Όπως διαβάσαμε και στο κείμενο της σελίδας Προχωράμε, το να είσαι μητέρα δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται! Και μια μαμά χρειάζεται βοήθεια και κατανόηση πολύ περισσότερο απ' όσο χρειάζεται την αυστηρή κριτική:
«Όταν ανοίγεις το στόμα σου για να κρίνεις τη μητέρα σου, δάγκωσε πρώτα τη γλώσσα σου!
Η εγκυμοσύνη... πονάει.
Η γέννηση... πονάει.
Ο θηλασμός... πονάει.
Το να βλέπεις τον γιο σου, την κόρη σου να κλαίει... πονάει.
Αν δεν κοιμάσαι καλά... πονάει.
Να υπηρετείς τους πάντες και να είσαι ο τελευταίος γι' αυτούς... πονάει .
Το να βλέπεις τα νύχια σου, τα μαλλιά σου, το σώμα σου να απέχουν πολύ από το "τέλειο"... πονάει.
Το να μην έχεις χρόνο για σένα... πονάει.
Η μαμά χρειάζεται βοήθεια, όχι κριτική. Χρειάζεται αγάπη, όχι περιφρόνηση. Φροντίζει τους πάντες και πρέπει να φροντίσει τον εαυτό της.
Το να είσαι μητέρα δεν είναι τόσο τρυφερό όσο φαίνεται. Το να είσαι μητέρα είναι όμορφο - ναι - αλλά ταυτόχρονα πολύ δύσκολο. Αυτό που είναι όμορφο είναι η αγάπη που νιώθει μια μητέρα για τα παιδιά της και η αγάπη είναι σε θέση να ανεχτεί τα πάντα»