Τις περισσότερες φορές, αφήνουμε τα παιδιά μας στις γιαγιάδες μαζί με ένα κάρο οδηγίες για το τι και πότε πρέπει να φάνε, πόση ώρα θα δουν τηλεόραση, πώς θα διαβάσουν τα μαθήματά τους, κτλ. Οδηγίες που, αν δεν τηρηθούν κατά γράμμα από τη γιαγιά και τον παππού, θυμώνουμε!
Ωστόσο, βγάζουμε από την εξίσωση πως η γιαγιά και ο παππούς κρατάνε το παιδί μας όχι επειδή είναι υποχρεωμένοι αλλά επειδή μας αγαπάνε και θέλουν να μας βοηθήσουν. Δεν είναι υπάλληλοί μας να τους διατάζουμε ούτε ρομπότ για να κάνουν πάντα ακριβώς ό,τι τους λέμε. Αν δεν μας αρέσει ο τρόπος που μεγαλώνουν το παιδί μας, ας βρούμε άλλη λύση αντί να τους «μαλώνουμε». Τόσο απλά.
Ολόκληρη η ανάρτηση
«Ήθελα καιρό να την κάνω αυτή την ανάρτηση, γιατί, όσο κι αν στενοχωρήσω κάποιους, ο παππούς και η γιαγιά δεν είναι υπάλληλοι μας να λειτουργούν με εντολές, ούτε πιστεύω έχουμε το δικαίωμα να απαιτούμε από αυτούς συγκεκριμένες συμπεριφορές.
Έχουμε το δικαίωμα να διαφωνούμε μαζί τους ή να μην ερχόμαστε πολύ σε επαφή μαζί τους, αλλά όχι να τους επιβάλουμε τρόπους διαπαιδαγώγησης ή να θυμώνουμε μαζί τους αν δεν ακολουθούν τη γραμμή μας.
Στην κυριολεξία δεν είναι υποχρεωμένοι να μας βοηθάνε, να μεγαλώνουν ή να προσέχουν τα εγγόνια ή να συμφωνούν μαζί μας. Άλλο η καλή πρόθεση, άλλο η υποχρέωση. Είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι κι αυτό σημαίνει ότι δεχόμαστε από κάθε άνθρωπο το διαφορετικό που έχει να δώσει, αλλιώς δεν ερχόμαστε σε επαφή μαζί του, αν θεωρούμε τοξική ή παρεμβατική ή οτιδήποτε την παρουσία του».
