«Κανείς δεν φροντίζει το παιδί καλύτερα από την μητέρα του»

«Κανείς δεν φροντίζει το παιδί καλύτερα από την μητέρα του»

Οι δύο κορυφαίοι ψυχίατροι, Καρλ Γιούνγκ και Ερικ Έρικσον, ανέλυσαν το πώς διαμορφώνεται η προσωπικότητα του παιδιού από τους γονείς του και τα συμπεράσματά τους μοιάζουν να επιβεβαιώνονται και στην πράξη, αφού κατέληξαν πως χρειάζεται η συμμετοχή και των δύο γονιών για να μεγαλώσει το παιδί σωστά.

Μάλιστα, μας είπαν πως «το έξω είναι ο πατέρας και το μέσα η μητέρα» και πως η καλή συνεργασία τους θα οδηγήσει σε έναν υπεύθυνο, ανεξάρτητο και λειτουργικό ενήλικα.

«Το έξω είναι ο πατέρας, το μέσα η μητέρα»

Τι σημαίνει, όμως η θεωρία του Καρλ Γιουνγκ; Για να το καταλάβουμε καλύτερα, ο κορυφαίος ψυχίατρος μας περιγράφει την γονεική διαδικασία με το παράδειγμα της φωλιάς:

Η φωλιά των πουλιών αποτελείται από δύο μέρη:

  • Το έξω στρώμα είναι σκληρό, συμπαγές, δομημένο από πιο σκληρά υλικά, κομμάτια ξύλο, πετρούλες, λάσπη κλπ., που επιτρέπει στη φωλιά να αντέχει στις καιρικές συνθήκες, να είναι στερεή και ασφαλής.
  • Το εσωτερικό στρώμα είναι πιο μαλακό, φτιαγμένο από πούπουλα κι άλλα μαλακά υλικά. Είναι το μητρικό πλαίσιο.

Το έξω είναι ο πατέρας, το μέσα η μητέρα.

Η μητέρα κληροδοτεί τον εσωτερικό κόσμο του παιδιού…

Με λίγα λόγια, η μητέρα είναι αυτή που μεγαλώνει και φροντίζει το παιδί. Αρχικά το προστατεύει μέσα στη μήτρα της από τις απαιτήσεις και τις ιδιαιτερότητες του έξω κόσμου. Έπειτα, αφού γεννήσει και μέχρι το παιδί να αυτονομηθεί, χρειάζεται την φροντίδα της μητέρας του και, μέσα από αυτή την διαδικασία, το παιδί διαμορφώνει τον εσωτερικό του κόσμο με τη βοήθεια της μητέρας του: τις ευαισθησίες, την ενσυναίσθηση, την υπευθυνότητα, την ευγένεια ή την τρυφερότητα που θα διαθέτει ως ενήλικας.

… και ο πατέρας το κέλυφος που το προστατεύει

Σε αυτό το σημείο, έρχεται ο ρόλος του πατέρα που,μέσα από την καλή συζυγική σχέση, βοηθάει το παιδί να χαλαρώσει τους δεσμούς του με την μητέρα, να αναπτύξει την αυτοεκτίμησή του, την εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του αλλά και να αυτονομηθεί από την μητέρα του.

Ο ρόλος του είναι εξαιρετικά σημαντικός αφού είναι αυτός που συμβάλλει ώστε το παιδί να γίνει ανεξάρτητο κι ευτυχισμένο, απολαμβάνοντας όλα τα εφόδια που πήρε από την μητέρα του ως παιδί. «Εκ φύσεως» μας λέει ο Γιουνγκ «οι μαμάδες προστατεύουν και οι μπαμπάδες σπρώχνουν τα παιδιά στα όριά τους».



Το υγιές είναι να μεγαλώνει το παιδί και με τις δύο αυτές προσεγγίσεις

Ο γάμος αυτών των δύο αρχών επιφέρει την ισορροπία και την αρμονία. Σύμφωνα μ ετον Καρλ Γιουνγκ, «ένα μόνο από τα δύο αυτά γονικά πρότυπα μπορεί να αποβεί επικίνδυνο, γιατί ο ένας γονιός θα παροτρύνει το παιδί να αναλάβει ρίσκα χωρίς συχνά να υπολογίσει τα επακόλουθα, ενώ ο άλλος τείνει να περιορίζει τις επιχειρήσεις του παιδιού, χωρίς αυτό να βοηθά έτσι το παιδί να γίνει θαρραλέο, να χτίσει αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στον εαυτό του».

v