Κάτι νέο κάθε μέρα
Από ένα σημείο κι έπειτα, όταν «πρωτοξεπετάγονται» κάπου λίγο πριν ή μετά τα 2 χρόνια, τα νήπια κρύβουν μια καινούργια έκπληξη κάθε μέρα. Μια καινούργια λεξούλα ή φράση, μια καινούργια δεξιότητα, μια καινούργια τσαχπινιά που σε τρελαίνει και θέλεις να παγώσεις το χρόνο για να μην την ξεχάσεις ποτέ. Είναι μια περίοδος μαγική που βλέπεις το παιδί σου να μετατρέπεται από μωρό σε ένα κανονικό μικρό ανθρωπάκι.
Μάχη για ανεξαρτησία
Εκτός από μαγική, είναι και η περίοδος που το παιδί δίνει την πρώτη του ασυνείδητη μάχη για ανεξαρτησία, ζητά να κάνει όλο και περισσότερα πράγματα μόνο του και αγωνίζεται να μιμηθεί όσα «μεγαλίστικα» βλέπει να κάνουμε εμείς. Όπως είναι φυσικό, αυτό έχει ως αποτέλεσμα να βιώνουμε τις πρώτες έντονες συγκρούσεις με το σπλάχνο μας, που δεν φαίνεται να παίρνει από λόγια και γίνεται όλο και πιο απαιτητικό.
Συνειδητή αγάπη
Παράλληλα, τα 2χρονά μας γίνονται όλο και πιο τρυφερά μαζί μας και εκδηλώνουν όλο και πιο συνειδητά την αγάπη τους για εμάς με φιλιά, αγκαλιές και γλυκόλογα. Μετά το πρώτο τους χαμόγελο που, ειδικά για τη μαμά, σηματοδοτεί την ενδυνάμωση του δεσμού τους μαζί μας, αυτή είναι η περίοδος που δενόμαστε κάθε μέρα όλο και πιο πολύ και αλληλοεπιδρούμε με όλο και περισσότερους τρόπους.
Βαθύτερη επικοινωνία
Συνεπώς, αρχίζουμε να επικοινωνούμε με το παιδί μας καλύτερα και βαθύτερα, να το καταλαβαίνουμε, αλλά να μας καταλαβαίνει κιόλας – π.χ. να μας αγκαλιάζει όταν μας βλεπει στεναχωρημένους. Έτσι, εμείς γινόμαστε μάρτυρες ενώ χτίζει μέρα με τη μέρα την προσωπικότητά του και εκείνο αναπτύσσει λίγο λίγο την ενσυναίσθησή του, γίνεται ένα κανονικό κοινωνικό ον.
Πείσμα και αντίδραση
Προσωπικότητα, βέβαια, σημαίνει δική του βούληση και άποψη, κι έτσι αρχίζουμε να βλέπουμε και τα πρώτα δείγματα του τι θα ακολουθήσει μέχρι να ενηλικιωθεί. Ταυτόχρονα, μαθαίνει σταδιακά ότι έχει τη δυνατότητα να λέει όχι και να επιμένει σ’ αυτό όσο και αν χτυπιόμαστε εμείς. Επίσης αρχίζει να αντιδράει για την αντίδραση και μόνο – να την δοκιμάσει, να δει πώς λειτουργεί – δοκιμάζοντας τελικά τα νεύρα μας μέχρις ορίων.
