Αν είσαι μαμά και το βράδυ δεν λιποθυμάς από κούραση, κάτι δεν κάνεις σωστά..

Αν είσαι μαμά και το βράδυ δεν λιποθυμάς από κούραση, κάτι δεν κάνεις σωστά..

Πριν γίνω μαμά, έβλεπα τους υπόλοιπους γονείς να τρέχουν όλη μέρα και το βράδυ να λιποθυμούν από την κούραση κι αναρωτιόμουν τι κάνουν λάθος! Σκεφτόμουν, μάλιστα, πως όταν θα γίνω γονιός θα τα έχω όλα υπό έλεγχο, θα βγαίνω μ ε τις φίλες μου, το βλέπω ταινίες, θα διαβάζω τα βιβλία μου και γενικά θα διαφέρω από τους υπόλοιπους γονείς.

Λίγα χρόνια μετά, με ένα (μόνο!) παιδί και μια δουλειά, όχι μόνο αναθεώρησα αλλά κατέληξα και στο συμπέρασμα πως αν το βράδυ δεν λιποθυμάς από κούραση, κάτι δεν κάνεις σωστά..

Το πρωινό άγχος!

Πάει πια ο καιρός που σηκωνόσουν από το κρεβάτι με την ησυχία σου, έφτιαχνες τον καφέ σου, έκανες μπάνιο και ετοιμαζόσουν με το πάσο σου για τη δουλειά. Πλέον, ξυπνάς δυο ώρες νωρίτερα για να ντυθείς (μακιγιάζ και μαλλιά στο αυτοκίνητο!), να φτιάξεις πρωινό, να ξυπνήσεις τα παιδιά, να τα ντύσεις, να τα πιέσεις να ετοιμαστούν στην ώρα τους και να ξεκινήσετε για το σχολείο.

Στο σπίτι επικρατεί μια μικρή τρέλα αφού τα μικρά σου δυσκολεύονται να ακολουθήσουν τους πιεστικούς ρυθμούς του πρωινού, με αποτέλεσμα να φεύγεις απ’ το σπίτι μέσα στο άγχος: θα προλάβουμε το κουδούνι του σχολείου ή πάλι θα αργήσουμε;

Στη δουλειά πρέπει να τα κάνεις όλα γρήγορα

Η εργαζόμενη μαμά δεν έχει την παραμικρή σχέση με την γυναίκα που ήταν πριν. Πλέον δεν έχει την πολυτέλεια να κάνει τη δουλειά της με κανονικούς και χαλαρούς ρυθμούς. Όλα πρέπει να γίνουν γρήγορα και σωστά, ώστε να μπορέσει να φύγει στην ώρα της χωρίς να κάνει κάποιο λάθος που θα της κοστίσει.

Επιπρόσθετα, παράλληλα με τη δουλειά σκέφτεται αν τα παιδιά έφαγαν, αν σχόλασαν, αν έγραψαν καλά στο τεστ, αν τσακώθηκαν, αν χτύπησαν, αν, αν, αν… κι αυτό είναι αναπόφευκτο, δεν το ελέγχεις! Απλά μαθαίνεις να ζεις με τη σκέψη των παιδιών μόνιμα καρφωμένη στο πίσω μέρος του μυαλού σου, ενώ παράλληλα συντάσεις σημαντικά έγγραφα στο γραφείο.

Έπειτα, σε περιμένουν οι δουλειές στο σπίτι

Σχολάς αλλά η κούραση δεν σταματά εδώ όπως παλιά! Αντί να πας για ένα χαλαρωτικό ποτό ή για τον μεσημεριανό σου ύπνο όπως συνήθιζες, επιστρέφεις σπίτι για να συνεχίσεις: μαγείρεμα, λάντζα, ξεσκόνισμα, παιδικά δωμάτια, στρώσιμο κρεβατιών, πλυντήρια, κτλ. Η λίστα είναι μακριά και με μεγάλη ποικιλία!

Εξωσχολικές δραστηριότητες και διάβασμα των παιδιών

Και φυσικά, η μέρα έχει και συνέχεια! Γίνεσαι σοφέρ για να προλάβεις όλες τις εξωσχολικές δραστηριότητες των παιδιών, ενώ αγωνιάς και για το διάβασμά τους: έχουν πολλά; Θα προλάβουμε να διαβάσουμε; Θα μου βγάλουν πάλι το λάδι μέχρι να συγκεντρωθούν; Συνήθως είσαι τυχερή αν προλάβεις να βάλεις μια μπουκιά στο στόμα σου πριν συνεχίσεις με τον μαραθώνιο των δραστηριοτήτων ενώ το άγχος κάνει μονίμως την καρδιά σου να χτυπάει δυνατά.

Και τελικά, ώρα να τα βάλεις για ύπνο…

Η ώρα που βάζεις για ύπνο τα παιδιά είναι η καλύτερη απ’ όλες. Είναι η στιγμή που χαλαρώνετε όλοι μαζί, διαβάζετε το παραμύθι σας, μοιράζεστε τα νέα σας, ανταλλάσσετε φιλιά και αγκαλιές. Τι γίνεται όμως πρίν φτάσετε σ’ αυτή την ειδυλλιακή στιγμή;

Όσοι έχετε παιδιά γνωρίζετε καλύτερα από μένα: παίρνεις το ρολόι αγκαλιά και αρχίζεις τις εντολές. «Φάε το φαγητό σου», «πλύνε τα δόντια σου», «δεν είναι ώρα για παιχνίδι!»,  «ακόμα να βάλεις πιτζάμες;», «άντε βρε μωρό μου, πέρασε η ώρα, δεν θα σηκώνεσαι πάλι το πρωί!». Αν αυτά δεν πιάσουν, αρχίζεις τις απειλές: «Αν δεν είστε σε 10 λεπτά στο κρεβάτι σας, δεν έχει παραμύθι!».

Αν το βράδυ δεν λιποθυμάς από κούραση, κάτι δεν κάνεις σωστά..

Με τα πολλά η ώρα έχει πάει δέκα και μοιάζεις πιο κουρασμένη απ’ τα παιδιά! Το μόνο που ονειρεύεσαι είναι να τελειώσεις τις δουλειές, να πεις δυο κουβέντες με τον άνθρωπό σου (συνήθως τα διαδικαστικά της επόμενης μέρας) και να ξαπλώσεις στο κρεβάτι σου. Έπειτα, απλά λιποθυμάς….

Κι όσο το σκέφτομαι, καταλήγω πως δεν γίνεται αλλιώς αν έχεις μικρά παιδιά. Δεν μπορείς να κάνεις εκπτώσεις, ούτε υπάρχουν περιθώρια! Αν το βράδυ δεν είσαι πτώμα από την κούραση, κάτι έχεις ξεχάσει ή κάτι δεν έκανες καλά! Γιατί το να είσαι μαμά είναι μια υπέροχη και μαγική «δουλειά», που απαιτεί όλη σου την ενέργεια. Κι αυτό το λέω εγώ που έχω ένα παιδί – φαντάζομαι πόσο πιο κουραστική είναι η πραγματικότητα όσων έχουν 2, 3 ή 4 παιδιά!

v