Ο μπαμπάς και η μαμά αγαπιούνται ακόμα και όταν τσακώνονται

Ο μπαμπάς και η μαμά αγαπιούνται ακόμα και όταν τσακώνονται

Δυστυχώς είναι αναπόφευκτο να διαφωνούμε μερικές φορές με τον άνθρωπό μας μπροστά στα παιδιά. Οι τύψεις που νιώθουμε μετά ωστόσο είναι αφόρητες.Γιατί δεν υπάρχει γονιός που να μην ανησυχεί για το τι μπορεί να προκαλέσει η εικόνα μιας εξαγριωμένης μαμάς και ενός θυμωμένου μπαμπά στον ψυχισμό του παιδιού τους!

Παρόλο που οι παιδοψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι οι υγιείς διαφωνίες ενός ζευγαριού μπροστά στα παιδιάς τους δεν τα βλάπτουν, οι ενοχές και η ανησυχία μας παραμένουν το ίδιο έντονες.

Τι πρέπει να κάνουμε, λοιπόν, όταν βρισκόμαστε σ’ αυτή τη δυσάρεστη θέση;

Οι διαφωνίες είναι φυσιολογικό κομμάτι των ανθρώπινων σχέσεων και τα παιδιά μπορούν να αποκομίσουν πολύτιμα μαθήματα ζωής, όταν βλέπουν τους γονείς τους να διατυπώνουν διαφορετικές απόψεις. Ωστόσο, πρέπει να καταστήσουμε σαφές ένα πράγμα: η μαμά και ο μπαμπάς αγαπιούνται, ακόμη και όταν τσακώνονται!

Και αυτό θα το πετύχουμε προσέχοντας τα παρακάτω:

Δεν μπαίνουμε στην ουσία του καυγά…

…μέχρι να βρεθούμε σε χώρο που δεν μας ακούνε τα παιδιά. Δεν είναι κακό να δείξουμε τη δυσαρέσκειά μας ή ακόμα και να δηλώσουμε ότι διαφωνούμε μεταξύ μας μπροστά στα παιδιά. Η αυτοσυγκράτηση όμως είναι μεγάλο προσόν και καλό είναι να την εφαρμόζουμε είτε είναι μπροστά τα παιδιά μας, είτε όχι. Ηρεμήστε, λοιπόν και διαπραγματευτείτε τις θέσεις σας. Με λίγα λόγια κάντε ένα «τάιμ άουτ».

Έτσι δείχνουμε στα παιδιά ότι οι μεγάλοι δεν είναι υποχρεωμένοι να καταπιέζουν τα συναισθήματά τους ή να συμφωνούν στα πάντα μεταξύ τους και ότι οι έντονοι καυγάδες δεν οδηγούν σε λύσεις.

Δεν μιλάμε υποτιμητικά ο ένας στον άλλον

Τα υποτιμητικά σχόλια που μπορεί να κάνουμε ο ένας στον άλλον εξαιτίας της συναισθηματικής μας φόρτισης πληγώνουν το παιδί εξίσου με τις φωνές. Ένα παιδί δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι αυτά τα λόγια είναι της «στιγμής» και δεν τα εννοούμε. Αντίθετα, αυτό που εκλαμβάνει είναι ότι υπάρχει έλλειψη σεβασμού και εκτίμησης στη σχέση των γονιών του.

Μπροστά στο παιδί λοιπόν καλό είναι να συγκρατούμε τα νεύρα μας και να μη λέμε πράγματα για τα οποία θα μετανιώσουμε αργότερα. Εξάλλου υπάρχουν τρόποι
να εκφράσουμε την δυσαρέσκειά μας χωρίς να πληγώσουμε κανέναν.

Έτσι, δημιουργούμε ένα μοντέλο σχέσης που το παιδί θα μπορέσει αργότερα να μιμηθεί. Θα μάθει να ακούει, να εκφράζει όσα το ενοχλούν και ταυτόχρονα να σέβεται και να λύνει αποτελεσματικά τα προβλήματά του.



Δεν ακυρώνουμε ο ένας τον άλλον

Είναι φυσιολογικό να διαφωνούμε για την διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Ωστόσο, όταν αυτό γίνεται μπροστά τους μπορεί να μας κοστίσουν τη σχέση που έχουμε καλλιεργήσει μαζί τους. Και αυτό διότι δίνεται η εντύπωση ότι οι γονείς του βρίσκονται σε δυο αντίπαλα στρατόπεδα- ενώ θα έπρεπε να είναι στην ίδια ομάδα.

Πρέπει να δημιουργήσουμε ένα κοινό μέτωπο και να είμαστε ο ένας στο πλευρό του άλλου ακόμη και αν διαφωνούμε. Έτσι όταν θα έρθει η στιγμή να μπουν κάποια όρια ή να τεθεί ένας νέος κανόνας στο παιδί, εκείνο θα μας ακολουθήσει χωρίς να μπερδευτεί από τις διαφορετικές μας αντιδράσεις.

Οτιδήποτε άλλο μπορεί να συζητηθεί αργότερα και κεκλεισμένων των θυρών.

Εν κατακλείδι

Σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα το μέρος που λαμβάνει χώρα ο τσακωμός το μοναδικό πράγμα που πρέπει να κάνετε αν βρεθείτε σ’ αυτή την δύσκολη θέση είναι να καταστήσετε σαφές στα παιδιά ότι η μαμά και ο μπαμπάς αγαπιούνται ακόμα και όταν τσακώνονται.

 

v