Γιατί αξίζει να μεγαλώνουν τα παιδιά μας με κατοικίδια και πώς θα καταλάβουν ότι δεν είναι παιχνίδια

Γιατί αξίζει να μεγαλώνουν τα παιδιά μας με κατοικίδια και πώς θα καταλάβουν ότι δεν είναι παιχνίδια

Το «μαμά, να πάρουμε σκυλάκι;» πρέπει να είναι το δεύτερο δημοφιλέστερο παιδικό αίτημα μετά το «μαμά, να πάρουμε παγωτό» ή το «μαμά, μου δίνεις το κινητό σου;». Κανείς –πλην ελάχιστων περίεργων- δεν μπορεί να ξεφύγει απ’ την παγίδα γλυκύτητας και τρυφερότητας που στήνουν τα ζωάκια και, μοιραία, τα πιτσιρίκια είναι απ’ τους πρώτους που πέφτουν θύματα των κουταβιών, των κατσιασμένων γατιών, των παπαγάλων που γέρνουν αστεία το κεφάλι τους ή των ψαριών με τα χρώματα που σε κάνουν να σκέφτεσαι το κλισέ «τι σου είναι η φύση!».

Αργά ή γρήγορα, λοιπόν, κάθε παιδί που σέβεται τον εαυτό του θα ζητήσει με ύφος κουταβιού ένα κουτάβι (ή κάποιο άλλο ζωάκι) κι εσείς θα πρέπει να πάρετε θέση. Ναι ή όχι; Και, αν ναι, πώς θα εξοικειώσετε το παιδί με το ζωάκι και πώς θα του μάθετε την απαραίτητη για την αρμονική σας συμβίωση αρετή της υπευθυνότητας απέναντι στον καινούριο συγκάτοικο;

Ως προς το πρώτο σκέλος, εμείς παίρνουμε ξεκάθαρα θέση και προτείνουμε να πείτε το μεγάλο «ναι» μόνο αν έχετε τις τρεις απαραίτητες προϋποθέσεις που κάθε ζωάκι χρειάζεται: χρόνο, χρήματα για την φροντίδα του και χώρο για να μεγαλώσει χαρούμενο κι όχι ως έγκλειστος στον Κορυδαλλό.

 

Γιατί αξίζει να μεγαλώσει το παιδί με κατοικίδιο

Η οικογένεια θα δεθεί

Μπορεί, εύλογα, να ζυγίζετε όλες τις καινούριες ευθύνες και υποχρεώσεις που αυτόματα θα δημιουργηθούν προσθέτοντας ένα ζωάκι στην οικογένειά σας, όμως πρέπει ταυτόχρονα να αναλογιστείτε πόσο κοντά θα σας φέρει. Το μοίρασμα των ευθυνών, οι βόλτες τα απογεύματα, η φροντίδα, τα παιχνίδια και η εκπαίδευσή του θα φέρουν συζητήσεις, διαφωνίες και πολλά γέλια. Μπορούμε να το εγγυηθούμε.

Τα ζωάκια λειτουργούν ψυχοθεραπευτικά (και όχι μόνο)

Πραγματικά, όταν γίνεται λόγος για τα ψυχικά και όχι μόνο οφέλη του να έχεις ένα ζωάκι, δεν μπορείς παρά να σκεφτείς «από πού να το πιάσω»; Θα «το πιάσουμε» από τα προφανή: η παρέα που προσφέρει ένα ζώο που το μόνο που θέλει από σένα (μετά το φαγητό) είναι αγάπη, δεν περιγράφεται σε δυο γραμμές. Αυτή η (σχεδόν) ανιδιοτελής και οπωσδήποτε άνευ όρων τρυφερότητα που προσφέρουν τα ζώα στους «ιδιοκτήτες» τους, λειτουργεί σαν παυσίπονο και σαν αντικαταθλιπτικό –όποιος έχει ζώο, μπορεί να το υπογράψει με χέρια και με πόδια.



