*Φωτογραφία: sosrodzice.pl
Ρίξτε το στο παιχνίδι
Τις περισσότερες φορές, αυτό το κόλπο εγγυάται σίγουρη επιτυχία. Πώς θα το πετύχετε; Αν το παιδί, για παράδειγμα, λέει «όχι» στο να ντυθεί για να βγείτε βόλτα, μπορείτε να μετατρέψετε τη διαδικασία σε παιχνίδι. «Ποιος θα ντυθεί πρώτος; Ποιος θα είναι νικητής; Μπορείς να κάνεις πιο γρήγορα από μένα;». Αν «αφήσετε» το παιδί να νικήσει, ακόμα καλύτερα.
«Σε άκουσα αλλά…»
Τα παιδιά θέλουν απλά να ακούμε τις επιθυμίες τους, χωρίς να τα υποχρεώνουμε να κάνουν το δικό μας -εξάλλου, αυτή η αντίδραση είναι που συνήθως πυροδοτεί την επίθεση των «όχι». Κάποιες φορές, λοιπόν, ένα απλό «Σε άκουσα. Καταλαβαίνω γιατί προτιμάς να μείνεις στις κούνιες απ’ το να πάμε σπίτι, όμως, έφτασε η ώρα του βραδινού. Έτσι κι αλλιώς, αύριο θα ξανάρθουμε!», βοηθάει πολύ περισσότερο απ’ ό,τι νομίζετε.
*Φωτογραφία: kidspot.com.au
Χρησιμοποιήστε κίνητρα για να κάνετε το «όχι», «ναι»
Όταν η κατάσταση έχει φτάσει στο «αμήν» και το «όχι» του παιδιού δεν αλλάζει με τίποτα, προσπαθήστε να γίνετε δημιουργική και ευρηματική. Ένα εμπόδιο του τύπου «Όχι, δεν θα κάνω μπάνιο τώρα γιατί παίζω», μπορεί να ξεπεραστεί εύκολα και… αναίμακτα με μια δελεαστική πρόταση, όπως: «Τότε γιατί δεν φέρνεις τα πλαστικά σου παιχνίδια στο μπάνιο να σου κάνουν παρέα;». Πιάνει στο 99,9% των περιπτώσεων.
Μην κάνετε ερωτήσεις που «σηκώνουν» ως απάντηση το όχι
«Πώς γίνεται αυτό;», θα σκεφτείτε. Με τον εξής απλό τρόπο: δώστε στο παιδί το δικαίωμα της επιλογής για το τι θα κάνει, χωρίς όμως να είναι πιθανή μια απάντηση με «ναι» ή με «όχι». Για παράδειγμα: «Τι προτιμάς να κάνουμε πρώτα; Να βουρτσίσουμε τα δόντια ή να βάλουμε τις πιτζάμες;». Αυτόματα δίνετε στο παιδί μία μικρή εξουσία, χωρίς να το αγνοείτε και να του επιβάλλετε την άποψή σας και κυρίως χωρίς να μπορεί να αρνηθεί και πάλι.
Μήπως εσείς λέτε συχνά «όχι»;
Έχουμε ξαναπεί και το πιστεύουμε ότι τα παιδιά μιμούνται όχι μόνο τη συμπεριφορά αλλά και τα λόγια μας. Όταν λοιπόν, το μικρό σας ακούει αρκετά συχνά να λέτε «Όχι!», «Σταμάτα», «Θα το κάνεις γιατί το λέω εγώ!», «Τα παιδιά πρέπει να ακούνε τους μεγάλους», η γεμάτη «όχι» αντίδρασή του, είναι δεδομένη. Γίνετε πιο διαλλακτική και ακούστε τις ανάγκες του - μπορεί να είναι πιο σημαντικές απ’ ό,τι πιστεύετε.
*Φωτογραφία: rebelcircus.com
Επαινέστε την… αυτονομία του
Ναι, οι συνεχείς αρνήσεις είναι κουραστικές, όμως, μαρτυρούν και κάτι ακόμα: ότι το μικρό σας μεγάλωσε και άρχισε να έχει τη δική του άποψη, που μπορεί να εναντιώνεται στη δική σας. Τότε, επαινέστε αυτή τη διάθεση ανεξαρτησίας με απλά λόγια, όπως «Μ’ αρέσει που έχεις τη δική σου γνώμη και τη σέβομαι. Όμως, κάποιες φορές δυστυχώς πρέπει να αφήνουμε κάποια πράγματα για να κάνουμε κάτι άλλο». Μ’ αυτά τα απλά λόγια, του εξηγείτε ότι κάποιες φορές θα πρέπει να συμβιβαστεί. Δεν θα το δεχτεί αμέσως, όμως κάποια στιγμή θα καταλάβει ότι έχετε δίκιο.
Δώστε του να καταλάβει τα συναισθήματα των άλλων
«Καταλαβαίνω ότι δεν θες να φύγουμε ακόμα για να πάμε στη γιαγιά, αλλά δεν θα την κάνουμε χαρούμενη αν φτάσουμε την ώρα που της υποσχεθήκαμε;». Η επίκληση στα συναισθήματα των άλλων πολλές φορές συγκινεί τα παιδιά και βοηθά το έργο σας. Ωστόσο, μην την χρησιμοποιείτε συνέχεια γιατί θα καταλήξει να μοιάζει περισσότερο με συναισθηματική απειλή που αγνοεί τα «θέλω» του παιδιού.
