Μπορεί να μην είναι αληθινό ζωάκι, αλλά τουλάχιστον δεν νιώθουν μοναξιά
Άνοια
Ε. Ράντου: «η άνοια είναι μια απάνθρωπη εμπειρία, όχι μόνο γι’ αυτόν που τη βιώνει αλλά και για όσους βρίσκονται δίπλα του»
Από τη μία στεναχωριέσαι που χάνεις τον άνθρωπό σου, από την άλλη ανακουφίζεσαι που δεν υποφέρει πια...
«Αγκαλίτσα μου. Aυτές τις μέρες μάς έχουν περισσότερη ανάγκη. Και τους έχουμε κι εμείς!»
Είναι δύσκολο να σε ξεχνάει η ίδια σου η μαμά
Αν δεν είναι αυτό αγάπη, τότε τι είναι;
Λένε ότι ο άνθρωπος «φεύγει» όταν αρρωσταίνει το μυαλό του...
Το να βλέπεις έναν άνθρωπο που υπεραγαπάς να χάνει σιγά σιγά τις μνήμες και τα λογικά του, σε διαλύει...
Πόσο δύσκολο είναι να βλέπεις τον άνθρωπο που υπεραγαπάς να χάνει τις μνήμες του και ταυτόχρονα τη σύνδεσή του μαζί σου
Κάθε φορά που αγκαλιάζει τα εγγόνια της είναι μια γλυκόπικρη στιγμή για την κόρη της