Ταυτόχρονα, αν υιοθετήσετε ένα σκύλο, είναι βέβαιο ότι θα αρχίσετε να περπατάτε –κι επομένως να ασκείστε περισσότερο- τόσο εσείς, όσο και τα παιδιά (ευκαιρίας δοθείσης, θα ξεκολλήσουν και από τον υπολογιστή). Επιπλέον, οι βόλτες είναι βέβαιο ότι θα σας κοινωνικοποιήσουν, καθώς αναπόφευκτα θα συστηθείτε με κάθε σκυλομαμά και σκυλομπαμπά της γειτονιάς σας.

Αν τα περί ψυχολογίας τ΄ ακούτε βερεσέ, τότε ίσως σας πείσουν τα παρακάτω περί υγείας επιχειρήματα. Σύμφωνα με μελέτη του American Heart Association Scientific Conference, η προσθήκη ενός τετράποδου στην οικογένεια, δεν μειώνει μόνο την κατάθλιψη και το στρες, αλλά λειτουργεί ευεργετικά και στην αρτηριακή πίεση.

Άλλες έρευνες έχουν αποδείξει ότι παίζοντας με ένα ζωάκι, τα επίπεδα σεροτονίνης και ντοπαμίνης αυξάνονται, αυξάνοντας έτσι και την καλή διάθεση του «αφεντικού».

Η φιλοζωία είναι δείγμα πολιτισμού

Ίσως αυτός να είναι ο καλύτερος λόγος να πείτε «ναι» στο παιδί που ικετεύει για ένα ζωάκι. Ένας λαός, μια κοινότητα, μια οικογένεια, ένας άνθρωπος που αγαπά και σέβεται ζωές πιο αδύναμες είναι πολιτισμένος. Το να κοντοστέκεσαι για να χαϊδέψεις ένα αδέσποτο και να βγάζεις ένα πιατάκι με νερό δίπλα στην εξώπορτά σου δεν θα αλλάξουν τον κόσμο, όμως σίγουρα σε κάνουν λίγο καλύτερο άνθρωπο. «Αυτός που ταΐζει ένα πεινασμένο ζώο, ταΐζει την ψυχή του» -δεν το λέμε εμείς, το ‘χει πει ο Τσάρλι Τσάπλιν. Κι ο Τσάρλι Τσάπλιν ήταν σοφός.

Πώς θα καταλάβει ότι είναι ευθύνη και όχι παιχνίδι

Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι παίρνετε την μεγάλη απόφαση, αποφασίζετε να πείτε το ακόμα μεγαλύτερο «ναι» και έρχεστε αντιμέτωποι με το γνωστό πρόβλημα κάθε γονιού: πώς το παιδί θα καταλάβει ότι δεν πρόκειται για ένα ακόμη παιχνίδι; Ιδού μερικές προτάσεις.

Φιλοξενήστε ένα ζωάκι στο σπίτι για μερικές μέρες

Λογικά, όλο και κάποιον οικογενειακό φίλο ή συγγενή θα έχετε που έχει ζωάκι. Μπορείτε λοιπόν να κάνετε το μεγάλο τεστ: ζητήστε απ’ τον φίλο-«ιδιοκτήτη» ζώου να το φιλοξενήσετε για μερικές ημέρες, ούτως ώστε αφενός να δώσετε στα παιδιά μια γεύση απ’ την καθημερινότητα με ένα ζωάκι κι αφετέρου να τσεκάρετε κατά πόσο είναι έτοιμα.

