Κουβέντες με τις κόρες μου...

Κουβέντες με τις κόρες μου...

Όταν αρχίζουν να μεγαλώνουν τα παιδιά μας, υπάρχουν πράγματα που φαίνονται παράξενα στα παιδικά τους μάτια και τότε αρχίζουν οι πρώτες ερωτήσεις. Σας παρουσιάζω μερικούς από τους πιο χαρακτηριστικούς, σύντομους διάλογους που έχω κάνει κατά καιρούς με τις κόρες μου. Μέσα από αυτούς κατάλαβα σημαντικές έννοιες που απασχόλησαν τα παιδιά μου, όπως είναι οι σχέσεις τους με τους φίλους, η σημασία της αυτοεκτίμησης, τα πρέπει και τα θέλω τους, η αλήθεια και το ψέμα, η έννοια της οικογένειας, η ανάγκη να ανήκουν κάπου. Σωστές ή λάθος απαντήσεις δεν υπάρχουν. Σημαντικό είναι να δείξουμε στα παιδιά μας ότι είμαστε πάντα διαθέσιμοι να απαντήσουμε σε τυχόν απορίες τους.

Πρώτος Διάλογος:

- Μαμά έχω διαλέξει τον Ιορδάνη για φίλο μου, αλλά φέτος έχει αλλάξει σχολείο κι είμαι στεναχωρημένη.
- εγώ της χαμογελώ και της λεω ότι σύντομα θα βρει άλλο φίλο. Τι σου άρεσε όμως στον Ιορδάνη;
- Μου άρεσε ότι ήταν πολύ καλός με τα κορίτσια, δεν μας κυνηγούσε, συζητούσαμε, παίζαμε κι όταν είχα χτυπήσει μια μέρα με βοήθησε να σηκωθώ.

Δεύτερος Διάλογος:

- Μαμά, μια μέρα η Κατερίνα δεν μου μιλούσε στο διάλειμμα, γιατί έπαιζα με την Φωτεινή. Είπε μάλιστα ότι δεν με είχε φίλη πια.
- Κι εσύ τι έκανες;
- Της είπα ότι μπορείτε κι οι δυο να είστε καλές μου φίλες. Την άλλη μέρα τα ξαναβρήκαμε.

Τρίτος Διάλογος:

- Ίσως η πιο συνηθισμένη ερώτηση πολλών μαμάδων είναι: «Τέλειωσες τα μαθήματα σου;»
- Όχι ακόμα. Βαριέμαι να διαβάσω. Θέλω να παίξω!
- Κοριτσάκι μου, όλοι οι άνθρωποι, ακόμη και τα παιδιά έχουν κάποιες υποχρεώσεις που πρέπει να κάνουν, γιατί είναι πολύ σημαντικές.
- Τι υποχρεώσεις, μαμά;
- Για σένα υποχρέωση σου είναι το σχολείο, όπως για μένα είναι η δουλειά μου.
- Εσύ δεν βαριόσουν ποτέ, μαμά να πας στη δουλειά;
- Και βεβαία βαριόμουν και τώρα βαριέμαι καμιά φορά και προτιμώ να κάτσουμε μαζί να παίξουμε, αλλά πρέπει να πάω στο γραφείο. Αυτή είναι η υποχρέωση μου.

Τέταρτος Διάλογος:

- Μαμά αναρωτιέμαι, υπάρχει ο Αϊ-Βασίλης;
- Δεν ξέρω παιδί μου. Απλά μου αρέσει να τον σκέφτομαι μέσα σε ένα χριστουγεννιάτικο παραμύθι. Και καμιά φορά είναι ωραίο να πιστεύουμε στα παραμύθια.
- Στον ξάδελφο μας τότε λέμε ψέματα, όταν του λέμε για τον Αϊ-Βασίλη, ότι θα έρθει για να του φέρει τα δώρα του;
- Δεν του λέμε ψέματα, απλά δεν λέμε όλη την αλήθεια για να μην τον στεναχωρήσουμε.
- Μαμά μια φορά σου είπα κι εγώ ένα ψέμα, ότι δεν είχα να κάνω εργασία στο σπίτι, ενώ η δασκάλα μας, μας την είχε βάλει.
- Αυτό πράγματι είναι ένα σοβαρό ψεματάκι.
- Γιατί είναι σοβαρό;
- Γιατί προσπάθησες να αποφύγεις κάτι σημαντικό που είχες να κάνεις.

Πέμπτος Διάλογος:

- Μαμά στην κολύμβηση δεν κατάφερα να πάρω το κύπελλο, όπως η Άννα. Βγήκα δεύτερη.
- Μπράβο, της είπα.
- Τι μπράβο, βρε μαμά;
- Αρκεί παιδί μου να βάζουμε κάθε φορά τα δυνατά μας. Το μπράβο που σου είπα, σημαίνει: «μπράβο που προσπάθησες!»

Έκτος Διάλογος:

- Μαμά κοίτα τα παπάκια ακολουθούν το ένα πίσω από το άλλο τη μαμά τους
- Ναι παιδί μου, γιατί για κάθε ζώο είναι πολύ σημαντική η οικογένεια του.
- Κι οι φίλοι του, μαμά!
- Κι αυτοί είναι ένα είδος οικογένειας, μόνο που αυτούς τους επιλέγουμε.
- Τους γονείς μας δεν τους επιλέγουμε;
- Όχι τους γονείς και τους συγγενείς μας δεν τους διαλέγουμε, μόνο τους φίλους μας.

Έβδομος διάλογος:

- Μαμά τι σημαίνει «υιοθετήσει;»
- Σημαίνει ότι κάποιοι άλλοι άνθρωποι θέλουν να μεγαλώσουν ένα παιδάκι.
- Και πότε συμβαίνει αυτό;
- Αυτό συμβαίνει όταν οι πραγματικοί γονείς αυτού του παιδιού δεν μπορούν να το φροντίσουν ή όταν οι γονείς του έχουν πεθάνει.
- Και πότε πεθαίνουν οι άνθρωποι;
- Όταν φτάσουν σε πολύ βαθιά γερατειά.
- Σαν την γιαγιά του μπαμπά;
- Ναι, παιδί μου. Η ζωή σπάνια τελειώνει νωρίτερα.

Έβδομος Διάλογος:

- Μαμά είμαστε φτωχοί ή πλούσιοι;
- Δεν είμαστε ούτε πολύ πλούσιοι, ούτε πολύ φτωχοί. Τα χρήματα είναι χρήσιμα για να αγοράζουμε το φαγητό μας, τα ρούχα μας, τα βιβλία μας.
- Να κάνουμε και εκδρομές;
- Ναι, αλλά γιατί σου αρέσουν οι εκδρομές;
- Γιατί είμαστε όλη η οικογένεια μαζί.
- Να λοιπόν κάτι που είναι πιο σημαντικό από τα χρήματα, οι στιγμές γαλήνης και χαράς στην οικογένειά μας.

5 tips για να επικοινωνήσετε με το παιδί σας

• Να είστε σαφείς στις απαντήσεις σας.
• Να κοιτάτε το παιδί σας στα μάτια, όταν του μιλάτε.
• Όταν κάτι δεν το γνωρίζετε, πείτε απλά δεν το ξέρω, θα το σκεφτώ και θα σου απαντήσω αργότερα.
• Δείξτε κατανόηση, υπομονή και αποδοχή σε αυτά που σας λένε τα παιδιά.
• Με κάθε ευκαιρία βρείτε χρόνο για κουβέντες χαλαρές, όπως την ώρα του φαγητού.

v