Η παρακάτω μαμά, έθεσε τον προβληματισμό της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, περιγράφοντας τη κατάσταση που ζει τα τελευταία δύο χρόνια με τα παιδιά της γειτόνισσάς της:
Ζω με τον άντρα μου και τα δύο παιδιά μας σε ένα ήσυχο προάστιο εδώ και πέντε χρόνια. Πό τότε που μετακομίσαμε, είμαστε η μόνη οικογένεια στην περιοχή. Οι υπόλοιποι κάτοικοι είναι είτε νεαρά ζευγάρια χωρίς παιδιά, είτε ηλικιωμένοι και πάντα θέλαμε να έρθει κι άλλη μία οικογένεια στη γειτονιά μας για να έχουμε παρέα.
Πριν περίπου έναν χρόνο, το θαύμα έγινε! Ακριβως δίπλα μας μετακόμισε μία μαμά με τον άντρα της και τα δύο τους παιδιά που έχουν πάνω κάτω την ίδια ηλικία με τα δικά μας.
Στην αρχή ενθουσιαστήκαμε! Τα παιδιά έπαιζαν μαζί για λίγες ώρες την εβδομάδα (κυρίως τα Σαββατοκύριακα) ενώ μόλις πηγαινοερχόντουσαν παρέα στο σχολείο. Εκτός από τα παιδιά, όμως, είχαμε κι εμείς επιτέλους κοντά μας δύο ανθρώπους της ηλικίας μας, με τα ίδια ενδιαφέροντα, να κουβεντιάσουμε. Ωστόσο, η κατάσταση άρχισε να ξεφεύγει με τον καιρό.
Πάνε κιόλας δύο χρόνια που οι γείτονές μας μένουν δίπλα μας και σταδιακά, χωρίς να καταλάβω πώς έγινε, καταλλήξαμε να έχουμε στο σπίτι μας τα παιδιά της γειτόνισσας όλη μέρα! Μετά το σχολείο έρχονται σε μας για φαγητό, διαβάζουν όλα μαζί και μετά παίζουν όλη μέρα. Μάλιστα, έρχεται πολύ συχνά και η γειτόνισσά μας και κάθεται μαζί μας.
Εννοείται πως δεν έχω πρόβλημα με τα γειτονάκι μας, αλλά μου έχει λείψει η οικογένειά μου! Μου έχει λείψει να περνάω χρόνο με τα παιδιά μου, να κυκλοφορώ στο σπίτι μου όπως θέλω, ή ακόμα ακόμα να κάθομαι στον καναπέ μου για να ξεκουραστώ χωρίς να έχω συνέχεια το νου μου στα ξένα παιδιά.
Νιώθω άσχημα που το λέω, αλλά θέλω να ξεφορτωθώ τα παιδιά της γειτόνισσας και δεν ξέρω πώς να το κάνω!».
Εσείς τί θα κάνατε στη θέση της;
Πηγή: kidspot.com.au
