Επειδή το λέω εγώ
Πρόκειται για μία από τις πιο συνηθισμένες φράσεις των γονιών και παράλληλα από εκείνες που πληγώνουν περισσότερο τα παιδιά μας. Για παράδειγμα, αν ένα παιδί που επιμένει να μην φύγει από την παιδική χαρά μας ρωτήσει «γιατί πρέπει να φύγουμε τώρα που παίζω;» και απαντήσουμε «επειδή το λέω εγώ», νιώθει πως τα συναισθήματα και οι επιθυμίες του δεν είναι σημαντικά. Παράλληλα, δεν του δίνουμε την ευκαιρία να καταλάβει τον λόγο που επιμένουμε στην απόφασή μας με αποτέλεσμα να συμβεί το ίδιο και την επόμενη φορά.
Με λίγα λόγια, αν δεν δεν εξηγήσουμε στα παιδιά γιατί πρέπει να φύγουμε από την παιδική χαρά, αισθάνονται πως απλά δεν θέλουμε να διασκεδάσουν και βάζουμε πρώτα τις δικές μας ανάγκες. Αντίθετα, αν τους πούμε πως είναι ώρα για φαγητό ή πως περιμένουν άλλες δουλειές σπίτι, ακόμα κι αν στεναχωρηθούν, τουλάχιστον θα ξέρουν ότι δεν το κάνουμε από ιδιοτροπία.
Δεν θα αλλάξεις ποτέ
Οι ειδικοί συνιστούν να αποφεύγετε τις λέξεις «πάντα» και «ποτέ». Φράσεις όπως «Πάντα τα κάνεις όλα λάθος» ή «Δεν θα αλλάξεις ποτέ», βάζουν στα παιδιά ταμπέλες που τείνουν να υιοθετούν και τελικά να μην βρίσκουν τη δύναμη να αλλάξουν μια αρνητική συμπεριφορά τους. Παρόλο που χρησιμοποιούμε τέτοιες φράσεις ασυνείδητα στην προσπάθειά μας να ενθαρρύνουμε το παιδί να γίνει καλύτερο, τελικά προκαλούμε το αντίθετο αποτέλεσμα.Δεν σε πιστεύω
Το μυστικό για μια υγιή σχέση με τα παιδιά μας, προκειμένου να έχουν το θάρρος να μοιράζονται μαζί μας λεπτομέρειες και «μυστικά» από την καθημερινότητά τους, είναι η εμπιστοσύνη. Κρατάμε ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας και προσπαθούμε να αποφεύγουμε τις συγκρούσεις ή τις υπερβολικές αντιδράσεις κάθε φορά που μας ανοίγονται.
Λέγοντας φράσεις όπως «Λες ψέματα» ή «Δεν σε πιστεύω», είναι πολύ πιθανό να βλάψουμε τη σχέση μας μαζί τους. Νιώθοντας πως δεν έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη μας ή πως αμφισβητούμε τα λεγόμενά τους με επικριτική διάθεση, θα είμαστε οι τελευταίοι στους οποίους θα εκμυστηρευτούν ένα πρόβλημά τους αναζητώντας συμβουλές.
Καμιά μέρα θα σηκωθώ να φύγω και δεν θα ξαναγυρίσω
Πρόκειται για μια φράση που έχουμε ακούσει οι περισσότεροι από τις μαμάδες μας και ενδεχομένως να την επαναλαμβάνουμε και στα παιδιά μας. Ωστόσο, οι απειλές κάθε είδους δεν είναι ο πιο φιλικός τρόπος επικοινωνίας και δεν συμβάλλουν στην ήρεμη επίλυση μιας σύγκρουσης. Εάν το παιδί μαλώνει μαζί σας ή δείχνει πολύ έντονα συναισθήματα, σημαίνει πως έχει ήδη στρες. Φράσεις όπως «Θα φύγω και δεν θα με ξαναδείς», απλώς αυξάνουν την νευρικότητά του και νιώθει ανασφάλεια στο ίδιο του το σπίτι.
Αν νιώθετε ότι χάνετε τον έλεγχο ή ότι τα παιδιά ξεπερνούν τα όριά σας, αντί για απειλές, βάλτε ένα τέλος στον καβγά. Είναι προτιμότερο να λήξει η συζήτηση όσο το δυνατόν πιο ήρεμα και να επαναφέρετε τον λόγο που σας έβγαλε «εκτός εαυτού» λίγο αργότερα κάνοντας εποικοδομητικό διάλογο.
Σίγουρα μπορείς;
Όταν κάνουμε αυτή την ερώτηση στα παιδιά, σίγουρα έχουμε καλές προθέσεις. Προσπαθούμε να τα βοηθήσουμε και να είμαστε σίγουροι πως θα τα καταφέρουν, αφού δεν θέλουμε ούτε να κινδυνεύουν, ούτε να απογοητευτούν. Ωστόσο, χωρίς να το καταλαβαίνουμε, αμφισβητούμε τις ικανότητές τους, πληγώνουμε τον εγωισμό τους και ρίχνουμε την αυτοπεποίθησή τους.
Τα παιδιά, αντιλαμβάνονται την ερώτηση «Σίγουρα μπορείς;» με αρνητικό τρόπο ερμηνεύοντάς την ως έλλειψη εμπιστοσύνης για τις δεξιότητες και τα ταλέντα τους. Τελικά, τους γεννάμε άθελά μας ανασφάλειες και τον φόβο ανάληψης ευθύνης για οτιδήποτε σημαντικό.
Πηγή: brightside.me
