρίκος ανάμεσά σας.
Οι σχέσεις δεν χαλάνε από τους καβγάδες
Οι σχέσεις δεν χαλάνε από τους καβγάδες· χαλάνε από τη σιωπή που τους ακολουθεί. Από τη στιγμή που σταματάμε να προσπαθούμε να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον. Ο καβγάς, όταν υπάρχει αγάπη και πρόθεση, μπορεί να γίνει αφορμή για επανασύνδεση.
Το ζητούμενο δεν είναι να μη διαφωνείτε ποτέ. Είναι να μαθαίνετε πώς να διαφωνείτε χωρίς να πληγώνετε. Να θυμάστε ότι πίσω από κάθε φωνή υπάρχει ένα συναίσθημα που ζητά να ακουστεί. Και ότι η αληθινή σχέση δεν είναι αυτή που δεν έχει προβλήματα, αλλά αυτή που βρίσκει τον τρόπο να τα ξεπερνά μαζί.