Σίγουρα δεν μπορούμε να βάλουμε καλούπια, καθώς οι περισσότεροι γονείς βρισκόμαστε και στους 4 τύπους, ανάλογα τη μέρα, τη διάθεση ή τη συμπεριφορά του παιδιού. Επίσης, καθώς ο χρόνος περνάει μπορεί ο ίδιος γονιός να τροποποιήσει και να αλλάξει την συμπεριφορά του προς το παιδί καθώς και το ίδιο προκαλεί πολλές φορές πιο θετικές ή αρνητικές συμπεριφορές.
Ωστόσο, σχεδόν όλοι επαναλαμβάνουμε κάποια μοτίβα που ίσως μαρτυρούν κομμάτια του χαρακτήρα μας και μας κατηγοριοποιούν ως γονείς. Μήπως ήρθε η ώρα να τα δούμε και να τα αντιμετωπίσουμε;
Α) Έχω κανονίσει φαγητό για όλη την οικογένεια. Τέτοιες μέρες πρέπει να τις γιορτάζουμε οικογενειακά.Β) Κάνω ό,τι μου ζητήσει το παιδί μου. Εξάλλου, είναι η μέρα του…
Γ) Είναι μια σημαντική μέρα στη δουλειά. Δυστυχώς, δεν μπορώ να περάσω τη μέρα με το παιδί.
Δ) Συναποφασίζουμε εάν θα πάει στο σχολικό πάρτι ή αν θα κάνουμε κάτι οικογενειακώς. Συνήθως τα συνδυάζουμε και τα δύο.
Α) Κλείνω τον υπολογιστή και δεν το αφήνω να παίξει την επόμενη ημέρα.
Β) Προσπαθώ να το πείσω να κλείσει τον υπολογιστή αλλά δεν τα καταφέρνω. Συνήθως ξεσπάει καβγάς.
Γ) Το αφήνω λίγο ακόμα μέχρι να ολοκληρώσω κι εγώ τις δουλειές μου.
Δ) Του υπενθυμίζω τη συμφωνία μας και τους λόγους που πρέπει να κλείσει ο υπολογιστής.
Α) Τρέχω κοντά του. Από το φόβο μου συνήθως φωνάζω που δεν ήταν προσεχτικό.
Β) Πονάω μαζί του… για την υπόλοιπη μέρα πηγαίνω με τα νερά του και κάνω ό,τι μπορώ για να μην πονάει.
Γ) Δεν δίνω πολλή σημασία σε τέτοια. Τα παιδιά πέφτουν και χτυπάνε συνέχεια.
Δ) Πηγαίνω κοντά του να αξιολογήσω το χτύπημα. Μία αγκαλιά παρηγοριάς, όμως, χρειάζεται έτσι κι αλλιώς.
Α) Το εξετάζω καθημερινά και εάν δεν ξέρει το μάθημα τέλεια, δεν ανοίγει ο υπολογιστής για μια εβδομάδα.
Β) Όσο και να προσπαθώ, αρνείται να διαβάσει. Δεν του αρέσει και κλαίει. Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω.
Γ) Δεν είναι όλοι για όλα. Απλά δεν του αρέσει η ιστορία. Σίγουρα θα βρει λύσεις μόνο του.
Δ) Συζητάμε για την σημαντικότητα του κάθε μαθήματος ξεχωριστά. Έπειτα, διαβάζουμε παρέα.
Α) Βάζω κανόνα να μένουν όλες οι πόρτες ανοιχτές. Θέλω να είμαι σίγουρη πως είναι καλά.
Β) Κάθομαι έξω από την πόρτα, κλαίω κι αναρωτιέμαι πότε μεγάλωσε και δεν το κατάλαβα…
Γ) Βρίσκω ευκαιρία να στείλω κάποια επαγγελματικά e-mail.
Δ) Προσπαθώ να του σεβαστώ τον προσωπικό του χώρο και χρόνο. Νιώθω περίεργα, αλλά το καταλαβαίνω.
Α) Θέλω να έχω τον έλεγχο μονίμως. Διαφορετικά ανησυχώ για όσους αγαπώ πολύ!
Β) Μου είναι δύσκολο να πω όχι σε όσους αγαπώ. Είναι τόσο ωραίο να τους βλέπω να χαμογελούν!
Γ) Δεν έχω ασχοληθεί ποτέ σοβαρά με τέτοια πράγματα. Είμαι ένα κανονικός άνθρωπος.
Δ) Κρύβω τους φόβους μου για να μην πνίγω όσους αγαπώ. Τελικά καταπιέζομαι…
Α) Του διαβάζω ένα παραμύθι, το φιλάω και κλείνω το φως. 20:30 πρέπει να κοιμάται.
