«Βρήκα τον σύντροφο της ζωής μου λίγο πριν τα 40 και μαζί αποφασίσαμε να κάνουμε οικογένεια. Τότε, δεν φαντάστηκα πως θα έρθω αντιμέτωπη με την υπογονιμότητα που με διέλυσε...
Οι γιατροί μας ξεκαθάρισαν πως λόγω ηλικίας, θα ήταν δύσκολο να συλλάβουμε φυσικά. Παρόλα αυτά το προσπαθήσαμε. Μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες και ακόμα περισσότερα δάκρυα, καταφύγαμε στη λύση της εξωσωματικής γονιμοποίησης,
Ούτε κι εκεί ήταν πολύ εύκολα τα πράγματα αλλά, μετά από δέκα χρόνια αναμονής (και επιμονής!), έμεινα τελικά έγκυος με αποτέλεσμα να γεννήσω το πρώτο μου μωρό στα 50.
Για όλους αυτούς που με κοίταξαν υποτιμητικά, που με αποκάλεσαν εγωίστρια και που έκαναν σχόλια τύπου "θα σε περνάνε για γιαγιά του" ή "δεν είσαι λίγο μεγάλη για μαμά;", έχω να πω ένα πράγμα: ναι, έγινα μαμά στα 50 και δεν ντρέπομαι καθόλου!
Κάθε φορά που ξυπνάω στις 3 τα ξημερώματα για να κοιμίσω την κόρη μου, που δεν προλαβαίνω να κάνω ένα ντους ή να φάω, που πρέπει να είμαι δίπλα της 24 ώρες το 24ωρο, νιώθω ευλογημένη. Δεν με πτοεί ούτε η κούραση ούτε τίποτα - μου αρκεί που κατάφερα να φτιάξω μια όμορφη οικογένεια με τον άντρα που αγαπώ».
Ελεύθερη μετάφραση από mother.ly
