Ένα ευχαριστώ στη μαμά μου που με μεγάλωσε μόνη της και με έκανε τόσο δυνατή

Ένα ευχαριστώ στη μαμά μου που με μεγάλωσε μόνη της και με έκανε τόσο δυνατή

«Άσε με να γίνω ο βράχος σου - να σου δείξω πόσο δυνατή με έκανες»: αυτά είναι τα συγκινητικά λόγια μιας κόρης προς την μαμά της που την μεγάλωσε μόνη της. Ένα κείμενο αφιερωμένο σε κάθε γυναίκα που μεγαλώνει μόνη της το παιδί της και είναι και μάνα και πατέρας μαζί.

«Κάθε παιδί αξίζει να μεγαλώνει και με τους δυο του γονείς. Ίσως οι μαμάδες να κουβαλούν ένα παραπάνω βάρος όσον αφορά τα παιδιά-στην δική μου περίπτωση όμως είχες επωμιστεί όλες τις ευθύνες πάνω σου. Ήσουν και πατέρας και μάνα και φρόντισες να μην μου λείψει ποτέ τίποτα.

Μαμά, χάρη σε σένα ποτέ δεν ένιωσα μόνη επειδή δεν είχα μπαμπά. Μου έδωσες διπλή αγάπη και γι΄αυτό θέλω να σε ευχαριστήσω. Έκανες τόσα πολλά για μένα που, ότι και να πω είναι λίγο.

Σ’ ευχαριστώ.

Μου κράτησες το χέρι μέχρι να σταθώ στα δυο μου πόδια και με προστάτευσες απ’ όλη την ασχήμια του κόσμου. Κάθε φορά που κάποιος με πρόσβαλλε ή μου έλεγε ότι δεν έχω μπαμπά εσύ ήσουν εκεί για να σκουπίζεις τα δάκρυά μου-για να μου υπενθυμίζεις ότι αξίζω και ότι δεν φταίω που με μεγαλώνεις μόνη σου. Από μικρή θυμάμαι να μου λες πόσο ξεχωριστή είμαι και το κυριότερο, πόσο πολύ μ’ αγαπάς.

Είμαι μεγάλη πλέον και κρατάω σαν φυλαχτό όλα όσα μου δίδαξες. Και κάποια πράγματα που δεν καταλάβαινα στο παρελθόν λόγω ηλικίας και αφέλειας, τώρα τα καταλαβαίνω.

Όταν θεωρούσα ότι δεν άξιζα, όταν δεν με αγαπούσα - ήσουν εκεί για να με αγαπήσεις. Μου άφησες χώρο και χρόνο για να γίνω ο άνθρωπος που είμαι σήμερα. Ποτέ δεν χλεύασες τα όνειρά μου, ούτε μου είπες ότι δεν θα τα καταφέρω. Το αντίθετο μάλιστα! Με έκανες να πιστεύω ότι είμαι ικανή για τα πάντα. Θα σου είμαι πάντα ευγνώμων γι’ αυτό.

Μαμά, σε ευχαριστώ που με άντεξες στην εφηβεία μου. Ξέρω πόσο δύσκολη ήμουν και πόσο δύσκολη σου έκανα την καθημερινότητα. Αντί να μου φωνάζεις μου έδειχνες έμπρακτα ότι δεν είμαι μόνη μου. Και όταν σου έλεγα πάνω στα νεύρα μου ότι θα προτιμούσα να μην είχα γεννηθεί, εσύ μου έλεγες ότι είμαι η μεγαλύτερη ευλογία στη ζωή σου. Πόσο υπέροχη είσαι…

Πόσο χαζομαμά είσαι… Φουσκώνεις από περηφάνια ακόμα και με το πιο μικρό κατόρθωμά μου. Πανηγυρίζεις και λες σε όλους ''αυτή είναι η κόρη μου''. Είσαι η μεγαλύτερη θαυμάστρια μου και σε λατρεύω.

Μαμά, είμαι και εγώ… μαμά τώρα. Καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώνεις παιδιά - παρόλο που έχω τον άντρα μου δίπλα μου. Δεν μπορώ καν να διανοηθώ πώς ήταν για σένα. Θυσίασες τόσα πολλά για μένα - την καριέρα σου και την προσωπική σου ζωή.

Έδωσες το 120% του εαυτού σου για να γίνω ευτυχισμένη και το πέτυχες. Ακόμα και στις ''σκοτεινές'' στιγμές της ζωής μου, είχες τον τρόπο σου για να με συνεφέρεις.

Εκτός από τα λόγια σου όμως σ’ ευχαριστώ και για την σιωπή σου, γιατί και αυτή με δίδαξε πολλά.  Ήξερες πάντα τι έκρυβε η καρδιά μου… Σεβάστηκες την ιδιωτικότητά μου και την μοναξιά όπως κανείς άλλος.

Μαμά, έκανες πολλά! Σειρά μου τώρα… Μεγαλώνεις και επιτέλους ήρθε η στιγμή να σου δώσω διπλά και τριπλά όλα όσα μου έδωσες. Άσε με να γίνω ο βράχος σου - να σου δείξω πόσο δυνατή με έκανες.

Άφησε με να σε φροντίσω, όπως με φρόντισες. Να σου δείξω πώς είμαι ο άνθρωπος που μπορείς να στηρίζεσαι στα δύσκολα.  Αλλά και ο άνθρωπος που θα σε κάνει παρέα στις μοναξιές σου.

Σ’ αγαπώ μαμά.

Σε ευχαριστώ.»

Πηγή: herway.net

 

v