Ο μπαμπάς και τα δίδυμα!

Ο μπαμπάς και τα δίδυμα!

Ο τίτλος μπορεί να ακούγεται σαν παραμύθι ή σαν ανέκδοτο! Στην περίπτωσή μου ευτυχώς ταιριάζει πιο πολύ το πρώτο. Μια στιγμή που δε θα ξεχάσω ποτέ ήταν οι πρώτες μέρες με τα δίδυμα στο σπίτι. Αν και γενικά δεν πανικοβληθήκαμε πότε με τη… δίδυμη ευτυχία μας, η πρώτη ημέρα, το πρώτο μισάωρο στο σπίτι με τα δύο μωρά μου φάνηκαν αιώνας! Ήταν και η μόνη φορά ευτυχώς, μέχρι σήμερα, που ένιωσα χαμένη! Κι όμως, εκείνος ήταν εκεί, μιας και δεν πήρε καθόλου άδεια όλο το καλοκαίρι και την κράτησε για να περάσει τις πρώτες μέρες με τα μωρά στο σπίτι. Κι ευτυχώς που ήταν εκεί γιατί για εκείνο το πρώτο μισάωρο στηρίχτηκα πραγματικά επάνω του.

Και δεν στηρίχτηκα μόνο εγώ, που τα έχασα τελείως, αλλά στήριξα πάνω του και την αποστείρωση και το πλύσιμο των μπιμπερό και την προετοιμασία του γάλατος και τις πάνες, που έμαθε να τις κλείνει πρώτος από εμένα!

Και με το ένα μωρό η βοήθεια του άντρα είναι πολύτιμη. Όταν όμως τα μωρά είναι δυο τότε και οι περισσότερες δουλειές μοιράζονται στα δύο. Δεν υπάρχει χώρος για να τσακωθείς ποιος θα ταΐσει το μωρό ή ποιος θα το αλλάξει ή ποιος θα σηκωθεί τη νύχτα αν κλαίει. Αναγκαστικά ο κάθε ένας αναλαμβάνει ένα μωρό ή -αν το θέλετε κι αλλιώς-, αν ο ένας έχει αναλάβει τα μωρά, ο άλλος θα έχει αναλάβει όλα τα άλλα!

Πέρα από τις δουλειές, όμως, η στήριξη του μπαμπά είναι κυρίως ψυχολογική! Σίγουρα μπορεί να αισθανόμαστε σχεδόν ηρωίδες που φέρνουμε βόλτα σπίτι, 2 μωρά ταυτόχρονα, πολλές από εμάς και δουλειά, αλλά οι μπαμπάδες διδύμων ως επί το πλείστον είναι το ίδιο άξιοι με εμάς!

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΜΠΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ

Γραφτείτε στο Newsletter μας

Διαγωνισμοί, δώρα και τα πάντα για το παιδί και την οικογένεια!

v