Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά να κατανοήσουν ότι δεν γεννηθήκαμε 35 χρονών, ούτως ώστε να καταφέρουμε αφενός να φωτίσουμε περισσότερες πλευρές μας κι αφετέρου, να τα πείσουμε ότι είμαστε σε ίδια κι όχι σε αντίπαλα στρατόπεδα. Κι ότι, όσο σκληρές κι αν γινόμαστε (ή φαινόμαστε) ενίοτε, υπήρξαμε κι εμείς κάποτε στη θέση τους.
Φωτογραφίες από τα παλιά
Καθίστε αναπαυτικά στον καναπέ, ανοίξτε τα φωτογραφικά άλμπουμ που έχετε καταχωνιασμένα στο μπαουλοντίβανο της ιστορίας, ξεφυλλίστε τα και δείξτε στα παιδιά τις φωτογραφίες που απαθανατίζουν το παρελθόν σας. Συνοδεύστε τις φωτογραφίες με ιστορίες, ονοματίστε τους συγγενείς και τους φίλους σας, πείτε ιστορίες απ' το σχολείο και το πατρικό σας. Με λίγη παραστατικότητα και μερικές διασκεδαστικές λεπτομέρειες, θα κάνετε τη διήγησή της παιδικής σας ηλικίας παραμύθι. Και σε ποιο παιδί δεν αρέσει να του λένε παραμύθια;
Ο παππούς και η γιαγιά λένε μια ιστορία
Εκεί που είναι ήσασταν κι εδώ που είστε θα 'ρθουν, κι αυτό αποδεικνύεται περίτρανα αν βάλουν οι γονείς σας το χεράκι τους. Στο επόμενο οικογενειακό τραπέζι ή στην επικείμενη επίσκεψη στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς, ζητήστε τους να διηγηθούν στα παιδιά ιστορίες με την αφεντιά σας ως πρωταγωνιστή. Ρεζιλευτείτε, αφήστε τις μάσκες να πέσουν και δείξτε, με τη βοήθεια των γονιών σας, στα παιδιά, ότι υπήρξατε κι εσείς μικροί καλικάντζαροι που έκαναν δύσκολη τη ζωή των γονιών τους, ότι κι εσείς μισούσατε τις μπάμιες και είχατε αγαπημένα παιχνίδια, ότι κι εσείς αργούσατε να επιστρέψετε τα βράδια κάνονας το φυλλοκάρδι τους να τρέμει. Ήσασταν κι εσείς κάποτε παιδιά -κι έχετε και μάρτυρες.
Ρίξτε μια ματιά στα ενθύμιά σας
Δεν μπορεί, όλο και κάπου θα έχετε φυλαγμένα κάποια ίχνη του παρελθόντος σας. Όλο και κάποιο κουτάκι/ βαλιτσάκι/ φακελάκι θα υπάρχει που θα περιέχει ενθύμια απ' τα παλιά. Τα σχολικά σας τετράδια, τα ραβασάκια, τα εισιτήρια από συναυλίες και τα παλιά σας παιχνίδια, θα σας βοηθήσουν να αποκαλύψετε στο παιδί την πριν-απ’ αυτό-πλευρά σας.
Ταινίες και παιχνίδια που γεφυρώνουν το χάσμα
Όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει, ορισμένες ταινίες θα λειτουργούν πάντα ως ορόσημα. Δεν έχει σημασία που το Lion King είναι παλιό –θα κλάψεις σε όποια γενιά κι αν ανήκεις με τον θάνατο του Μουφάσα και θα τραγουδήσεις όσο χρονών κι αν φτάσεις «Ακούνα Ματάτα». Κι αντίστοιχα, ακόμη κι αν είσαι ένα παιδί της γενιάς των οθονών, δεν υπάρχει περίπτωση να μη διασκεδάσεις παίζοντας μήλα ή κουτσό. Τα παιδιά κάθε ηλικίας τα ενώνει το πιο αυτονόητο πράγμα: η παιδικότητά τους.