Να μοιράζεσαι, να αγαπάς, να είσαι υπεύθυνος

Μέσα απ’ αυτή τη συμβίωση, το παιδί θα μάθει να φροντίζει και να αγαπά ένα πλάσμα πιο μικρό, πιο αδύναμο που εξαρτάται από εκείνο. Το μόνο βέβαιο, είναι ότι μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία θα γίνει πιο δοτικό κι υπεύθυνο, πώς μπορούμε όμως να το προετοιμάσουμε για όλη τη φροντίδα που θα χρειαστεί να δώσει και τον χρόνο που θα αφιερώσει στον καινούριο του συγκάτοικο;

Μπορείτε να επισκεφτείτε το κτηνιατρείο της γειτονιάς σας, να ζητήσετε απ’ τον ή την κτηνίατρο (αν είναι συνεννοήσιμος/η) να αφήσει εσάς και το παιδί να παρακολουθήσετε μερικές επισκέψεις –φυσικά όχι περιστατικά «βαριά» που θα του μαυρίσουν την ψυχή, αλλά επισκέψεις ρουτίνας- ούτως ώστε να το βάλετε στο κλίμα.

Στο ίδιο πλαίσιο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το καλύτερο εργαλείο που ένας γονιός διαθέτει όταν κάτι θέλει να διδάξει στο παιδί: το παιχνίδι. Κατεβάστε και εκτυπώστε ένα σετ χάρτινων εργαλείων κτηνιάτρου και στήστε το δικό σας μικρό ιατρείο ζώων, βάζοντας το παιδί στο κλίμα της φροντίδας του καινούριου μέλους της οικογένειας. Εδώ, μπορείτε να βρείτε στηθοσκόπιο, ωτοσκόπιο και σφυράκι ειδικά για την εκκολαπτόμενη κτηνίατρό σας, από τη Disney Junior.

Αφήστε τα κινούμενα σχέδια να δώσουν τη λύση



Δεν υπάρχει παιδί που δεν λατρεύει (ευτυχώς ή δυστυχώς) τις σειρές κινουμένων σχεδίων και δεν επηρεάζεται από τα μηνύματά τους. Μπορείτε, λοιπόν, κάλλιστα να αξιοποιήσετε αυτή τους την αδυναμία, επιλέγοντας μια σειρά που στόχο έχει να διδάξει στους μικρούς θεατές την αρετή της φιλοζωίας. Σ’ αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση βρίσκεται η σειρά «Η Μικρή Γιατρός» που, τις καθημερινές του Σεπτέμβρη, προβάλλεται στο κανάλι Disney Junior για τρίτη συνεχόμενη χρονιά και απευθύνεται σε φιλόζωους προσχολικής ηλικίας. Η μικρή Ντόπι, που συνομιλεί με τα λούτρινα ζωάκια της και τους παρέχει απλόχερα φροντίδα, στοργή και περίθαλψη, είναι ίσως το παράδειγμα προς μίμηση που ψάχνετε για το μικρό σας στην αναζήτηση της ζωοφιλικής τους ταυτότητα. Πάρτε μια ιδέα για το τι θα δείτε από ένα μουσικό βίντεο της «Μικρή Γιατρού».

Κάντε τα παιδιά συμμέτοχους στις (μικρές) αποφάσεις 

Τα παιδιά λατρεύουν να αναλαμβάνουν ρόλους και να τους μοιράζονται ευθύνες «μεγαλίστικες». Ένας πολύ καλός τρόπος, λοιπόν, να περάσετε το μήνυμα της ευθύνης ενός κατοικιδίου στο παιδί είναι να το βάλετε στο παιχνίδι των αποφάσεων και των αρμοδιοτήτων. Διαλέξτε μαζί το κρεβατάκι του, σκεφτείτε το όνομα που θα του δώσετε, κάντε μαζί μια λίστα με όλες τις δουλειές που θα προκύψουν και μοιράστε τις ευθύνες. Η ενεργός συμμετοχή, είναι βέβαιο ότι θα λειτουργήσει ενθαρρυντικά!

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΜΠΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ

Γραφτείτε στο Newsletter μας

Διαγωνισμοί, δώρα και τα πάντα για το παιδί και την οικογένεια!

v