Β) Συνήθως με κοιμίζει… είναι η πιο δύσκολη ώρα της ημέρας!
Γ) Όταν νυστάξει πάει για ύπνο. Έτσι αποφεύγουμε τα κλάματα και τις φωνές.
Δ) Ξαπλώνουμε αγκαλιά, συζητάμε, διαβάζουμε κι έπειτα κοιμάται. Η καλύτερη ώρα της ημέρας!
Α) Γίνομαι πιο αυστηρή. Οι κανόνες πρέπει να τηρούνται πάση θυσία.
Β) Φωνάζω και μετά έχω τύψεις. Καταλήγουμε να τρώμε γλυκό ή παγωτό.
Γ) Δεν θυμώνω εύκολα. Ούτε με ενοχλεί, ούτε το ενοχλώ…
Δ) Βγαίνω για λίγο στο μπαλκόνι και μετά του εξηγώ το λόγο που θύμωσα.
Α) Προσπαθώ να μην το δείξω. Δεν θέλω να δώσω στον άλλον την ικανοποίηση πως μπορεί να με επηρεάσει.
Β) Δεν μιλάω σε αυτόν που με πλήγωσε. Αυτό τους τρελαίνει όλους!
Γ) Το ξεχνάω και πάω παρακάτω. Η ζωή συνεχίζεται…
Δ) Διεκδικώ μία συγνώμη. Επουλώνω τις πληγές και προχωράω.
Α) Σπάνια. Συνήθως προλαβαίνω την επίλυση των προβλημάτων πριν ακόμα δημιουργηθούν.
Β) Συνέχεια. Θέλει πάντα να τον βοηθώ με τα προβλήματά του.
Γ) Πολύ σπάνια. Λύνει τα προβλήματά του μόνο του.
Δ) Βοήθεια όχι συχνά. Του αρκεί να συζητάμε τα προβλήματά του.
Εάν έχετε συγκεντρώσει περισσότερα Α, ανήκετε στις ελεγκτικές (ή αυταρχικές) μαμάδες: θέλετε να έχετε πάντα τον έλεγχο στη ζωή του παιδιού νιώθοντας πως έτσι το προστατεύετε. Είστε ιδιαίτερα αυστηροί με τους κανόνες και αγαπάτε την πειθαρχεία. Το μόνο που θέλετε, τελικά, είναι να μεγαλώσετε έναν ισορροπημένο και πειθαρχημένο άνθρωπο, ακόμα κι αν κάποιες φορές στερέιστε τη συναισθηματική επαφή με το παιδί σας.
Εάν έχετε συγκεντρώσει περισσότερα Β, ανήκετε στις επιεικείς μαμάδες: η αγωνία σας να είναι δημοκρατικοί και να μεγαλώσετε ένα ελεύθερο παιδί, σας κάνει ίσως λίγο πιο επιεικείς απ’ όσο αντέχετε εσείς ή τα μικρά σας. Δυσκολεύεστε να λέτε «όχι» και να βάζετε όρια. Τελικά, αναπαράγετε το μοντέλο του «παιδιού – βασιλιά» που διατάζει κι εσείς τρέχετε!
Εάν έχετε συγκεντρώσει περισσότερα Γ, ανήκετε στις αδιάφορες μαμάδες: ίσως να μην το καταλαβαίνετε αλλά μερικές φορές, προκειμένου να μην διαταράξετε τα νερά της οικογενειακής ηρεμίας, δείχνετε αδιάφοροι. Έχετε ενδιαφέροντα και θέλετε να είστε παντού καλοί. Μήπως, όμως, να ασχοληθείτε λίγο περισσότερο και με τις ανάγκες του παιδιού; Μήπως προσπαθεί να τις επικοινωνήσει μαζί σας αλλά εσείς δεν τις ακούτε; Δεν είναι κακό να συγκρουστείτε ή να βγείτε από την ασφάλειά σας. Η επαφή προκαλεί τριβές αλλά και υπέροχα συναισθήματα αγάπης και φροντίδας!
Εάν έχετε συγκεντρώσει περισσότερα Δ, ανήκετε στις διαλεκτικές (ή υποστηρικτικές) μαμάδες: είστε τρυφερός και απολαμβάνετε να στηρίζεται το παιδί σας όταν εκείνο σα το ζητάει. Δεν φοβάστε να είστε δίπλα του, αλλά ούτε και να το αφήσετε ελεύθερο να αναλάβει τις ευθύνες του. Η δουλειά του γονέα είναι δύσκολη αλλά εσείς μάλλον έχετε βρει τη χρυσή τομή. Ακόμα κι αν καμιά φορά τη χάνετε, όμως, έχετε τον τρόπο να την επανακτήσετε.
