Πώς θα καταλάβετε ότι το μωρό σας είναι έτοιμο να πάει από την κούνια στο κρεβάτι

Πώς θα καταλάβετε ότι το μωρό σας είναι έτοιμο να πάει από την κούνια στο κρεβάτι

Η μετάβαση από την κούνια στο κρεβάτι δεν είναι εύκολη υπόθεση για τους γονείς. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να καθυστερήσει αλλά σε κάποιες άλλες, μπορεί τα πιτσιρίκια να βιάζονται να… ανεξαρτητοποιηθούν την ώρα του ύπνου. Αν και οι ειδικοί συνιστούν ότι η κατάλληλη ηλικία που το παιδί μπορεί να κοιμάται πλέον μόνο του σε παιδικό κρεβάτι είναι περίπου στα 2,5 με 3 έτη, η κάθε περίπτωση διαφέρει. Κι επειδή τα παιδιά πάντα μας στέλνουν τα «μηνύματα» τους ότι έφτασε η ώρα γι’ αλλαγή, έτσι και σ’ αυτή την περίπτωση μπορεί να μας δείξουν πότε είναι έτοιμα να κάνουν αυτό το μεγάλο βήμα. Αν, λοιπόν, παρατηρήσετε τα παρακάτω σημάδια στη συμπεριφορά του, μάλλον θα χρειαστεί να σπεύσετε στο πλησιέστερο μαγαζί επίπλων και στρωμάτων!

1. Οργανώνει αποδράσεις από την κούνια

Από μικρή ηλικία τα παιδιά προσπαθούν να ξεφύγουν από της… κούνιας τα σίδερα, ωστόσο τουλάχιστον μέχρι ένα σημείο, το βλέπουν ως παιχνίδι και ενδεχομένως ως έναν τρόπο να ανακαλύψουν τις δυνάμεις τους. Όταν, λοιπόν, το κακό παραγίνει και το παιδί προσπαθεί συνεχώς να απελευθερωθεί από τα δεσμά της κούνιας, σας δίνει το πράσινο φως ότι «δεν το χωράει» ο τόπος στο βρεφικό κρεβάτι.

2. Επισκέπτεται συνέχεια το κρεβάτι σας

Για να παίξει, να κάνει τραμπολίνο, να κοιμηθεί, ν’ απλωθεί, να δει τα αγαπημένα του παιδικά και η λίστα δεν έχει τελειωμό. Αν δεν ξεκολλάει από το διπλό σας κρεβάτι ή το κρεβάτι του μεγάλου αδελφού, σημαίνει ότι αρχίζει και απαιτεί την ανεξαρτησία του στο άπλωμα και την άνεση. Φυσικά, η διαφορά με το να απαιτεί να κοιμηθεί μαζί σας το βράδυ είναι ακριβώς αυτή: ότι επιδιώκει να εκμεταλλεύεται το king size στρώμα σας όχι μόνο όταν είστε κι εσείς παρόντες αλλά κυρίως όταν είναι μόνο του.

3. Μπορείτε να το «εμπιστευτείτε» μόνο του;

Τα «σίδερα» της κούνιας έχουν ακριβώς αυτό τον ρόλο: να οριοθετούν τις κινήσεις και τη συμπεριφορά του παιδιού, έτσι ώστε οι γονείς να είμαστε ήσυχοι ότι δεν θα χτυπήσει, δεν θα πέσει κάτω ή δεν θα προκληθεί κάποιο πιο σοβαρό ατύχημα. Γι’ αυτό, αν σκέφτεστε ότι μάλλον ήρθε η ώρα το παιδί να μεταφερθεί στο δικό του βασίλειο του ύπνου, αυτή είναι η ερώτηση που θα πρέπει να κάνετε στον εαυτό σας: είναι έτοιμο το παιδί να μένει μόνο του, χωρίς να τρέμει το… φυλλοκάρδι σας; Το τεστ για να το διαπιστώσετε είναι απλό: αφήστε το παιδί να παίξει μόνο του κατά τη διάρκεια της ημέρας και παρατηρήστε αν κλαίει, αν σας ζητάει και φυσικά αν μπορεί να ελέγξει τις κινήσεις και τη συμπεριφορά του.

4. Κλαίει όταν έρθει η ώρα να μπει στην κούνια

Το κλάμα είναι το νούμερο 1 σημάδι που μας δείχνει ότι το παιδί δυσανασχετεί με … οτιδήποτε, ακόμα και με την κούνια. Εφόσον, λοιπόν, τα δάκρυα αρχίζουν να τρέχουν ποτάμι κάθε φορά που το βάζετε μέσα για να παίξει ή να κοιμηθεί, να είστε σίγουροι ότι κάτι αρχίζει να μην του αρέσει στο βρεφικό κρεβάτι.

