Γεια σας. Ο γιος μου είναι 4 ετών και 8 μηνών και έχουμε πρόβλημα με τη νυχτερινή ενούρηση. Εξακολουθεί και φορά πάνα, παρόλο που για 6 μήνες πέρσι προσπαθήσαμε τη νύχτα χωρίς πάνα, αλλά δεν είχαμε αποτελέσματα. Το καλοκαίρι πήραμε τη γνώμη ενός ειδικού παιδονεφρολόγου, όπου το αποτέλεσμα ήταν να μας πει ότι η κύστη είναι δυσλειτουργική και κατέφυγε σε φάρμακα (χάπια), εκ των οποίων το ένα ήταν και ορμονικό. Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν ακολούθησα τη φαρμακευτική αγωγή, καθότι υπάρχει και ιστορικό και των δύο γονέων στο συγκεκριμένο πρόβλημα (ο ένας μέχρι τα 6 και ο άλλος μέχρι τα 9). Θεωρώ, αλλά μπορεί να κάνω λάθος, ότι σίγουρα θα υπάρχει κάποιος άλλος τρόπος από το να καταφύγω σε χάπια στο παιδί μου σε αυτή την ηλικία, ειδικότερα όταν το ένα από αυτά μπορεί να επηρεάσει και την υγεία του.
Η νυκτερινή ενούρηση (Ν.Ε.) αποτελεί μία από τις συχνότερες αιτίες που φέρνουν ένα παιδί στον Ουρολόγο. Στην ηλικία των 4 ετών παρατηρείται στο 20 -25 % των παιδιών και στα 5 έτη παρατηρείται στο 15 % των παιδιών, έκτοτε και κάθε χρόνο περνάει σε 1-2 παιδιά, ενώ παραμένει μόνο σε ένα παιδί μέχρι την ηλικία των 18 ετών. Εάν και οι δύο γονείς παρουσίαζαν Ν.Ε. στην παιδική ηλικία, τα παιδιά τους έχουν70 % πιθανότητες να παρουσιάσουν Ν.Ε. Το βέβαιο είναι ότι όπως πέρασε στους γονείς θα περάσει και στα παιδιά τους.
Διακρίνεται σε Πρωτοπαθή (εάν συνεχίζει να βρέχεται το παιδί μετά την «έξοδο» από τις πάνες) και σε Δευτεροπαθή (εάν είχε σταματήσει να βρέχεται για τουλάχιστον 6 μήνες).
Στην Πρωτοπαθή δεν χρειάζεται κάποιος περαιτέρω έλεγχος καθώς είναι γνωστοί οι παράγοντες που την προκαλούν : α) οικογενειακή προδιάθεση, β) βαθύς ύπνος του παιδιού (κυρίως το πρώτο δίωρο και μία ώρα πριν ξυπνήσει , τότε συνήθως παρατηρούνται τα ατυχήματα), που το δυσκολεύει να αντιληφθεί τη γεμάτη κύστη και να ξυπνήσει, γ) μία μικρή διαταραχή στην παραγωγή αντιδιουρητικής ορμόνης, η ορμόνη αυτή εκκρίνεται κατά την διάρκεια της νύκτας και ελαττώνει την παραγωγή ούρων, και δ) μία αστάθεια της κύστης. Σε όλα τα παιδιά από τη γέννησή τους η ουροδόχος κύστη παρουσιάζει μία «αστάθεια» δηλ. κάνει συχνά συσπάσεις, που δεν ελέγχονται και προκαλούν έξοδο των ούρων, γι'αυτό αρχικά ουρούν πολύ συχνά. Όσο μεγαλώνει το παιδί, οι συσπάσεις αυτές γίνονται πιο αραιές , μέχρι να εξαλειφθούν τελείως, ενώ προοδευτικά το παιδί αρχίζει να αποκτά τον έλεγχο των σφιγκτήρων και έτσι πλέον ελέγχει την ούρησή του και «βγαίνει» από τις πάνες.
Η αστάθεια αυτή της κύστης μπορεί σε μερικά παιδιά, να παραταθεί για μερικά χρόνια, και ενώ την ημέρα ο εγκέφαλος ελέγχει τον σφιγκτήρα και κατ'επέκταση την ούρηση, κατά την διάρκεια του ύπνου εάν τα παιδιά αυτά κοιμούνται πολύ βαριά, όπως είπαμε πιο πάνω, παρουσιάζουν επεισόδια ενούρησης. Ένας άλλος επιβαρυντικός παράγων είναι οι κακές συνήθειες ούρησης που παρουσιάζουν τα περισσότερα παιδιά, κατά τη διάρκεια της ημέρα, δηλαδή αναβάλουν την ούρηση και ταλαιπωρούν έτσι την ουροδόχο κύστη τους, αυξάνοντας έτσι την αστάθεια της κύστης.
Τέλος, καθώς μεγαλώνει το παιδί προστίθεται και ο ψυχολογικός παράγων, διότι πλέον ενοχλείται το παιδί από αυτά τα ατυχήματα και η μαμά ή και η γιαγιά μπορεί να δυσφορούν ή ακόμα και να το μαλώνουν.
Οι οδηγίες που δίνω στις περιπτώσεις αυτές:
1. Μεγάλη υπομονή, χωρίς μαλώματα, εκνευρισμό, απογοήτευση
2. Θα τον σηκώνετε ΜΟΝΟ μέσα στο πρώτο 2ωρο αφού κοιμηθεί για να πάει να ουρήσει, και εάν ξυπνάτε νωρίτερα το πρωί, πάλι την τελευταία ώρα πριν ξυπνήσει (και ας είναι βρεγμένος)
3. Θα ελαττώνετε την λήψη υγρών, όσο πλησιάζει η ώρα του ύπνου
4. Θα προσπαθήσετε κατά την διάρκεια της ημέρας να πηγαίνει τακτικά (ανά 3ωρο) στην τουαλέτα
5. Θα τον επιβραβεύετε για τις «στεγνές νύχτες»
6. Εξυπακούεται βέβαια ότι δεν θα του φοράτε πάνες
7. Τέλος υπάρχουν διαθέσιμα φάρμακα, αλλά τα χορηγώ μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις και βέβαια όχι τόσο νωρίς.
Ο Μιχαήλ Βασίλης είναι Διευθυντής Ουρολογικού Τμήματος Ευρωκλινικής Παίδων
