Οι κάτοικοι της Ζίτσας αποφάσισαν να δράσουν. Δημιούργησαν μια ομάδα, κατέγραψαν όλα τα άδεια σπίτια και ξεκίνησαν να τα προβάλλουν σε οικογένειες που ψάχνουν να ριζώσουν ξανά στην ύπαιθρο. Παράλληλα, ήρθαν σε επαφή με τοπικές επιχειρήσεις, για να εξασφαλίσουν εργασία σε όποιον αποφασίσει να εγκατασταθεί εκεί.
Το αποτέλεσμα; Ήδη ετοιμάζεται να μετακομίσει στο χωριό η πρώτη οικογένεια με δουλειά για το ένα μέλος και τη στήριξη ολόκληρης της κοινότητας για να σταθεί στα πόδια της τους πρώτους μήνες. Κι αυτό είναι μόνο η αρχή.
Η Ζίτσα ποντάρει επίσης στον γαστρονομικό τουρισμό, με δράσεις που προβάλλουν το ντόπιο κρασί, τα προϊόντα και τις παραδόσεις της, φέρνοντας επισκέπτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Έτσι, ενισχύει το εισόδημα των κατοίκων και ξαναδίνει κίνητρα στους νέους να μείνουν.
Το παράδειγμά της δείχνει ότι το δημογραφικό δεν λύνεται μόνο με επιδόματα, αλλά με πρωτοβουλίες, αλληλεγγύη και όραμα.
Η Ζίτσα Ιωαννίνων δίνει το καλό παράδειγμα, που θα μπορούσε να αποτελέσει πρότυπο και για άλλα ελληνικά χωριά που κινδυνεύουν να ερημώσουν. Η ελληνική επαρχία πρέπει να παραμείνει ζωντανή και το κράτος οφείλει να υποστηρίξει έμπρακτα τις προσπάθειές τους για μία καλύτερη διαβίωση. Σίγουρα η ζωή στο χωριό δεν είναι εύκολη, αλλά, όπως μας δείχνει και η Ζίτσα, έχει κάποιες ποιότητες που δύσκολα συναντάς στις μεγαλουπόλεις.
Πληροφορίες από skai.gr
