Για την κόρη σας
Αριάδνη: Υπήρξε κόρη του βασιλιά Μίνωα της Κρήτης και το όνομά της συνδέεται με τον μύθο του Θησέα και του Μινώταυρου. Η Αριάδνη προκειμένου να σώσει τον Θησέα του από τον Λαβύρινθο που κατοικούσε ο Μινώταυρος, του έδωσε ένα κουβάρι νήμα (ο μίτος της Αριάδνης). Αφού νίκησε ο Θησέας, φεύγοντας από την Κρήτη πήρε μαζί του την πριγκίπισσα. Στο ταξίδι της επιστροφής, όμως, έκαναν στάση στο νησί της Νάξου όπου ο θεός Διόνυσος ζήτησε την παραμονή της Αριάδνης στο νησί με σκοπό να την παντρευτεί. Έτσι η θνητή Αριάδνη έγινε η αθάνατη σύζυγος ενός θεού.
Έρση: Στην ελληνική μυθολογία η Έρση ήταν μία από τις τρεις κόρες του βασιλιά των Αθηνών Κέκροπα και ιέρεια της θεάς Αθηνάς στην Ακρόπολη. Θεωρείται η προσωποποίηση της πρωινής δροσιάς που πίστευαν ότι χάριζε στους ανθρώπους η Σελήνη. Σ’ έναν μύθο αναφέρεται πως ο θεός Ερμής την ερωτεύτηκε και μαζί απέκτησαν έναν γιο τον Κήρυξ.
Θέτις: Η Θέτις ήταν η αρχηγός των Νηρηίδων και εγγονή του Τιτάνα Ωκεανού. Ο θεός Δίας σαγηνευμένος από την ομορφιά της την προσέγγισε και εκείνη ανταποκρίθηκε. Εξαιτίας μιας προφητείας όμως που ήθελε την Θέτιδα να φέρνει στον κόσμο ένα παιδί πιο δυνατό από τον πατέρα του, ο Δίας φοβήθηκε και την έκανε γυναίκα του θνητού Πηλέα. Αργότερα, η Θέτιδα γέννησε ένα αγόρι που μας είναι γνωστό με το όνομα Αχιλλέας.
Ιλιόνη: Στην ελληνική μυθολογία η Ιλιόνη ήταν η μεγαλύτερη στην ηλικία από τις θυγατέρες του βασιλιά της Τροίας, Πριάμου. Ξέφυγε από τα δεινά του Τρωικού πολέμου, αφού είχε παντρευτεί τον βασιλιά της Θράκης και ζούσε εκεί.
Κλειώ: Η Κλειώ ήταν μία από τις κόρες του Δία και θεωρείται η Μούσα της Ιστορίας. Το όνομά της προέρχεται από την ρίζα κλέω/κλείω που σημαίνει αφηγούμαι. Ήταν υπεύθυνη για να διαφυλάττει τη μνήμη κι όλη τη γνώση που προερχόταν από τις ανακαλύψεις και τις έρευνες του παρελθόντος.
Για τον γιο σας
Αχιλλέας: Ο πιο γενναίος ήρωας της Ιλιάδας του Ομήρου ήταν ο Αχιλλέας. Ήταν γιος του βασιλιά των Μυρμιδόνων στη σημερινή Φθιώτιδα και η μητέρα του ήταν η Νηρηίδα Θέτις. Ήταν άτρωτος και είχε την δύναμη ενός θεού, εκτός από τη φτέρνα του η οποία υπήρξε και η αιτία του χαμού του.
Έκτορας: Ο Έκτορας ήταν ο πιο ανδρειωμένος πολεμιστής των Τρώων και γιος του βασιλιά Πρίαμου. Ενώ αρχικά δεν ενέκρινε τον πόλεμο μεταξύ των Αχαιών και των Τρώων, στην συνέχεια κέρδισε σημαντικές νίκες. Γυναίκα του ήταν η Ανδρομάχη και μαζί είχαν αποκτήσει έναν γιο. Ο διάλογος με την γυναίκα του λίγο πριν φύγει για την μάχη είναι ένα εξαιρετικό δείγμα αφοσίωσης και αγάπης.
Θησέας: Μετά τον Ηρακλή, ο Θησέας ήταν από τους πιο δημοφιλείς ήρωες της ελληνικής μυθολογίας. Υπήρξε ένας από τους καλύτερους βασιλιάδες της Αθήνας. Κατάφερε να ενώσει τους δήμους της Αττικής και διαίρεσε τους πολίτες σε τρεις τάξεις: στους ευγενείς, στους κτηματίες και στους χειρώνακτες, αλλάζοντας τα μέχρι τότε δεδομένα. Ο Θησέας έχει πρωταγωνιστήσει σε πολλούς μύθους, με πιο γνωστό αυτόν του Μινώταυρου.
Ορφέας: Από τους πιο όμορφους μύθους της ελληνικής αρχαιότητας είναι αυτός του Ορφέα και της Ευρυδίκης. Ο Ορφέας με την δύναμη της μουσικής και του τραγουδιού γοήτευε τόσο τα στοιχεία της φύσης, όσο και τους θεούς και τους ανθρώπους. Αγαπούσε την Ευρυδίκη και όταν εκείνη πέθανε την ακολούθησε μέχρι τον κάτω κόσμο απαλύνοντας την καρδιά του Άδη- ο μόνος που τα κατάφερε ποτέ-με τα συγκινητικά του τραγούδια. Ο Άδης συμφώνησε να επιστρέψει την Ευρυδίκη με τον όρο ο Ορφέας να μην την κοιτάξει μέχρι να γυρίσουν στο πάνω κόσμο. Η αγωνία του και η αγάπη του για εκείνη τον έκαναν να αθετήσει την υπόσχεσή του και έτσι η Ευρυδίκη χάθηκε για πάντα.
Πάρις: Ο Πάρις ήταν ο άνδρας που απήγαγε την Ωραία Ελένη, προκαλώντας έτσι τον Τρωικό Πόλεμο. Προς το τέλος του πολέμου ήταν αυτός που σκότωσε τον μεγάλο Αχιλλέα με την βοήθεια του θεού Απόλλωνα. Πριν γίνουν όλα αυτά όμως, περνούσε την ώρα του βάζοντας τους ταύρους να μάχονται μεταξύ τους. Κάποιος άρχισε να νικά τους άλλους συνεχώς και ο Πάρις άρχισε να τον βάζει να αγωνίζεται ενάντια στους κορυφαίους ταύρους άλλων κτηνοτρόφων. Αφού νικούσε και αυτούς, ο Πάρις προσέφερε ένα χρυσό στέμμα σε όποιο ταύρο μπορούσε να νικήσει τον «πρωταθλητή» του. Ο θεός Άρης απάντησε στην πρόκληση μεταμορφωμένος σε ταύρο και νικώντας εύκολα. Τότε ο Πάρης έδωσε ο ίδιος το στέμμα στον θεό χωρίς κανένα δισταγμό. Αυτή η τιμιότητα στην κρίση παρακίνησε τους ολύμπιους θεούς να τον βάλουν τον Πάρη ως κριτή του θεϊκού διαγωνισμού ανάμεσα στην Ήρα, την Αθηνά και την Αφροδίτη για το ποια είναι η ομορφότερη.
