Γεια σας. Έχω ένα κοριτσάκι 2,5 ετών, πολύ ζωηρό. Έχει αντίληψη και μιλάει πολύ καθαρά εδώ και έναν χρόνο. Πολλές φορές χάνω την υπομονή μου και της φωνάζω αρκετά. Άλλες φορές μπορεί και να την τραβήξω από το χέρι ή το μανίκι. Επίσης έχει τύχει να την απομακρύνω από ένα σημείο σπρώχνοντάς την. Της δείχνω καθημερινά την αγάπη μου με χίλιους τρόπους και νομίζω πως και αυτή καταλαβαίνει πως την αγαπώ. Όμως διακατέχομαι από τύψεις γιατί νομίζω πως η τακτική μου ίσως την πληγώνει κι ενώ προσπαθώ, δεν τα καταφέρνω να συγκρατηθώ. Είμαι κουρασμένη γιατί πήρα διαζύγιο προσφάτως και νιώθω πως όλο το βάρος πέφτει σε μένα. Πάλι αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία. Εσείς τι άποψη έχετε; Είναι επιζήμιο για το παιδί;
Αγαπητή αναγνώστρια,
Διανύετε μια απαιτητική περίοδο σε πολλά επίπεδα. Από τη μια έχετε την υπέροχη κόρη σας που μεγαλώνει, σας ζητάει, χρειάζεται τη διαρκή φροντίδα σας. Σαφώς το να μεγαλώνετε ένα παιδί είναι μια πολύ απαιτητική διαδικασία, η οποία έχει κόπο και απαιτεί ενέργεια. Από την άλλη σημαντικές αλλαγές έχουν συμβεί σε επίπεδο οικογένειας. Πρόσφατα χωρίσατε και αυτό από μόνο του αποτελεί επίσης μια επίπονη διαδικασία που χρειάζεται χρόνο και επεξεργασία για να φροντιστεί. Είναι αναμενόμενο μέσα στις συνθήκες αυτές να δυσκολεύεστε. Είναι όμως υπέροχο, που η έγνοια για την κόρη σας δε θα σας αφήνει να παραιτηθείτε αλλά σας κινητοποιεί να βρείτε άμεσα λύσεις! Πολλά μπράβο για τον προβληματισμό σας, όχι προς επιβεβαίωση των ενοχών σας, αλλά προς ανάδειξη των δυνάμεων σας!
Φροντίστε τον εαυτό σας, με όποιον τρόπο αισθάνεστε ότι θα σας είναι βοηθητικός στην παρούσα φάση. Μιλήστε ακόμη με κάποιον ειδικό εάν σας ταιριάζει. Κρατήστε ζωντανή την εγρήγορσή σας ώστε να σας βοηθήσει στην πολύτιμη παραγωγή ενέργειας που χρειάζεστε για να προχωρήσετε όμορφα, ξεπερνώντας τις δυσκολίες.
Να τη χαίρεστε!
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
Κάντε τη δική σας ερώτηση στους ειδικούς του Mama365.gr
