Ερώτηση:
Καλησπέρα σας. Η ερώτηση που θέλω να κάνω ίσως έχει ξαναγίνει πολλές φορές. Έχω ένα μωρό 2 μηνών περίπου και τελευταία κοιμάται μόνο σε αγκαλιά, είτε στη δίκη μου είτε του μπαμπά του είτε των παππούδων και όχι στο λίκνο της. Ποιο είναι το περιθώριο μέχρι να τη μάθω να κοιμάται μόνη της; Δεν μπορώ να την αφήσω να κλαίει όταν την βάζω και δεν θέλει να κοιμηθεί, μου φαίνεται απάνθρωπο και όσο κι αν έχω προσπαθήσει (ρουτίνα ύπνου, χαμηλά φώτα, να είμαι δίπλα στο λίκνο της και να την χαϊδεύω) δεν πιάνει τίποτα. Δεν είμαι σίγουρη αν έχει κολικούς, αλλά αυτό συμβαίνει κάθε βράδυ. Θα κοιμηθεί για μισή ώρα και μετά ξυπνάει κλαίγοντας και δεν ησυχάζει παρά μόνο με αγκαλιά. Να σας πω επίσης ότι μέχρι 40 ημερών, την θήλαζα αποκλειστικά αλλά το βράδυ ειδικά μπορεί να είναι στο στήθος και δυο ή τρεις ώρες και για να ξεκουράζομαι άρχισα να της δίνω ξένο γάλα για την ώρα μέχρι να κοιμηθούμε. Όλα τα υπόλοιπα γεύματα είναι με δικό μου γάλα. Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.Απάντηση:
Αγαπητή αναγνώστρια,Η βρεφική ηλικία είναι μια μοναδική εμπειρία για τους γονείς, καθώς η παρουσία τους είναι πολύ σημαντική και η κάλυψη των αναγκών του μωρού τους γίνεται προτεραιότητα. Λόγω του ότι κάθε παιδί είναι μοναδικό, η οποιαδήποτε διαφορετική εμπειρία ίσως δεν ταιριάζει απόλυτα στην κάθε περίπτωση. Η σχέση που θα αναπτυχθεί μεταξύ γονέα και βρέφους είναι μοναδική και μέσα σε αυτή τη σχέση καλούνται να βρουν έναν κώδικα επικοινωνίας προκειμένου το βρέφος να αισθάνεται φροντισμένο και η μητέρα ικανοποιημένη. Η αποκωδικοποίηση λοιπόν των μηνυμάτων του παιδιού, είναι ιδιαίτερα απαιτητική, καθώς όσο μικρότερο είναι σε ηλικία, τόσο λιγότερους τρόπους διαθέτει για να εκφράσει αυτό που θέλει. Για παράδειγμα, στη βρεφική ηλικία το κλάμα είναι τρόπος έκφρασης διαφόρων αναγκών. Η μητέρα συνήθως καλείται, μέσω δοκιμών και χρόνου, να καταλάβει τελικά εάν το μωρό της πεινάει, πονάει, νυστάζει, θέλει άλλαγμα ή αγκαλιά. Όσο αυτή η σχέση αναπτύσσεται με την πάροδο του χρόνου, τόσο πιο εύκολα η μητέρα μπορεί να αναγνωρίσει την ανάγκη του μωρού της. Από την άλλη πλευρά, τόσο περισσότερους τρόπους έκφρασης αξιοποιεί το μωρό για να δείξει αυτό που θέλει στη μητέρα του. Επομένως είναι μια σχέση σε εξέλιξη κι όχι στάσιμη.
Σε αυτή την μικρή βρεφική ηλικία καλείστε λοιπόν να ανταποκριθείτε με ευαισθησία στις ανάγκες του μωρού σας, έτσι ώστε να καταφέρετε τελικά να τις κατανοήσετε και να τις προβλέψετε. Η ευαισθησία σας αυτή θα του προσφέρει ανακούφιση από το φόβο, μα κυρίως μια ασφαλή βάση για τη διαμόρφωση του εαυτού του. Η αγκαλιά σας είναι πολύτιμη, καθώς εμπράκτως υποδηλώνει την παρουσία σας. Δώστε την απλόχερα έτσι ώστε εξελικτικά να μπορεί να νιώσει ασφαλής και χωρίς αυτήν.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
