Στη μαμά που νιώθει ότι είναι η χειρότερη μάνα του κόσμου...

Στη μαμά που νιώθει ότι είναι η χειρότερη μάνα του κόσμου...

Δύσκολη η μητρότητα... Υπάρχουν μέρες που ξεπερνάς τα όριά σου και καταρρέεις. Τότε, σε πλημμυρίζουν οι ενοχές μήπως δεν κάνεις αρκετά για τα παιδιά σου και θέλεις να ανοίξει η γη να σε καταπιεί. Δεν είναι παράλογο να νιώθουμε έτσι, όταν ζούμε σε μια εποχή που απαιτεί από τη σύγχρονη γυναίκα να είναι η τέλεια μητέρα, σύζυγος, νοικοκυρά και εργαζόμενη. 

Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι... Κανείς δεν είναι τέλειος και πρέπει επιτέλους να το αποδεχτούμε και να σταματήσουμε να αυτομαστιγωνόμαστε για τα λάθη μας.  Το ίδιο ακριβώς νιώθει και αυτή η μαμά που μοιράζεται τις σκέψεις και τα συναισθήματά της μέσα από αυτή την ανάρτηση.

«Υπάρχουν μέρες που κάποιοι θα πουν πως είμαι ''κακή'' μαμά... Αλλά δεν με πειράζει.

Γιατί θα πουν κάτι τέτοιο; Επειδή υπάρχουν όλοι αυτοί οι "κανόνες" και τους παραβιάζω έναν προς έναν.

Υποτίθεται ότι πρέπει να κρατάω τα παιδιά μου μακριά από τις οθόνες, αλλά εγώ δεν το κάνω όταν είναι να μαγειρέψω και να πλύνω τα πιάτα. Είμαι κάκιστη μητέρα.

Υποτίθεται ότι δεν πρέπει να τα ταΐζω σκουπίδια, αλλά τους αγοράζω μάφιν και κρουασάν για πρωινό, όταν βιαζόμαστε. Είμαι κάκιστη μητέρα.

Χάνω την ψυχραιμία μου όταν το παιδί μου ξεσπάει στη μέση του δρόμου και κυλιέται στο βρώμικο και γεμάτο μικρόβια πεζοδρόμιο. Του φωνάζω τόσο δυνατά να σηκωθεί αμέσως και που δεν αναγνωρίζω την τσιριχτή φωνή που βγαίνει από το στόμα μου. Είμαι κάκιστη μητέρα.

Προσπαθώ να είμαι καλή μαμά κάθε μέρα. Πραγματικά προσπαθώ.

Αλλά ξέρω ότι δεν θα γίνω ποτέ, αν προσπαθώ να είμαι αυτό που περιμένει η κοινωνία από μένα. Είναι κάτι που έχω συνειδητοποιήσει εδώ και πολύ καιρό. Όπως συμβαίνει και με τα πρότυπα ομορφιάς, είναι κάτι αδύνατο και δεν θα μπορέσω ποτέ να ανταποκριθώ σε αυτά τα στάνταρ.

Και επιτρέψτε μου να σας πω ένα μικρό μυστικό: ούτε και εσείς!

Γιατί θα υπάρξουν στιγμές που θα είστε κουρασμένες, θυμωμένες, απογοητευμένε ή όλα αυτά μαζί. Και αυτό ΘΑ συμβεί, ακόμα κι αν είστε πολύ καλές στο να καταπιέζετε τα συναισθήματά σας. Ξέρετε γιατί; Επειδή, είμαστε άνθρωποι.

Αλλά κάθε μέρα, θα συνεχίζω να αγαπώ τα παιδιά μου, να ζητώ συγγνώμη και να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ - και αυτό είναι που με κάνει καλή μαμά εν τέλει.

Επιπλέον, τα παιδιά μου μαθαίνουν περισσότερα από τις ατέλειές μου. Τι σημαίνει συγχώρεση, πώς να ξανασηκώνονται όταν πέφτουν και πόσα ακόμα.

Γι’ αυτό δεν με πειράζει αν κάποιοι με θεωρούν κακή μαμά. Είμαι κάκιστη μητέρα γι’ αυτούς, αλλά εγώ νιώθω καλή και το ίδιο πιστεύω για κάθε μαμά εκεί έξω»

v