«Είναι πολλές οι υποχρεώσεις, Άρη...»
Όπως ο Καλογήρου, στην ταινία «Λόλα» υποκύπτει στις κομπίνες που του προτείνουν λόγω χρημάτων, και λέει στον Νίκο Κούρκουλο πως θα τον χτυπήσει γιατί «είναι πολλά τα λεφτά, Άρη», έτσι και οι μαμάδες υποκύπτουν στην κούραση και την εξάντληση επειδή «είναι πολλές οι υποχρεώσεις, Άρη!».
Όσο κι αν προσπαθήσετε να μας πείσετε (ή όσο κι αν προσπαθούμε να πείσουμε τον εαυτό μας) ότι μπορούμε να ξεκλέψουμε μία ώρα την ημέρα για γυμναστική ή μια μέρα την εβδομάδα για να την περάσουμε με φίλους μας, δεν γίνεται! Αυτοί που δεν μας καταλαβαίνουν, μάλλον δεν έχουν ζήσει μία καθημερινότητα με δυο παιδιά, δουλειά, μαγείρεμα, δραστηριότητες, σχολείο και μόλις 24 ώρες για να τα προλάβουν όλα...
«Όχι άλλη κούραση!»
«Όχι άλλο κάρβουνο φώναζε ο Κούρκουλος στην θρυλική σκηνή της ταινίας «Ορατότης Μηδέν», «όχι άλλη κούραση!» φωνάζουμε εμείς καθημερινά.
Γιατί ακόμα κι αν περισσεύει χρόνος στο τέλος της ημέρας, σίγουρα δεν επαρκεί η ενέργειά μας! Η κούραση μίας μαμάς με μικρά παιδιά δεν τελειώνει, ούτε έχει διαλείμματα. Η κούραση μόνο αθροίζεται - πολλαπλασιάζεται κι αυξάνεται με γεωμετρικούς ρυθμούς.
Στο τέλος κάθε μέρας, λοιπόν, ακόμα κι αν προσπαθήσεις να ντυθείς για να βγεις ή ξαπλώσεις στον καναπέ για να δεις μία ταινία, το πιο πιθανό είναι πως θα τα παρατήσεις όλα στη μέση... Στην πρώτη περίπτωση θα το μετανιώσεις μόλις ακουμπήσεις το χέρι στο πόμολο της πόρτας και θα κάνεις μεταβολή προς το κρεβάτι, ενώ στη δεύτερη θα κλείσεις τα μάτια και θα κοιμηθείς πριν καν εμφανιστεί ο πρωταγωνιστής της ταινίας.
«Αμάρτησα για το παιδί μου»
Μια που πιάσαμε τις ρετρό ελληνικές ταινίες, ο συγκεκριμένος τίτλος μας ταιριάζει γάντι! Εμείς οι μαμάδες, βλέπετε, έχουμε μία συνήθεια: βάζουμε πάντα τους άλλους (και πρώτα απ' όλα τα παιδιά μας) πάνω από εμάς. Μία συνήθεια που ίσως θα ήταν καλό να αλλάξει. Ή μπορεί και όχι...
Λόγω αυτής της συνήθειας, λοιπόν, ακόμα κι όταν το σώμα και το πνεύμα συνεργάζονται και είναι στοιχειωδώς ξεκούραστα, προτιμάμε να κάνουμε κάτι που ευχαριστεί τα παιδιά και την οικογένειά μας. Γιατί; Επειδή είμαστε μαμάδες - και οι μαμάδες έχουν προγραμματιστεί να λειτουργούν έτσι!
«Κάντο όπως η μαμά σου»
Παραφράζοντας τον τίτλο της κομεντί «Κάν το όπως ο Μπέκαμ» που χτυπά κοινωνικά και φυλετικά στερεότυπα, εμείς λέμε «Κάντο όπως η μαμά σου» κι αφήνουμε τα στερεότυπα στη θέση τους. Η μαμά μας λειτουργούσε με αυτοθυσία, κι έτσι έχει προγραμματίσει κι εμάς.
Δεν ξέρω αν είναι σωστό ή λάθος. Ενδεχομένως να είναι το μεγαλύτερο σφάλμα μας και να' χουν δίκιο όλοι αυτοί που μας κατηγορούν για παραμέληση τους εαυτού μας. Ωστόσο, θέλει πολύ μεγάλη προσπάθεια και δύναμη να σπάσεις τα στερεότυπα και να γίνεις κάποια άλλη.
Η απάντησή μου, λοιπόν, σε όλους αυτούς που επιμένουν, είναι η εξής: η χαρά και η ολοκλήρωση που νιώθει μια μαμά όταν βλέπει τα παιδιά τους να γελούν ευτυχισμένα, δεν συγκρίνεται με καμία άλλη. Από εκεί αντλούμε δύναμη, και τελικά αυτό είναι η πυξίδα μας για να μην χανόμαστε στα θολά μονοπάτια της μητρότητας.
