Το κόλπο που σκαρφίστηκα το ονομάσαμε «παρασκευιάτικο πάρτι» και ήταν μία ύστατη προσπάθεια να φέρουμε τα δύο θηριάκια μας πιο κοντά. Το σκεπτικό μας ήταν να τα βοηθήσουμε να συνεργαστούν και να περάσουν καλά μαζί, ώστε να εκτιμήσουν το ένα το άλλο και να μάθουν να λύνουν τις διαφορές τους ειρηνικά. Σταδιακά, έγινε κάτι σαν οικογενειακή παράδοση που την απολαμβάνουμε όλοι και βασίζεται σε 4 απλούς (και διασκεδαστικούς!) κανόνες:
Ξεχνάμε το ρολόι
Κάθε Παρασκευή, τους δίνουμε το ελεύθερο να κοιμούνται ότι ώρα θέλουν, χωρίς να τα πιέζουμε. Ξεχνάμε τη φράση «ώρα για ύπνο» και τα αφήνουμε να ευχαριστηθούν τη μέρα μέχρι να πάνε στα κρεβάτια τους από μόνα τους. Το καλό είναι πως το όριο ξεπερνιέται σπάνια, αφού είναι αρκετά κουρασμένα από την δύσκολη εβδομάδα που έχει προηγηθεί. Έτσι, το αργότερο δέκα και μισή έχουν πέσει ξερά στον καναπέ.
Φτιάχνουμε λιχουδιές
Ο επόμενος κανόνας είναι πως, κάθε Παρασκευή απόγευμα, τρώμε μόνο νόστιμα σνακ. Μαζευόμαστε όλοι μαζί στην κουζίνα και ο καθένας αναλαμβάνει να φτιάξει από μία λιχουδιά. Ωστόσο, αν και «το ρίχνουμε έξω», δεν ξεχνάμε ποτέ πως τα παιδιά μας πρέπει να τρέφονται σωστά. Γι' αυτό επιλέγουμε πάντα σπιτικά και λαχταριστά σνακ που ετοιμάζονται γρήγορα για να μην χάνουμε χρόνο, αφού τα αγόρια μας τα περιμένουν πάντα πώς και πώς!
Ο μπαμπάς ετοιμάζει τα ποπ κορν και τα τοστάκια και τα αγόρια βάζουν στο ταψί τα αγαπημένα τους Σπιτικά Τρίγωνα με φέτα και κατίκι Δομοκού από τη Χρυσή Ζύμη που, κυριολεκτικά, τα λατρεύουν! Για επιδόρπιο, επιλέγουν πάντα Croissants, πάλι από τη Χρυσή Ζύμη: Croissants βουτύρου ο μικρός και Croissants βουτύρου με λαχταριστή πραλίνα φουντουκιού ο μεγάλος. Είναι απίστευτο το πόσο όμορφα συνεργάζονται και το πόσο δεμένα και αγαπημένα μοιάζουν όταν μαγειρεύουν παρέα! Μόλις ελευθερωθεί η κουζίνα, θα ψήσω και μερικά Croissants βουτύρου με τυρί κρέμα και γαλοπούλα. Τα δικά μου αγαπημένα!
Παίζουμε τα αγαπημένα τους επιτραπέζια
Η νέα μας οικογενειακή παράδοση λέει πως απόγευμα Παρασκευής χωρίς επιτραπέζια δεν γίνεται! Μαζευόμαστε γύρω από το τραπέζι της κουζίνας, παίρνουμε μαζί τις λιχουδιές που φτιάξαμε, και παίζουμε μέχρι τελικής πτώσης. Μάλιστα, φροντίζουμε πάντα να χωριζόμαστε σε δύο ομάδες, μικροί και μεγάλοι, ώστε να μάθουν να συνεργάζονται ως καλοί σύμμαχοι αντί να τρώγονται και να μαλώνουν. Στην αρχή δυσκολεύτηκαν, αλλά σιγά σιγά έμαθαν να καταστρώνουν παρέα στρατηγικές, να βοηθούν ο ένας τον άλλον και να πανηγυρίζουν αγκαλιά κάθε φορά που μας κερδίζουν. Η μεταμόρφωσή τους είναι πραγματικά εντυπωσιακή!