5. Βρε πώς έχει(ς) μεγαλώσει...

Το ζήτημα είναι και πρακτικό. Μήπως το παιδί έχει μεγαλώσει αρκετά για να κοιμάται στην κούνια; Μήπως πλέον δεν έχει τον χώρο να απλωθεί και να παίξει; Ενδεικτικά, όταν το ύψος του παιδιού φτάσει τα 88 εκατοστά, μάλλον θα πρέπει να ξανασκεφτείτε σοβαρά την μετακόμιση.

6. Κοιμάται σαν πουλάκι!

Τα πρώτα χρόνια, τα περισσότερα παιδιά ταλαιπωρούν τους γονείς τους την ώρα του ύπνου: μπορεί να ξυπνούν πολλές φορές μέσα στη νύχτα, να επιζητούν την παρουσία της μαμάς και του μπαμπά μέχρι να τους πάρει ο ύπνος και να κλαίνε με ανησυχία. Όταν όλα αυτά σε γενικές γραμμές σταματήσουν και το παιδί κάνει ήσυχο ύπνο, πιθανώς να είναι έτοιμο γι’ αυτή τη μεγάλη αλλαγή.

7. Έχει κι άλλες τάσεις ανεξαρτησίας

Στην ηλικία των 2 με 3 ετών, τα περισσότερα παιδιά έχουν μια γενικότερη τάση για ανακάλυψη και για ανάπτυξη των δυνάμεων και των ικανοτήτων του παιδιού. Αν, λοιπόν, το μικρό σας αρχίζει να τρώει με επιτυχία μόνο του ή να φοράει τα «εύκολα» ρούχα χωρίς τη βοήθειά σας, πιθανώς σας δείχνει ότι το επόμενο βήμα στον ύπνο του πρέπει να γίνει άμεσα.

8. Η κούνια δεν «αντέχει» πια

Όχι το βάρος του παιδιού, αλλά τις... περιπέτειές του. Όταν πλέον οι κινητικές δεξότητες του παιδιού έχουν αναπτυχθεί το πιθανότερο είναι ότι χρησιμοποιεί την κούνια σαν τραμπολίνο αρκετή ώρα μέσα στη μέρα. Σ' αυτή την περίπτωση, τίθεται θέμα ασφάλειας, αφού η κούνια δεν είναι αρκετά ανθεκτική για ν' αντέξει τα «πάνω- κάτω» του παιδιού και μπορεί ακόμα και να σπάσει. Τότε, η μεταφορά σ' ένα μεγαλύτερο κρεβάτι κρίνεται απαραίτητη. 

9. Το παιδί εκφράζει την προτίμησή του!

Στην ηλικία αυτή, το παιδί μπορεί κανονικά να εκφράσει ακριβώς τι θέλει, γι' αυτό μην εκπλαγείτε αν ακούσετε από το στόμα του τη φράση «Θέλω μεγάλο κρεβάτι!». Το επόμενο βήμα είναι η αγορά του. 

10. Η κούνια δεν βολεύει πια για την βραδινή επίσκεψη στην τουαλέτα

Στην ίδια περίπου ηλικία, το παιδί αρχίζει να εκπαιδεύεται για το γιο- γιο. Όταν, λοιπόν, θέλει να πάει τουαλέτα και δεν μπορεί να φύγει εύκολα από της... κούνιας τα σίδερα, το πιθανότερο είναι να έχει αρκετά υγρά ατυχήματα, ειδικά το βράδυ που οι γονείς κοιμούνται και δεν τους έχει φωνάξει. 

Τι γίνεται στην περίπτωση που έχετε κούνια- κρεβάτι

Εκτός από την κλασική κούνια, αρκετοί γονείς προτιμούν την κούνια- κρεβάτι, δηλαδή την κούνια που μετατρέπεται σε κρεβάτι, αφαιρώντας τις πλευρές της. Στα θετικά της συγκαταλέγονται ότι τα παιδιά μπορούν να κοιμηθούν εκεί μέχρι την ηλικία των 5 ετών, ενώ είναι σίγουρα πιο ανθεκτικό από μια απλή κούνια. Αν ανήκετε σ' αυτή την κατηγορία, μπορείτε να αρχίσετε να αφαιρείτε σταδιακά τις πλευρές της κούνιας, μετατρέποντάς την σιγά σιγά σε κρεβάτι. Έτσι, και η μετάβαση θα είναι πιο ομαλή γα το παιδί (όσο και να το ζητάει, δεν παύει να είναι μια αλλαγή) και η ζωή σας θα γίνει πιο... εύκολη. 

v